စံကားေစာ္ဘြားႏြယ္ဝင္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဆရာစဝ္ေမာင္တစ္ေယာက္ လက္ဆက္ေတာ့မည့္သတင္းက ေညာင္ေ႐ႊတစ္ၿမိဳ႕လုံးကို တမဟုတ္ခ်င္း ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေတာ့သည္။ တစ္ဖက္က သတို႔သမီးေလာင္းကို သိခ်င္ၾကသျဖင့္ ဟိုလူကထင္ေၾကးေပး ဒီလူကထင္ေၾကးေပးၾကသည္မွာလည္း ရပ္ကြက္စကားဝိုင္း၏ အဓိကေခါင္းစဥ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္လာခဲ့၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္းက ေစာ္ဘြားအဆက္တစ္ဦးဟု ခန႔္မွန္းၾကသလို လူအနည္းစုကေတာ့ စံကားႏြယ္အဆက္ထဲကပဲ ျဖစ္မည္ဟုခန႔္မွန္းၾကသည္။ မဂၤလာစကားေျပာရန္အတြက္ ရပ္ေဝးရပ္နီးမွ အႏြယ္ေတာ္အႀကီးအကဲတို႔သည္ပင္ ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕ကို တဖြဲဖြဲေရာက္ရွိလာၾကသျဖင့္ ၿမိဳ႕ေနလူထုဦးေရမွာလည္း တရိပ္ရိပ္တိုးမွန္းမသိ တိုးလာခဲ့သည္။
ေငြထည္ျပခန္း၏ အစည္းအေဝးခန္းမထဲတြင္ နီညိဳ႕ညိဳ႕ေရာင္ကတၱီပါခင္းထားသည့္ စားပြဲတန္းအရွည္မွာ ျပခန္းအေရွ႕မွ ေနာက္ေက်ာနံရံအထိ လူတစ္ေယာက္လမ္းေလွ်ာက္လြတ္႐ုံသာ ကြက္လပ္က်န္သည့္တိုင္ေအာင္ အစည္းအေဝးတက္ေရာက္သူ အျပည့္ျဖစ္ေန၏။ မိမိဂုဏ္ပုဒ္ႏွင့္အညီ ႐ိုးရာဝတ္စုံကို အျပည့္ဝတ္ဆင္ထားၾကသည့္ အႀကီးအကဲေတြၾကားမွာ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္စြာထိုင္ေနသည့္ စဝ္ေမာင္မွာလည္း ေစာ္ဘြားသေကၤတျဖစ္ေသာ ဆင္စြယ္ေရာင္ေခါင္းေပါင္းႏွင့္ ဆင္စြယ္ေရာင္႐ိုးရာဝတ္စုံကို မ်က္စိေအးေအာင္ ဝတ္ဆင္ထားကာ အစည္းအေဝးတက္ေရာက္ပါသည္။ စံကားေစာ္ဘြားအႏြယ္ဝင္မဟုတ္ေသာ တျခားအႀကီးအကဲမ်ားလည္းပါသျဖင့္ အခ်င္းခ်င္း အသိအမွတ္ျပဳ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာေနၾကေသာ္လည္း ဒီေန႔အစည္းအေဝး၏ အဓိကဇာတ္လိုက္ျဖစ္ေသာ စဝ္ေမာင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ မည္သူ႔ကိုမွ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာခ်င္းမရွိဘဲ သူ႔ေနရာမွာတင္ ဆက္တိုက္ထိုင္ေနခဲ့သည္။
ပန္းထိမ္ဖိုပိတ္ထားသျဖင့္ ၿခံဝန္းတစ္ခုလုံးဟာ ေျခာက္ေသြ႕တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ခံစားခ်က္ျဖင့္ရွိေနေသာ္လည္း ျပတင္းေပါက္မွတဆင့္ တိုးဝင္တိုက္ခတ္လာေသာ ေလမ်ားကပဲ ဒီပတ္ဝန္းက်င္ဟာ အသက္ရွိေသးေၾကာင္း သူ႔ကိုသတိေပးေနသလို။ စဝ္ေမာင္ စားပြဲေအာက္မွာဖြက္ထားသည့္ သူ႔လက္ဖဝါးႏွစ္ဖက္ကို ငုံ႔ၾကည့္ရင္း ပတ္တီးစည္းထားရသည့္ ဘယ္လက္ဖဝါးကို ညာဘက္လက္မျဖင့္ အသာေလးပြတ္သပ္လိုက္ပါသည္။ ပတ္တီးေအာက္မွ ေသြးစို႔ေနသည့္ဒဏ္ရာဟာ စားပြဲခင္းထားေသာ ကတၱီပါနီညိဳေရာင္လို နီပုပ္ပုပ္အေဆြးေရာင္ေပါက္ေနသျဖင့္ ပတ္တီးစည္းထားတာ ရက္အနည္းငယ္ၾကာေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဘယ္သူမဆိုတပ္အပ္သိႏိုင္ပါသည္။
YOU ARE READING
မောင့် လက်တစ်ကမ်းအလို(Love, beyond)
General Fictionတကယ်တော့ ချယ်ရီကို တစ်ခါမြတ်နိုးမိရင် တသက်လုံး မြတ်နိုးမပျက်ဖို့ သစ္စာဆိုစရာမလိုပါဘူး။ -ဟိန်း-