Μιρέλα

Σάλτσα-13

Καθόταν κυριολεκτικά πάνω στο γραφείο της. Ξαπλωμένη με τα πόδια της στον τοίχο. Τα μαλλιά της ακουμπούσαν το πάτωμα.

Κρατούσε το κοραλί σημειωματάριο της σε μια κενή σελίδα. Το κοίταζε επίμονα λες και θα της έρθει έτσι η ιδέα.

Στην εταιρία είχε μια πολύ κουραστική μέρα. Όλοι μέρα έτρεχε πάνω κάτω στους ορόφους. Το 'σχέδιο' σιγά σιγά έμπαινε σε πράξη. Αυτό σήμαινε δουλειά.

Αυτή είχε αναλάβει όλα τα λογιστικά του έργου. Φυσικά και είχε βοήθεια από πολλούς. Έκανε ελέγχους όλη την ώρα. Δεν έπρεπε να βγει κάτι λάθος.

Όσο βαρετό επάγγελμα και να είναι, είναι από τα πιο σημαντικά. Ένα λάθος υπολογισμό και ή η εταιρία ή το έργο θα πήγαινε στράφη. Έπρεπε να κερδίσουν από αυτό όχι να χάσουν.

Μετα από κάθε τέτοια μέρα, που μάλλον θα είναι πολλές, πιο παλιά, της άρεσε να κάθετε και να δημιουργεί στο χαρτί νέα φορέματα. Δικά της, από την φαντασία της.

Είχε αρκετό καιρό. Δεν της ερχόταν έμπνευση έλεγε. Και ήταν αλήθεια. Όσο και αν ήθελε να της φύγουν τα προβλήματα της καθημερινότητας στο χαρτί, απλά δεν μπορούσε.

Στα ακουστικά της είχε βάλει από σκυλάδικα μέχρι ροκ. Τίποτα. Με κανέναν τραγούδι δεν της ερχόταν αυτό το κάτι.

Πίστευε πως δεν είχε μια μούσα να σκεφτεί. Αυτό βέβαια δεν ισχύει, τουλάχιστον πάντα, συνήθως ο,τι σχεδίαζε δεν είχαν συγκεκριμένο πρόσωπο ή χρώμα.

Είχε δοκιμάσει και άλλα μέρη του σπιτιού για να σχεδιάσει. Το δωμάτιο της ήταν με την καλύτερη αύρα έλεγε. Αλλά δεν είχε βρει το κατάλληλο σημείο.

Το κρεβάτι ήταν πολύ μαλακό, το πάτωμα πολύ σκληρό, η ντουλάπα πολύ στενή, το γραφείο άβολο.

Οπότε κατέληξε να είναι ξαπλωμένη ανάποδα για να κατέβει όλο το αίμα στο κεφάλι μπας και της έρθει έμπνευση.

Με αυτό το χόμπι ηρεμούσε. Τώρα ήθελε απλώς να τα σπάσει όλα.

Χαΐδευε απαλά το μενταγιόν της. Ήταν το χρώμα τον ματιών της. Πολλές φορές αυτό ήταν η έμπνευση της, η μούσα της.

Στην πόρτα ακούστηκαν απαλά χτυπήματα. Η Μιρέλα δεν έκανε καμία κίνηση να σηκωθεί. Είπε ένα απλό "Ναι" με μια περίεργη φωνή. Ήταν ανάποδα μπορεί και δέκα λεπτά. Το αίμα στο κεφάλι την είχε ζαλίσει.

Η πόρτα άνοιξε με τον Άγγελο να κρατάει ένα κουτάλι με μια κόκκινη σάλτσα. "Δοκίμασε να μου-" σταμάτησε απότομα όταν την είδε έτσι.