Τιτανικός-29

275 18 7
                                    

Πήγαινε πέρα δώθε έξαλλη σχεδόν. Το πρόσωπο της είχε κοκκινήσει. Δεν μπορούσε να κλείσει μάτι όλο το βράδυ και ήταν με τρεις καφέδες, η ώρα ήταν ακόμα έντεκα.

Δεν ήταν θυμωμένη με κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό της. Άθελά της πίστευε πως εκείνη άφησε να μαθευτεί. Έπρεπε να ήμουν πιο προσεκτική.

Η Αγάπη που άκουσε τα πάντα προσεκτικά ένευσε θετικά μόνο μόνο για να πει πως κατάλαβε. Το επεξεργαζόταν, ήταν πρωί ακόμα. Ευτυχώς που είχε ηχομόνωση αλλά αν περνούσε κάποιος απέξω θα έλεγε πως το αφεντικό τρελάθηκε.

"Πες κάτι!" οριακά παρακάλεσε. Κόντευε να τις στρίψει. Τι στο καλό θα έκανε; Έφτανε η καταστροφή του ένιωθε, το έβλεπε!

"Δεν της το χα, ρε την κουφαλίτσα"

"Ρε Αγάπη!" της φώναξε. Κάποιος της έκανε πλάκα δεν παίζει.

"Αν δεν κάνουμε και λίγη πλάκα θα σου στρίψει εντελώς, Μιρέλα. Κοίτα όμως, πιστεύω πρέπει να ξαναμιλήσετε γιατί σε βλέπω πως δεν θες να φύγεις από το σπίτι" είπε το πρώτο λογικό πράγμα που της ήρθε. Δεν ήξερε τι να της πει.

Ήξερε πως έτσι και μαθευτεί αυτό το πράγμα θα χάσει τα πάντα. Και δεν μιλάει από άποψη χρημάτων. Θα καταστρέψει την φήμη που έχουν οι γονείς της. Και ξέρει πως για εκείνη αυτό έχει σημασία. Να μην καταστρέψει τα πάντα.

"Να της πω τι; Ήταν αποφασισμένη. Δεν θέλω να την νευριάσω, και αν τα πει; Καταστροφή" συνέχισε να περπατάει. Σε λίγο θα έφτιαχνε αυλάκι στο πάτωμα. Αν και καταλάβαινε τον πανικό της. Μπορεί να ήταν οριακά η τελευταία που έμαθε το παρελθόν της αλλά την έζησε, και μάλιστα πολύ.

"Ωραία. Και τώρα τι κάνεις;" μπορεί να μην μπορούσε να μιλήσει στην Χριστιάννα αλλά είχε τον γιο της.

"Τον αποφεύγω όσο πιο πολύ μπορώ. Θα θυμώσει, θα τσακωθούμε και θα με διώξει!" είπε το καταπληκτικό σχέδιο της και κέρδισε ένα σοβαρό βλέμμα από την κολλητη της
"Τι;"

"Είσαι σοβαρή κοπέλα μου; Σαν παιδάκι θα κάνεις; Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου" την κούνησε πέρα δώθε."Και δεν εννοώ να στείλεις σε εκείνον. Θα σφαχτούμε. Ακόμα δεν πιστεύω πως τον είδες ή ακόμα χειρότερα πηγές να τον πάρεις και τηλέφωνο! Μην πέφτεις στην παγίδα του, ξανά" συμβούλεψε λογικά προσπαθώντας να την ηρεμήσει. Προς μεγάλη της έκπληξη κάπως πιάνει.

"Και... τι προτείνεις να κάνω;" την ρώτησε ελπίζοντας να είχε μια καλή ιδέα. Την κοίταξε για λίγο ακόμα στα μάτια μέχρι να ανασηκώσει τους ώμους τους σφιγμένα.

ΜιρέλαWhere stories live. Discover now