'ÖLÜM ile YAŞAM' arasında bir çizgideyim
Onca lafın arasında küfür gibiyim
Sanırım bitti barışamayız
Bundan sonra...
Koca yılın anısı bir anda nasıl sileyim?
Yine yakama yapışır mı mesafelerin?
Canımı kimseler acıtamazdı
Senden fazla...
...
"Bana bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Medya Jiwon reis
Chris'in modeli olan Song Kang'a aşırı derecede benzetiyorum nedensiz bir şekilde, bence iyi oldu Rowoon.
200 yorum sınırı.
Keyifli Okumalar💕
____
"Jennie!" Fotoğrafa bakmayı bırakıp hemen yanımdaki Jiwon'a döndüğümde, çatık kaşlarıyla yüzüme bakıyordu. Arkadan gelen korna sesleri ile yeni yeni kendime gelirken ayağımı frenden çekerek gaza bastım ve yeniden yola odaklandım.
Jiwon telefonunu elimden alıp iç çektiğinde, sertçe yutkunarak gözlerimi kırpıştırdım. Camı yarı bir şekilde açıp havanın yüzüme çarpmasına izin verdiğimde derin bir nefes aldım.
Şirkete gelene kadar tek bir kelime konuşmamıştık.
Şirket kapısını önünde durduğumda, arabayı durdurdum. Takım elbiseli adamlardan biri koşar adımlarla kapımın önüne geldi ve başını eğerek kapıyı açtı. Çantamı koluma takıp arabadan indiğimde, Jiwon ile birlikte kapıdan içeri girdik.
Asansöre binip en üst katın düğmesine bastım. Kısa süre içinde açılan kapıdan çıkarken neredeyse bütün çalışanlar bizi başıyla selamlamış, işlerine geri dönmüşlerdi. Hemen ilerideki odama yönelirken, Jiwon çaprazımda bulunan odasından içeri girdi.
Odama girip kapıyı kapadım ve montumu çıkarıp sandalyeme oturdum. Bilgisayarı açıp bugünkü görüşme tarihlerini kontrol etmeye başladığımda, onaylanması gereken bir kaç tasarım seçtim.
Seçtiğim tasarım numaralarını not almaya başlarken kapı bir anda kırılırcasına açıldı. İrkilerek kapıya baktığımda Jimin, öfke ile bana doğru bakıyordu. "Aptal mısın? Çalsana kapıyı." dedim, sinirle. Kapıyı arkasından sertçe kapadı ve elinde tuttuğu kağıtları fırlatırcasına masama attı. Kaşlarımı çatıp ayaklandığımda fırlattığı kağıda baktım.
"Bu tasarım senin değil mi Jennie?!" dedi, hiddetle. "Biz bunu onaylamadık mı? Colucci'lerin şirketinin lansman kapağında ne işi var bizim tasarımımızın?!"
Siktir.
Yine olmuştu.
Neredeyse aylardır şirket için yaptığım ayakkabı tasarımlarım sürekli çalınıyordu. Bu ilk değildi. Geçenlerde yaptığımız bir kıyafet çizim taslağını daha onaylamadan, farklı bir rakip şirketin koleksiyonunda görmüştük.
Bir şeyler dönüyordu.
"Sen mi yaptın?" dedi, şüpheyle. Kağıdı masaya bırakıp kafamı kaldırdığımda, sorgularcasına yüzüne baktım. "Ne?" dedim, şaşkınlıkla. "Ne saçmalıyorsun, açık konuş."
"Gayet açık konuşuyorum bence. Tasarımı sen mi Colucci'lere verdin?" dedi, beni suçlayarak. Kendi tasarımımı rakip şirkete verecek kadar gerizekalı olduğumu mu düşünüyordu. Hele ki şirket şu durumdayken. "Neden vereyim, ne diyorsun sen ya?" dedim, itiraz ederek. "Jimin şirket şu an zaten battı batacak, neden böyle bir şeyi yapayım?"
