Μιρέλα

Βλάσης-22

Η ανάσα της κόπηκε. Ήταν το μόνο πράγμα που δεν περίμενε να κάνει. Όταν είχε μιλήσει στον Λάζαρο της τα έλεγε πολύ περίεργα. Μέσες άκρες κατάλαβε πως ήταν περίπλοκο παρελθόν χωρίς να ξέρει τι.

Ανταπέδωσε όμως μετά από κάποια δευτερόλεπτα. Χαζή ήταν να μην το κάνει; Δεν έκανε όμως κάποια κίνηση να τον φέρει πιο κοντά της. Φοβόταν μήπως αλλάξει γνώμη στα ξαφνικά.

Τελικά, την έπιασε αυτός από την μέση και με τους αντίχειρες του έκανε κυκλικές κινήσεις στο πλάι. Εκείνη σχεδόν αυτόματα έβαλε τα χέρια της γύρω από τον αυχένα του.

Το φιλί είχε γεύση βροχή. Η βροχή πάνω στα χείλη του ήταν πιο ωραία. Την έκανε να νιώθει ζεστασιά, κάτι οικείο. Τον ήθελε.

Εγυρε το κεφάλι της στο πλάι. Δεν ήθελε καθόλου να σταματήσει αυτό το φιλί. Το συναίσθημα που ένιωθε εκείνη την στιγμή ήταν μακρά καλύτερο από τα προηγούμενα.

Απομακρύνθηκε πρώτος, κάτι που έκανε την κοπέλα να κοιτάξει σχεδόν απογοητευμένη. Ομως ο Άγγελος της χαμογέλασε με εκείνο το χαμόγελο, εκείνο το χαμόγελο που κάθε φορά την κάνει να λιώνει. Ήταν αχνό μα αρκετό.

Κοιτάχτηκαν για λίγα δευτερόλεπτα και η Μιρέλα ευχόταν να μην πει κάτι του στυλ "συγγνώμη". Όταν την πήρε από το χέρι και περπάτησαν μαζί μέχρι το ξενοδοχείο, που δεν απείχε πολύ από εκεί, το χαμόγελο της μεγάλωσε. Δεν το μετάνιωσε.

Με το που μπήκαν στο δωμάτιο έκλεισε την πόρτα πίσω της και την κόλλησε στον τοίχο. Χωρίς να την αφήσει να σκεφτεί επιτέθηκε στα χείλη της. Εκείνη, μαγεμένη σχεδόν, ανταπέδωσε κατευθείαν. Περίμενε αρκετό καιρό.

Δεν άφησε περιθώρια στον εαυτό της να σκεφτεί κάτι παραπάνω, δεν ήθελε να χαλάσει την στιγμή. Ήταν μόνο εκείνη και αυτός. Ευτυχώς, το ίδιο ακριβώς έκανε και ο Αγγελος.

Ο δεύτερος, βάθυνε το φιλί ακόμα περισσότερο. Δάγκωσε τα χείλη της, όχι δυνατά, αλλά αρκετά ώστε να κοκκινήσουν και να βγάλει έναν αηχό αναστεναγμό. Αμέσως κοκκίνησε, τον έκανε ήδη να καταλάβει πόσο επιρροή έχει πάνω της.

Τον πίεζε πάνω της. Ήθελε το άγγιγμα του όσο πολύ ήθελε και αυτός το δικό της. Άρπαξε τα χέρια της και τα έβαλε σταυρωτά με το ένα του χέρι πάνω από το κεφάλι της.

Κατευθύνθηκε λες και είναι εύθραυστη προς τον λαιμό της, απαλά. Άφηνε υγρά και ρουφηχτά φιλιά. Δεν είχε σκοπό να της κάνει σημάδια, απλά ήθελε να της δείξει τι ακριβώς ένιωθε εκείνη την στιγμή.