Μιρέλα

Σάπια-44

Τρεις βδομάδες μετά...

"Άγγελε, το ξες πως δεν με έχεις πάει ποτέ για φαγητό;;" τον ρώτησε μπουκάροντας στην κουζίνα. Σήκωσε το κεφάλι του από το κινητό και συνάντησε το βλέμμα της.

"Μιρέλα, τρώμε κάθε μέρα μαζί" της είπε απόλυτα λογικά και εκείνη ξεφύσησε που δεν καταλάβαινε το ότι είναι διαφορετικό.

"Ναι αλλά άλλο έξω" ήξερε πως προτιμούσε το μέσα, ήταν λίγο πιο σπιτόγατος, και ούτε του άρεσε να δείχνει τόσο πολύ δημόσια αγάπη. Βλέπετε οι δημοσιογράφοι, θα αποκτήσουν μεγάλη άποψη μετά από αυτό.

"Μπορούμε να παραγγείλουμε" είπε μια ιδέα που ήξερε πως θα φάει ξύλο. Τον κοίταξε με ένα βαριεστημένο βλέμμα και ξεφύσησε.

"Που θες να σε πάω;" σηκώθηκε και της άφησε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη. Η Μιρέλα ενθουσιάστηκε. Επιτέλους θα αλλά είχε μια μικρή αλλαγή στο πρόγραμμα.

Ηταν, και οι δύο, όλη μέρα, σπίτι, εταιρία,-καμία φορά σχολή-, σπίτι. Έπρεπε να γίνει κάτι. Αλλιώς θα τα είχε παίξει, είναι και καλοκαίρι, και δεν έχει κάνει ούτε ένα μπάνιο στη θάλασσα.

"Όπου θες εσύ" είπε και έστριψε το κεφάλι της για να την ξαναφιλήσει. Και το έκανε.

Τα χέρια τους πήγαν στα σημεία που ήδη ήξεραν, γύρω από τον αυχένα και γύρω από την μέση. Σκέπασε τα χείλη του με τα δικά της και κάπως έτσι βρέθηκε πάνω στον πάγκο.

Ορμούσαν ο ένας τον άλλον σαν να μην υπάρχει αύριο. Ήταν όλη την μέρα μαζί οπότε, σιγά σιγά, γινόταν επίσημο σε όλους πως είναι πραγματικό ζευγάρι.

"Α και θέλω να με πας και παραλία" απομακρύνθηκε για λίγο και τον κοίταξε με εκείνο το βλέμμα που ήξερε πως δεν μπορεί να πει όχι.

"Ο,τι θέλει το κορίτσι μου" και όρμησαν ξανά. Οι γλώσσες τους μπλέχτηκαν για άλλη μια φορά και έφεραν ακόμα πιο κοντά ο ένας τον άλλον.

Μέχρι που τους το χάλασε το κουδούνι.

"Περιμένεις κάποιον;" την ρώτησε πρώτα ο Άγγελος, όταν απομακρύνθηκε ελάχιστα. Την βοήθησε να κατέβει από τον πάγκο.

"Οχι, περιμένεις εσύ;" ένευσε αρνητικά και πήγαν μαζί προς την πόρτα.

Πριν ανοίξουν κοίταξαν πρώτα από το ματάκι για να είναι σίγουροι ποιος δεν θα ήταν. Όταν της είπε πως ήταν η γιαγιά της άνοιξαν αμέσως.

Είχαν γυρίσει ήδη από την Ιταλία και θα ξαναπήγαιναν για άλλες δύο βδομάδες αρχές Αυγούστου. Θα καθόντουσαν και άλλο τώρα αλλά ο Παύλος ήθελε να περάσει τα γενέθλια του εδώ. Οπότε καμία δεν μπορούσε να του χαλάσει χατήρι.