when you disappeared at midnight

Nick's Note

Nick's Note

Sinimulan ko itong sulatin noong March 26, 2022 at nawindang ako dahil umabot siya halos nang dalawang taon na dapat ay dalawang buwan lang.

But looking on the brighter side of it, everything looks fine. Sapagkat hindi ako nag-rush, nag-conceptualize ako nang naaayon, pinag-isipan bawat detalye.

On my final note, now that I finally done writing this story, may natanggap akong isang reyalisasyon, napatunayan ko sa sarili ko mayroon akong lugar o espasyo sa mundo ng pagsusulat. Hindi maisusukat sa tagal ng panahon kung paano ko ito natapos.

But one thing is for sure, manghang-mangha ako sa gawa ko. 'Yon ang mahalaga. Mahal na mahal ko ito. I enjoyed writing this. Funny how I survived the scenes na kung saan palagi akong may natatagpuang loopholes. A lot of loophole. Ang hirap. 'Yong tipong kapag may butas and when I am trying to fix it, may panibagong sisibol hanggang ma-badtrip na ako. Loophole talaga ang pumipigil sa akin sa mabagal na pag-usad sa pagsusulat nito, imbes na nasa ibang chapter na ako, nahihinto ako madalas at nag-iisip nang mabuti kung ano ang itatapal.

Gladly, I overcome it. Sana wala na kayong nakitang loophole, kung meron, just let me know. Going back, hindi 'yong problema na loophole sa story na ito ang magiging dahilan para sukuan ko ito, hindi puwedeng bitawan ko na lang 'yon, gandang-ganda ako sa ideya para dito.

Honestly speaking, hindi ko rin in-expect na madidikitan ko ito tungkol sa kalikasan. Sa katunayan niyan, hindi ko naman talaga inaasahan 'yong takbo ng kuwento. Basta na lang ako nakakapag-isip ng mga scene na puwedeng idagdag ngunit may dahilan kung bakit nandoon.

Ang goal ko ay maipakilala ang dalawang taong hindi nagkikita sa gitna ng dilim, mag-uusap at mag-iibigan.

Masabi lang iba sa mga karaniwang sinusulat ko, gusto ko lang bigyan ng extra twist. Here's the thing, bigla na lang 'yon lumipad sa kalikasan, idinala ako ng lawak ng imahinasyon ko sa climax o conflict ng story na hindi ko inaasahang mahahanap ko, na paano kung i-connect ko sa gubat, nagkaroon ng purpose ang kuwento na hindi lang puro kilig. Nagkaroon ng lesson na para sa ating lahat ay makatutulong.

Lagyan ko ng diwata.

Idamay na rin pati ang puso ng gubat.

Gamitin ko ang talent ni Erin para makatulong at maresulba ang problema ng kalikasan.

Bigyan ko ng misyon si Mando.

Kaya ang ending, hindi ko napanghawakan ang target kong maka-30 chapter dahil dumami ang bawat kailangang mangyari.

Ang lakas pa ng loob kong pinangako sa sarili ko na within 2 months, dapat ay tapos ko na ito. Hahaha.

Ano na ba ngayon? Umabot ng 1 year and 8 months. What! But I think it is valid reason if I say I focused more on my study since I am a college student already? 2nd year.

Kahit na ganoon, meron akong panghihinayang dahil sa loob ng haba ng panahon na iyon, may dalawa o tatlo na dapat akong natapos na story pero okay lang, at least hindi ko minadali ang story na ito at satisfied ako sa kinalabasan.

I trusted the small process and look what happened, it went cool more than what I expected it to be. I had fun. It made me question myself kung ako ba talaga 'yong nagsulat, 'yong mga salita at paglabas ng emosyon ng characters na ginamit ko ay parang hindi nanggaling sa akin, pati na rin 'yong idea! Hahaha! Sorry. Attach na attach pa ako rito.

Forgive me. I am just happy and overwhelmed. Wala rin dapat Elmo sa story, wala rin dapat na Peter na naiinggit sa kaniyang kapatid kaya grateful ako sa utak ko, it able to think out of the box ideas. 'Yon lang ang kuwento ko.

By the way, thanks for 6.24k reads. I'm looking forward to see where this story will take me.

See you sa next story, Panandalian (epistolary) Salamat.

Social Media Accounts:

Facebook: Nick Black
Facebook Page : Nekoys
Instagram: nickpunzalann
Twitter: niickblack_
TikTok: niickblack_
Wattpad: niickblack (follow me here)