~Manolucci~ {JENLİSA} G!P

Bölüm 53

250 yorum sınırı.

Keyifli Okumalar💕

______

Karşımdaydı... tam oradaydı.

Üzerinde siyah bir gömlek ve üzerine geçirdiği ceketi, altındaki siyah pantolonu... Lisa tam karşımda duruyordu.

"Şaka yapıyorsun!" diye haykırdı Carla, mutlulukla. Lisa kollarını açtığı sırada Carla öyle büyük bir hızla sarılmıştı ki Lisa'ya... bir kaç adım gerilemek zorunda kalmışlardı.

Lisa Carla'yı hafifçe kaldırıp etrafında döndürdüğünde kapıdaki güvenlikler muhabirleri tutmayı bırakmış... hepsi birden içeri girmişlerdi.

Lisa geri çekilip gülümserken onları daha net görebilmek için herkes gibi ayağa kalktım ve elbisemi tutarak Jiwon'un yanına gittim.

Carla Lisa'nın yüzüne tonlarca öpücük sıralarken Patrick ve Chris'te Lisa'nın yanına ilerlemeye başlamıştı. Carla geri çekilmiş ve o an Patrick Lisa'ya sıkıca sarılmıştı. Elini kaldırıp sarı saçlarını okşarken sımsıkı sarmıştı bedenini.

Chris küçük bir çocuk gibi kollarını birbirine bağlayıp Lisa'ya bakarken, başını hayretle iki yana sallamış ve kafasını eğmişti. Lisa genişçe gülümserken "Gel buraya." dediğini dudaklarının hareketlerinden anlamıştım. Chris'in ensesinden kavrayıp kendine çekerken sıkıca kollarını sırtına sardı.

Etraftaki sesler çoğalmaya ve kameraların flaşları artmaya başladığında güvenlikler artık devreye girerek muhabirleri dışarı çıkartmıştı.

Lisa geri çekilmeden Chris'in yanağına bir öpücük kondurduğunda, en son Luka Colucci ağır adımlarla Lisa'nın yanına geldi ve tam önünde durdu. Lisa özlem dolu gözlerle babasına bakarken alt dudağını dişleri arasına aldığını gördüm.

Luka Colucci kızına o kadar sıkı sarıldı ki... Lisa'nın elleri en başta şaşkınlıkla havada kalmıştı. Ardından karşılık vererek başını babasını boynuna gömmüştü.

Yanımdaki Jiwon'a baktığımda dolu gözlerle Lisa'ya baktığını fark ettim. Dolduğunu daha yeni yeni fark ettiğim gözlerimi parmağımın ucuyla silerken, makyajımın akmaması için elimle yüzümü yelledim.

Kısa süre içinde Lisa babasıyla beraber sahneye çıktığında salonda kuvvetli bir alkış kopmuş, herkes yerlerine geri oturmuştu. Jiwon'un hemen yanındaki sandalyeye otururken onu daha rahat görebileceğim bir pozisyona geçtim.

"İyi akşamlar herkese." diye başladı söze. "Bu akşam burada olan herkese çok teşekkür ediyorum, planlarımda Kore'ye gelmek yoktu ama ailemi bu güzel günde yalnız bırakamazdım."

Sesi değişmiş miydi... değişmemiş miydi bilmiyordum ama eskisinden daha kalın duyuluyordu.

"Uzun bir zamandır yaptığımız tasarımlar ülkemizde ve farklı ülkelerde oldukça beğeni görüyor. Bunu görmek gerçekten mükemmel bir duygu. Bu akşamda piyasaya sürülecek olan koleksiyon tasarımlarımızın bir tanıtımını yapmak için sizi buraya davet ettik." Duraksadı ve genişçe gülümsedi. "Umarım keyifli bir akşam geçirirsiniz, iyi eğlenceler."

Salonun sessizliği yeniden güçlü bir alkışla bozulduğunda alkışlamayan... daha doğrusu alkışlayamayan sadece ben ve Jiwon'duk.

Birden ışıklar kapandı ve yukarıdan geniş bir perde indi. Colucci şirketi genellikle ayakkabı tasarımlarına önem veriyor ve o model çizimler yapıyorlardı. Sahneye çıkan adam, her çıkan modelde konuşmaya başlıyor ve bize bir kaç şey açıklıyordu.