~Manolucci~ {JENLİSA} G!P

Bölüm 59

250 yorum sınırı.

Keyifli Okumalar💗

____

Jennie

İkimiz de uçaktaydık.

Normalde Lisa kalabalık alanda seyahat etmekten fazla hoşlanmadığı için, babasının özel jeti ile bir yerlere gidip geliyormuş. Fakat Luka Colucci şu an yurt dışında olduğu için ve bizim de hafta sonu İtalya'da bulunmamız gerektiği için normal uçağa binmiştik.

Koltuklar üç kişilikti. Lisa cam kenarında, ben de koridor tarafının orada oturuyordum. Orta koltuk boştu ve Lisa kimse ile muhattap olmamak için orayı da ayırttığını söylemişti. Zaten uçak büyük ve konforluydu, rahatlık için bütün ayrıntılar düşünülmüştü. Ayrıca fazla insan da yoktu.

Başımı çevirip yan profiline baktım. Gözlerini hafifçe kısmış, alt dudağını dişleri arasına almıştı. Ellerini sürekli pantolonuna bastırıyordu ve yumruk yapıp açıyordu.

Gergin gibiydi.

Cebinden çıkardığı kutunun kapağını açtı ve içinden küçük, beyaz hapı avucunun içine bıraktı. Yeniden cebine koyup bir çırpıda hapı ağzına attığında başını yukarı kaldırıp derin bir nefes aldı. Boğazında oluşan çıkıntı ile bir an yüzünü buruşturmuş, ardından eski haline geri dönmüştü.

"Ne o içtiğin?" diye sordum, merakla. Geçen gün yaşananlar sırasında Patrick'in Carla'ya bir ilaçtan bahsettiğini hatırlamıştım. Lisa bakışlarını bana çevirip "Sen ilgilendirmez." dedi. Hemen yanında bulunan suyun kapağını açtı ve ufak bir yudum aldı. "Öfkelenmemek için, sakinleştirici gibi bir şey mi kullanıyorsun?" Bu sefer kızgınlıkla gözlerime baktı. "Sen ilgilendirmez." dedi yeniden, heceleyerek. "Kıt mısın?"

Gözlerini benden çektiğinde kemerleri bağlamamız için anons yapılmıştı. Siyah kemeri yerine takıp beklemeye başladığımda, göz ucuyla Lisa'ya baktım.

"Senin yükseklik korkun mu var?" diye sordum, bu sefer. 8 sene öncesine kadar, normalde yoktu. Kemerini bağladıktan hemen sonra, "Hayır sadece kalkışlarda, başım dönüyor biraz." dedi. Parmak boğumları beyazlamış, kendini kastıkça kasıyordu.

"Yalana bak, bas baya korkuyorsun işte." dedim ona, takılarak. Lisa sesli bir nefes verip "Kes be sesini." dedi, bıkkınlıkla. "Dön önüne, bakma bana."

Parmaklarımı şakaklarıma bastırıp ağzımın ucuyla gülümsedim ve onu incelemeye devam ettim. O sırada uçağın tekerlekleri hareket etti ve önce yavaş yavaş ardından hızlandığında Lisa, dudaklarını arasından sesli bir nefes aldı. Uçak hafifçe yükseldiğinde yüreğim ağzıma geliyormuş oldu, bu hissi çok sevdiğim için genişçe gülümsedim.

Bir süre sonra uçak havada sabit bir şekilde ilerlemeye başladı. Pilot soğuk hava koşullarından dolayı uyarısını yaptığında ise Lisa, kendini kasmayı bırakmış ve camdan dışarıyı izlemeye başlamıştı. Yiyecek, içecek servisine geçildiğinde bir kadın hostes tam yanımızda durdu.

"Bir şey ister misiniz efendim?" diye sordu, ince sesiyle. Lisa başını hostese çevirdiğinde 'bir şey istiyor musun?' der gibi, yüzüne baktım. Lisa'nın bakışları hostese döndüğünde hafifçe gülümseyip "Bir kadeh şarap alabilirim." dedi. Sonrasında bana baktığında, hafifçe başımı salladım. "İki olsun."

Hostes yüzündeki gülümseme ile Lisa'yı izlerken, kalemiyle not defterine bir şeyler karaladı ve, "Çok iyi bir seçim efendim." dedi. "Bir şeye daha ihtiyacınız olursa hemen yanınızdaki düğmeye basmanız yeterli." dedi, gözlerini açıp kapayarak. "Hemen gelirim."