~Manolucci~ {JENLİSA} G!P

Bölüm 54

Lisa kadın çok tehlikeli.

250 yorum sınırı.

Keyifli Okumalar💕

Utançla kızarıp başımı boynuna gömerken kahkahası odayı doldurdu. Eli göğsümün biraz üstünde durup yırtılan sütyenimi çekiştirdi ve üzerimden çıkardı. "Elimin ayarı yok işte." dedi, alaylı bir sesle. Başımı kaldırıp çatık kaşlarımla gözlerinin içine baktığımda, aşkla bana bakan gözleri ile karşılaştım.

"Elinin ayarına..." Cümlemi tamamlamama izin vermeden dudaklarıma yapıştığında hiç beklemeden karşılık verdim. Aynı anda gülümserken dişlerimiz birbirine çarptı, daha çok sokuldum bedenine doğru. Eli ensemde durdu ve parmak uçları saçlarımı okşadı.

Geri çekildiğimizde genişçe gülümsedi ve bir daha öptü dudaklarımı. Tekrar, tekrar ve tekrar. Işıl ışıl parlayan gözlerini dikti gözlerime. Uzun uzun inceledi yüzümü. Elimi kaldırıp önüne gelen bir kaç tutam saçı kulağının arkasına doğru iteledim ve güzel yüzünü ortaya çıkardım.

Lisa, uzun kirpiklerinin süslediği güzel gözleri ile beni izlerken dayanamadım, dudaklarımı yanağına bastırdım. Usul usul öperken kokusu ciğerlerime doldu, aynı zamanda derin bir nefes aldım. Gülümseyip geri çekildiğimde gözlerini kapatmış olduğunu fark ettim.

Kısaca güldü. Yumduğu gözlerini açıp yoğun bakışlarını yeniden gözlerime çevirdi. Eli saçlarımı buldu ve nazik bir şekilde okşadı.

Gözleri bir anda hüzünle kaplanırken bakışlarını benden çekmiş, saçlarıma odaklanmıştı. "Neden kestin saçlarını?" dedi, kısık bir sesle. "Çok güzeldi saçların."

Gülümseyen yüzüm soldu. Saniyeler içinde yaşadığım duygu değişimi ellerimi titretirken, dolu gözlerini gözlerime çevirdi. Benden bir cevap bekliyor gibiydi. Titrek bir nefes alıp "Canım yandı." dedim. "Çok canım yandı."

Onun gibi saniyesinde gözlerim dolduğunda sessiz bir iç çekip gözlerimi yumdum. "Gittiğim için mi yandı canın?" diye sordu, titrek bir sesle. Yanağımda hissettiğim eli ile yumduğum gözlerimi açıp, dolu gözlerimle yüzüne baktım. "Senden gitmemi sen istedin benden. Benim seçimim değildi." Dudaklarım titredi. Karnıma giren sancı yüzünden nefes almam zorlaşırken, Lisa'nın bakışları değişti. "Neden yaptın bunu bize?"

Hiç beklemeden "Zorundaydım." dedim. Bakışları git gide karanlık bir hal alırken kafamı iki yana sallayıp yüzünü ellerim arasına aldım. "Zorundaydım sevgilim. İsteyerek yapmadım, yemin ederim. Zorunda olduğum için yaptım." Yüzünü çekmeye çalıştı. İzin vermedim. "Lütfen bak bana, ben seni çok seviyorum. Her zaman çok sevdim." Kendi kendine gülümsedi. "Lisa bi...-" Yüzü geri çektiği an işaret parmağını dudaklarıma bastırdı ve beni susturdu. Yanağımdan süzülen yaşları hissedebiliyordum.

Hafifçe gülümseyip "Hiçbir şey deme." dedi. Mesafeli ses tonu beni daha çok ağlatırken, o gülümsüyordu. "Çünkü artık bitti. Biz bittik." Kafamı iki yana salladığımda parmağını dudaklarımdan uzaklaştırdı. "Unuttum seni."  Sözleri ruhumu acıya boğarken elimle ağzımı kapadım. "Zor oldu ama başardım. Yoksun artık. O gece sana dediğim gibi... ben senden geçtim." Başını eğip gözlerimin içine baktı. "Sana olan aşkım yok oldu zamanla... ama o sırada başka bir duygu belirdi." Duraksadı. "Nefret." Şaşkınlıkla gözlerine baktım.

"Senden nefret ediyorum Jennie."

_______________

Yüksek bir inlemeyle yattığım yataktan sıçrayarak uyandım. Döktüğüm soğuk terler sırtımı ve çarşafı sırılsıklam etmişti. Durup durup her ay böyle kabuslar görmek... rutin gibi bir şeydi. Lisa geldiğinden beri daha da artmıştı.