My Dark Secrets ⇢ Jenlisa (M)

Fourty Seven

CL's POV

Ruby Jane'in bana masumca bakan gözlerine bakarak gülümsedim. O kadar saftı ki, Jennie'nin içinde bu kadar Makyavelist bir dünyayla uyuşmayan naiflik onca yıl öğrendikten sonra bile hala içindeydi. Bunun için üzülebilirdim ama onu kaybedemezdim. Jennie değil, o "Imperium"un güç ve arzusunun kaynağıydı. Birçok bakışı ve vücuduna sahip olma hırsına sahip insanları çeken, vücudu ve dansıydı. Tanrı'nın elinde mükemmel şekilde parlatılmış bir elmas ya da böyle bir arzu yüzünden şeytan gibi.

"Doğru kararı vereceğini biliyordum canım." Jennie'yi gülümseterek heyecanla konuştum.

"Son isteğin, değil mi? Bana bunca zaman yardım ettikten sonra, kabul etmemekle kendimi çok haksız buldum."

"Tabii ki harika bir kızsın Ruby Jane. "Imperium"dan ayrılacağını bilmek beni çok üzüyor. Ama hayatın için başka yollar istediğini biliyorum."

Jennie tatlı bir şekilde gülümsedi, yumuşak kanepeye oturdu, ben de hemen oturdum.

"Evet, birçok planım var. Ama benim için yaptığın her şey için son derece minnettar olduğumu bil, CL."

"Biliyorum küçük meleğim. Merak etme. "Imperium"un kapılarının sana her zaman açık olacağını bilmeni istiyorum."

"Sen harika bir kadınsın. Bana çok yardım ettin."

"Daha azını yapamazdım, o gün bana ihtiyacın olduğunu gördüm Jennie."

Birkaç saniye birbirimize baktık ve sonra onu sakince kucakladım. Kız derin bir iç çekip bana sarıldı.

"Pekala canım, zaten oldukça geç oldu. Gidiyorum, yarın seni arayıp gösterinin gününü haber veririm."

Jennie ayağa kalktı ve ön kapıya doğru yürürken başını salladı. Yavaşça kapıyı açtı, küçük bir kucaklaşma ve basit bir iyi geceler alışverişinde bulunduk ve sonra ben ayrıldım.

Arabama girer girmez Tzuyu'nun numarasını çevirdim ve Jennie'nin binasından ayrıldım.  Kadının açması uzun sürmedi:

"Evine gidiyorum, haberlerim var."

"En azından ne hakkında olduğunu öğrenebilir miyim?" merakla sordu.

"Zaferimiz yakın. Bir şişe şampanya aç, seninle kutlamak istiyorum."

"Memnuniyetle." kapatmadan önceki sözleri bunlardı.

•••

"Ciddi misin?" Tzuyu geniş bir gülümsemeyle sordu.

"Evet! Enayi gibi kapıldı. Bana nasıl minnettar olduğunu görmeliydin."

"Tanrım, bu harika!" heyecanla iki bardağı alıp "Buna kadeh kaldırmalıyız" diye bağırdı.

Ne kadar mutlu olduğuna dair parlak gözleri olan kadına bir gülümseme açtım. Tzuyu, o olay için özel olarak aldığı pahalı şampanyayla bana bir bardak uzattı.

"Zaferimizin şerefine." dedi bardağı yukarı kaldırarak.

"Şerefe." Ben de onunla aynı hareketi yaparak konuştum.

Bardağımdaki tüm sıvıyı içip masaya koydum.

"Sakin olmalıyız. Yarın onu arayıp gösteri gününü bildireceğim. O gün geldiğinde, Lisa ile tanışmanın ve onu "Imperium"a götürmenin bir yolunu bulacaksın."

Tzuyu dudağını ısırarak gülümsedi. Ne kadar mutlu olduğunu görebiliyordum.

"O çıldıracak." dedi oturma odasının kanepesinde otururken.