~Manolucci~ {JENLİSA} G!P

Bölüm 106

250 yorum sınırı.

Keyifli Okumalar💕

__________

Gökyüzüne bakıp derin bir iç çektim. Uzun bir süredir yummuş olduğum gözlerimi açarak güneş gözlüğümü düzelttim ve başımı arkaya doğru çevirdim. Annem sürgülü kapıyı aralayıp mutfaktan çıktı ve elindeki termosla bana doğru ilerlemeye başladı.

"Anneciğim gerek yoktu aslında." dedim, ona dönerken. Eliyle geçiştirir gibi bir hareket yapıp termosu bana doğru uzattı. "Lisa'm çok sever bu çayı. Kuru kuru yemesin kızım, al." Taşıdığım poşeti Jackson'a doğru uzatıp termosu elime aldım ve annemle vedalaşarak arabaya bindim.

Colucci şirketine gidiyordum. Lisa günlerdir başını işten kaldıramadığı için bu hafta fazla görüşememiştik. Görüşsek bile bir şekilde sürekli planlarımız bozulmuştu. Bende bu sabah onu için birkaç atıştırmalık bir şey hazırlamış ve yanına gitme kararı almıştım.

Dudağıma sürdüğüm rujumu tazelerken kısa bir süre içinde şirkete varmıştık. İçeri girdiğimde bana saygıyla eğilip selam verenlere karşılık verdikten sonra ezbere bildiğim yolu seri adımlarla bitirdim. Asansörden inip karşımdaki odasına doğru yürüdüm ve tam önünde durdum.

Ağır bir şekilde kapıyı açarak kafamı içeri doğru uzattım ama onu masasında göremedim. Kaşlarım çatılırken bir adım attım içeriye doğru. Sürpriz yapmayı planlamıştım oysa ki... Nerede olabilirdi?

Kapıyı kapatıp telefonumu elime aldım ve numarasını tuşladım. Tam arayıp kulağıma götürüyordum ki başım sola doğru çevrildi. Manzaraya dönük siyah koltuğun tepesinde gördüğüm eller ile yüzümde bir gülümseme oluştu.

Ağır adımlarla oraya ilerlerken onu gördüm. Uyuyordu. Bacaklarını koltuğun tepesine çıkarmış, başını manzaraya doğru çevirmiş bir biçimdeydi. Hemen yanında yere düşen dosyaları yeni fark etmiştim.

Yüzümdeki gülümsemeyi eksiltmeden ona doğru eğildim ve küçük yastıktan düşen başını düzeltmek için elimi ensesine koydum, fakat Lisa anında gözlerini açtı.

Henüz tam uykuya dalmamış olacak ki direkt uyanmıştı. "Jennie." dedi, şaşkın gözlerle beni izlerken. Elim yanağına doğru çıkarken, "Sevgilim." diye fısıldadım. "Sızmışsın burada." Sessizce nefesini vererek doğruldu ve eliyle gözünü ovuşturdu. "Gözlerimi dinlendiriyordum." dediğinde alayla gülüp yanağını iki parmağımla sıkıştırdım.

Bedenini esnetip koltuktan kalktı. Bana doğru ilerlediğinde bedenine sıkıca sarıldım ve derin bir nefes aldım. Boynumda hissettiğim dudakları ile yavaşça geri çekilirken dudaklarına minik bir öpücük kondurdum. "Seni beslemeye geldim." Elimdeki poşeti havaya kaldırdım görmesi için.

Kaşlarını kaldırdı. "Ha yani beni özlediğin için değil."

Başımı iki yana salladım. "Yoo. Ne münasebet?" diye inkar ettiğimde sırıtarak beni kolunun altında aldı başımı göğsüne doğru yatırarak boynumu sıktı. Yalandan, "Ah!" diye inlediğimde, kolunun baskını azaltarak saçlarımı art arda öptü. "Hadi inandım."

Geri çekilirken bakışları elimdeki poşete kaydı. "Aç mısın?" diye sorduğumda başını aşağı yukarı salladı. "Sabahtan beri bir şey yemedim."

"Neden öğün atlıyorsun Lisa? Bak kilo vereceksin böyle devam edersen." Sesim azarlar gibi çıktığı için Lisa'dan hafif bir kıkırtı dökülmüştü. "Yemek yemeye vakit bulabiliyor muyum bir sor bakayım... resmen 1 ay yattım Jennie, çok fazla iş birikmiş."

"Söyle Chris yapsın."

"O da kendi şirketiyle ilgileniyor. Hepimiz yoğunuz şu sıralar ama az kaldı, bitti bitecek."