KADERİM SENSİN

Bölüm 29

Maeve dışarıda Jenna ve Caledonianın kendisi için hazırlatılan arabaya binişini ve Robertin arabacıya ettiği uzun tembihleri izledikten sonra yanında dikilen Adelard'a baktı. 

"Louis uyuyor karnı tok..."

"Bu iyi haber... Öyleyse bende boş bir adam olarak biraz aylaklık edebilirim." Adelard kendisi ile göz teması kurmaktan geri duran kadına sıkıntıyla baktı. 

"Boş durmak zorunda değilsin." Genç kız söylemese de onu yanında istiyordu. Yine de soru dahi yöneltmeden kendisini yolladığı için uzatmak istemedi. "Teşekkür ederim Adelard."

"Leydi Elizabeth'e bir söz vermiştim. Aksi mümkün değildi. Her ne kadar bu durum hoşuma gitmemiş olsa da..." Adelard kapıda dikilen Ian'a baktı. Soğuk herif içinde onunla boğuşma hissi uyandırıyordu. "Askerlerim güvende olmanı sağlayacak." 

"Ben ailemin yanına gidiyorum bu kadar askere gerek yok." Maeve avludaki atlı birliklere önlerinden ve arkalarından gidecek olan arabadakilere baktı. Birde yayan olanlar vardı ki sanırım peşlerinden koşmaları gerekecekti. "Bunlar gemiye çıkamaz biliyorsun değil mi?"

"Bu önlem gemi için değil Maeve senin için. Yalnız ve bir İskoç olarak etrafta dolaşıyor olman güvenli değil." Adelard kendisine tüm dikkatlerini vermiş bakmakta olan heriflere kaş çattıktan sonra yeniden karısına dönerek eğilip elini öptü Maeve elini hafifçe sıyırıp önünde birleştirdiğinde ve kendisine gülümsediğinde ise derin bir iç çekti. 

"Bir İskoç olarak dolaşmak yanlış ve tehlikeli ise bırakın hazır buradalarken geri döneyim." dedi kaşlarını kaldırarak. "Ben bir İskoçum ve bundan gurur duymayacağım tek bir an dahi yok." Adamın kendisine donuk bakışlar attığının farkına vardığında fazla ileri gitmiş olabileceğini düşünerek kıkırdadı. "Şimdi gideyim ki ailemle bol bol hasret gidereyim vakit çok geç olmadan gelirim. Beni ikiletmediğin için bende seni zor durumda bırakmak niyetinde değilim."

Adelard hızla başını sallayıp karısının kendisine ağır bir reverans yapıp adamların yanına gidişini izledi.

"Yardım et Sinclair. İngiltere Düşesi arabaya binerken düşerse sorumluluğu kaldıramazsın." Maeve ağabeyine sırıttı.

"Kara kediden de düşes olduysa artık... Robertte bir sonraki İskoç kralı olacak demektir." Ian gözlerini devirdi.

Adelard arabanın içinde içtenlikle şakalaşıp gülümseyen kadına bir müddet daha baktıktan sonra ellerini ardına atıp kapıların kapanmasını izledi. Askerlere arabanın etrafını sarmaları için başıyla onay verip basamaklarda bir iki adım geriledi. Soğuk, buz gibi geçmişine dönmüş gibiydi genç adam. Derin bir nefes alarak boğazına birbiri ardına dizilen ateş toplarını tek tek yutmaya koyuldu. O sıcaklığı bir kez tatmıştı şimdi nasıl vazgeçecekti? 

Günah keçisinde belirtmiştim bu Adelard'ın şarkısı diye tam da buranın. Şurada okumayı kesip dinleyin bunu!

---

Maeve araba durduğunda heyecanla kapıyı açıp başını uzattı. Limana bağlı gemiyi gördüğünde ise yanaklarını ısırıp içindeki ağlama isteğini bastırmaya çalışarak aşağı indi. Güvertede sıraya dizilmiş ailesini gördüğünde ise etrafta ona bakan meraklı gülümsemeleri görmezden gelerek eteklerini tutup koşmaya başladı. Onunla beraber koşan birkaç askeri ya da ardından bağıran Caledonia'yı umursamadı genç kız. Kiltinin eteklerini toplayarak yere uzatılan kızağa çıkıp hızla gemiye tırmandı ve gidip annesine sıkıca sarıldı. Kokusunu içine çekip onu öpüşünü hissettiğinde ise yüzünü boynuna gömüp öylece bekledi. Ağlamayacaktı, onları üzmek istemiyordu lakin aklına gelen minik bir düşünce gözünden süzülenleri tutmasına engel oldu. Koca kadındı Maeve. Hep çok güçlü olduğunu düşünmüştü. Yine de bu sevgiye ne denli muhtaç olduğunu, ne denli kıymetli ve başka olduğunu şu an daha iyi anlıyordu. Louis de hala eksik kalan şey buydu. Maeve ona içtenlikle sarılıp bir kere öpüp koklamamamıştı. Yüzünü çekerken annesinin omzuna sildi ve kaşlarını kaldırarak toparlanmaya çalıştı. Ardından babasına döndü ve bu kez kendi ayağı ile gidip beklemeden koca adama sarıldı.