"Έτοιμη!" φώναξε βγαίνοντας έξω από το δωμάτιο ακριβώς στην ώρα της. Φορούσε ένα καφέ, κοντο φόρεμα. Όχι πολύ, μέχρι το γόνατο. Ήταν αρκετά αεράτο ύφασμα μιας και ήταν Ιούλιος πλέον. Πάνω στο στήθος έκλεινε με ζιβάγκο και πίσω ήταν όλη η πλάτη ανοιχτή. Χρυσές αλυσίδες είχαν μπλεχτεί σε διάφορα Χ και έπεφταν απαλά στην πλάτη της.
Το είχε φορέσει μια φορά αυτό το φόρεμα αλλά της άρεσε πολύ. Γενικώς προτιμά τα μακρυά φορέματα αλλά το καλοκαίρι δεν τα άντεχε ώρες ώρες. Ειδικά τώρα που θα καθόντουσαν σε σπίτι.
Ήταν βαμμένη απαλά. Στα χέρια της είχε διαφορά χρυσά βραχιόλια, στα αυτιά κάτι διακριτικούς κρίκους ίδιου χρώματος. Ταίριαζαν απόλυτα με την πλάτη και την αλυσίδα του κολιέ της με το πετράδι. Δεν το έβγαζε ποτέ από πάνω της.
"Πως σου φαίνομαι;" έκανε μια στροφή μόλις τον είδε να κάθετε στην κουζίνα. Όταν τον κοίταξε φαινόταν μαγεμένος. Λάτρευε αυτές τις εκφράσεις όταν έβλεπαν τα ρούχα της ή ήδη έτοιμα ρούχα και απλά τα συνδυάζει όπως ταιριάζουν πάνω της.
Σηκώθηκε όρθιος και την φίλησε απαλά στα χείλη. "Να ντύνεσαι όπως εκφράζεσαι πιο συχνά. Σου πάει" ήταν από τα καλύτερα κοπλιμέντα. Χαμογέλασε και κοκκίνησε ελαφρά.
"Ευχαριστώ" αποκρίθηκε και του τίναξε το μαύρο πουκάμισο. Από κάτω φορούσε ένα παντελόνι ίδιου χρώματος που ταίριαζε απόλυτα με τα σκούρα μαλλιά του. Του τα πείραξε λιγο με ένα αθώο χαμόγελο.
"Αντε, αντε θα αργήσουμε" της έκανε και καλά επιβλητικά και τον κοίταξε με επιθετικό βλέμμα.
"Θα υπογράψω τα χαρτιά της απόλυσης σου αν συνεχίσεις"
[...]
Η Χριστιάννα ήταν ντυμένη ξανά γυναίκα. Της έλειπε αυτό το έξω με τις φίλες της. Η Εύη όμως έβγαινε σπάνια πλέον και η Αθηνά δεν μπορούσε να βγει έτσι και αλλιώς.
Φορούσε ένα άσπρο αεράτο φόρεμα που είχε να τα βάλει χρόνια. Μπορεί και πριν από την εγκυμοσύνη της, αλλά προς έκπληξη της, της καθόταν πολύ ωραία ακόμα.
Φορούσε διαφορά κοσμήματα σε διάφορα χρώματα και τα μαλλιά της ήταν κάτω σε απαλές μπούκλες. Είχε βάψει τα χείλη της με ένα απαλό ροζ και είχε βαφτεί ίσα ίσα για να κρύψει τις ρυτίδες. Και το μπότοξ είναι μια λύση.
Ετοίμαζε το τραπέζι για να είναι τέλειο. Ήταν ένα είδος ψυχαναγκασμού να είναι όλα στην θέση τους.
Το κουδούνι χτύπησε δέκα λεπτά περίπου πριν της εφτά. Έσμιξε τα φρύδια της. Αποκλείεται να ήταν και πιο νωρίς.
YOU ARE READING
Μιρέλα
Romance"Σαν την τραγουδίστρια;" Το μεγαλύτερο της πρόβλημα δεν είναι το πως δεν μπορεί να κάνει κοραλί τον τοίχο της. Καλά είναι. Αλλά είναι και το γεγονός πως βρέθηκε με την εταιρία των γονιών της χωρίς να το θέλει. Το όνειρο της να γίνει σχεδιάστρια μ...
