KADERİM SENSİN

Bölüm 1

(Şimdi gözlerim yuvalarında kocaman oldu. Adelard ile Maevenin ilk karşılaşması 10 Aralık. Bu hikayenin başlangıcı da 10 Aralık... Eh Adelard ve Maeve gerçek bir kader bağı içinde değil de ne? Tesadüfün bu kadarı eklemeden edemeyeceğim... Çok severim böyle şeyleri)

10 ARALIK 1352 İSKOÇYA EDINBURGH SARAYI (CALEDONIA FERGUSON VE IAN SINCLAIR'IN DÜĞÜN BALOSU)

Lanchester dükallık varisi Adelard, ışıltısı eksik balo salonuna girerken buradaki eğlencelerin kendi ülkesindekilerin yanından bile geçemeyeceğinin farkındaydı. Taşra ne kadar süslenirse süslensin taşraydı. Kral Anderson ne kadar süslenmeye çalışırsa çalışsın bir İskoçtu. Etek giyen adamlar... Genç adam keyifle yanında yürüyen Derbyshire kontu lord Quinton'a dönüp gülümsedi.

"Tepinmeyi eğlenceden sayıyorlar..."

"Görünen o ki eğleniyorlar. ekselansları." Quinton sırıttı.

"E, George? Bu gün kendine bir gelin bulma niyetinde misin?" Adelard arkadaşına gözlerini kısarak bakarken bir yandan da krala doğru yürümekteydi. 

"Ben şansımı Amber Valey'de deneyeceğim. Orası da ziyadesiyle yeşil bir köy ekselansları. " Quinton Kral Anderson'un önüne geldiklerinde boğazını temizledi ve İskoç Kralı selamladı. 

"Sizleri de aramızda görmek ne hoş lordum." Anderson Henry Lanchester'in oğluna bakarak gülümsemeye çalıştı. Oğlunu tanımıyordu lakin Lanchester'in şu sıralar hasta olduğu buralarda da konuşulmaktaydı. Üzerindeki arma kim olduğu konusunda kendisine yardımcı olmuştu. "Babanız nasıl oldu"

"Katılamayacağını bildirmek adına beni yolladı. E, tabii bunda hala müzbin bir bekar olmamın da katkısı büyük" Adelard güldü. Andersonun gözleri kısılıp söylemi üzerine ziyadesi ile rahatsız olduğunda ise gülümsemesi yüzünde yayılarak dönüp piste doğru baktı. "Aramızda gelin güvey alışverişi yapacak olmanın iki ülkenin de ilişkilerini ziyadesi ile düzeltecek gibi görünüyor." 

"İngiliz Leydilerinin daha iyisini bulabileceğini sanmıyorum sayın lordum" Anderson zorla gülümsedi. 

Adelard ellerini ardında birleştirip adama hafif bir baş onayı verdi ve ardından Lord Quinton ile birlikte kendi müridlerinin yanına doğru ilerledi. Buraya Kral zoru ile gelmişti. Herhangi bir evlilik amacı gütmemekteydi kaldı ki o geleceğin Lanchester Dükü olacaktı. Bir barbarın kızı ile evlenemeyecek kadar soylu ve zaten de bir kadına bağlı kalamayacak kadar çok seviyordu hepsini.En azından babası hala görevinin başındayken bunu yapmaya hiç ama hiç niyeti yoktu. Alnını kırıştırarak gaydanın yüksek volümlü sesine ve ortada hızlı hızlı zıplayanlara doğru bir müddet baktıktan sonra dilini şaklattı. Dans etmek de pek mümkünmüş gibi görünmüyordu. Uşaklardan birinden bir küçük bardak çekip İskoçyada en sevdiği şey olan viskiden ufak bir yudum aldıktan sonra kapıdan giren iri yarı iki adamın kolundaki kadınlara baktı. önden gelen üçü McAodha kilti sarınmıştı oldukça uzun boylu hafif kızılımsı sarı şaçlı bir kız ortada oldukça yakışıklı bir delikanlı ki aynı kız ile ziyadesiyle benzerdi. Adamın hemen yanında ufak tefek kumral bir başka kız bulunmaktaydı. Arkalarından ise siyah saçlı epeyce uzun genç bir delikanlı ve kolunda...

Adelard başını hafifçe yana yatırarak koyu kırmızı elbisesi içinde yanındaki adamın kolları arasında etrafına bakarak yürüyen kıza dikkatini verdi. Belinin altına kadar inen gür siyah saçlarını toplamaya tenezzül etmemiş başına yakut işlemeli bir alın tacı iliştirmişti. Adelard omuzları arasında sıkıştırmış olduğu tartanın renklerini görmeye çalıştı lakin anlayamadı. Kızın giydiği bedenini sıkıca saran kare yakalı kolları dirseklerine dek inen ve genişleyerek aşağı süzülen elbisesine, yürüdükçe hafif hafif kendini belli eden bacaklarına bir müddet baktıktan sonra gözlerini etrafına çevirdi. Anlaşılan o ki yalnızca kendisi değildi leydiye göz süzen. Adelard dilini yanağında gezdirip kızın yüzüne dikkat etmeye koyuldu bu defa. Buradan gördüğü kadarıyla koyu biçimli kaşları altında badem gibi çekik lakin iri ve renkli olduğunu tahmin ettiği gözleri ziyadesiyle çıkık elmacık kemikleri. Oraya öylece oturtulmuş minik bir burnu ve bakanı çılgına çevirecek etli dudakları vardı.