Bölüm 23

930 95 22
                                    

Adelard elinde piposu arabada yalnız başına yolculuk ederken kendi kendine gülümsüyordu. Beacon Fell içinde yaptırmış olduğu yürüyüş alanı kış gelmeden ilk kullanımı için açılmaya karar verilmişti. Henüz daha tam olarak bitmiş değildi lakin insanlar taşlar üzerinde gezinmeye başladıkça yerlerine oturtacak ve sanıyordu ki bahara yollar daha bir güzel görünecekti. Bu parkın özelliği ise haftanın üç günü halka açık olacak olmasıydı. Çoğu park gibi avam tabakaya kapatılmış değildi. Soylular bu durumdan haz etmeseler de genç adam halkı tarafından sevilen bir yönetici olmaya kararlıydı. Üstelik babasının da ölmeden önce kendisine öğüdü bu yöndeydi. Çünkü babası her daim sert korku salan bir yönetim sürdürmüştü. Bu şekilde dükallığı zenginleştirmiş askeri alanda kuvvetlendirmiş tüm gözleri üzerine çekmişti lakin vakti, kazandığı zenginlik ve şöhreti adil bir biçimde yönetmeye yetmemişti. O ise halkı tarafından sevilen adil bir dük olacak ve sahip olduklarını koruyacaktı. Halkı yaşatmak ve bir parça da olsa refaha kavuşturmak ardında yaslanabileceği yıkılmaz dev bir dağa sahip olmaktı lakin bu ütopyayı yaşatmak oldukça zordu. Herkes Adelard'ı yapmaya çalıştıkları yüzünden toy genç bir çocuk olarak görüyordu ki öyleydi. Genç adam derin bir iç çekti. Sanki tecrübeli ihtiyarlar anne karnından bugünkü halleriyle doğmuş gibi davranmaktaydılar... 

Adelard eliyle düşüncelerini savurup yerinde yayıldı. Bir müddet kendine vakit ayıracaktı. Küçük ailesi ile meşgul olacak güzel karısını kızdırıp keyiflenmesini sağlayacaktı. Genç adam yutkunurken bu sabah yaşanılanları düşünmeden edemedi. Pekala biraz uygunsuz davranmıştı ama buna teşvik edilmişti. Öte yandan Maeve'in onu saklama biçimi dâhineydi. Ziyadesiyle pratik ve anı kurtarmayı çok iyi bilen zeki bir kadındı lakin önünü ardını düşünmeden hareket ettiği bir gerçekti. Anda takılı kalanlardandı. Fevri kişiliği başına büyük belalar açabilirdi. Adelard güldü. O yine bir çözüm yolu bulur belayı bir başka bela ile def etmeyi başarabilirdi. Sert görüntüsü ardına gizlenmiş pamuk gibi bir kadındı fakat kendini gizlemesi ve bunu ustalıkla başarabilmesi bile ne denli zeki olduğunun bir kanıtıydı. Onu bir parça çözen ruhunu anlayan her insan ufacık bir duygu sömürüsü ile her istediğini yaptırabilirdi. Adelard kısa zamanda kadın hakkında çok fazla fikir sahibi olduğunu düşündüğünde kendi kendine başını iki yana salladı. Maeve ona önce arkadaşlığını bahşetmişti.Ona karşı davranışları oldukça doğal ve samimiydi. Söz dinlemiyor karşısında uşağı varmış gibi davranıyordu. Adelard bu kadar yakınlığa alışık değildi. Kadının ne denli korkunç bir aileden geldiğini biliyordu. Babası ve dayısı gençliklerinde İngiltereyi dahi önünde titreten adamlardı. Kendi kralları bile adamlara danışmadan iş yapamaz haldeydi. Özgüveni buradan geliyor olmalıydı lakin o kadar korkunç herifin içinde kiminle nasıl konuşması gerektiğinin farkında olmaması bir tuhaftı. Adelard onun ailesi içindeki hal ve tavırlarını görmek istediğini düşündü.  Yine de bu tavrı, kendisini normal bir adammış gibi görüyor oluşu, onunla konuşurken her türlü sıkıntısını derdini paylaşabileceği hissiyatı vermişti ona. Maeve ile konuşurken üzerinde hiçbir sıfatı barındırmıyordu. Adelarddı olduğu gibi... Tüm bunları hissetmek için çok erkendi bununda farkındaydı lakin gün geçtikçe tesadüf diye adlandırdığı şeyin aslında tanrının onlar için yazdığı kader olabileceğine inanmaya başlamıştı. Maeve gerçekten de onun kaderi olabilir miydi?

---

Maeve Adelarddan kaçabilmek için onunla değil kayınvalidesi ile yolculuk etmeyi tercih etmişti. Lucy, Louis, Leydi Margaret ve Maeve bir arabada gidiyorlar Adelard önde kendi arabasıyla ilerliyor Josephine ve Alice üç arkadaşıyla bir başka araba ile peşlerinden geliyorlardı. Genç kız alt tarafı yürümek için ne diye bu kadar zahmete girdiklerini anlamamış olsa da bir alan açılışına gideceklerini işitmişti. Soylu bir yürüyüş yapacaklardı belli ki. Genç kız yüzünü cam ile perde arasına sıkıştırmış Louis ile göz göze gelmemeye çalışmaktaydı. Küçük fare onu fark ederse rahat bırakmayacaktı biliyordu. Şimdilik duruyor gibiydi. Tabii Maeve gitmeden önce kendisinden uzak durması için onu yine emzirmek durumunda kalmıştı. Göğüsleri bu zulme daha ne kadar dayanacaktı bilmiyordu. Elbet kendisini leydi Margarete şikayet edip oğlanı ondan uzak tutmasını sağlayabilirdi Genç kız derin bir nefes alırken başını içeri sokup babaannesinin kucağında debelenen bebeğe baktı.  Kadının küpelerine kolyesine dolanıyor onu bezdiriyordu. Başını  kendi kendine tebessüm ederken kadının kaş çatarak kendisine bakmasıyla boğazını temizleyip sırtını dikleştirdi. 

KADERİM SENSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin