KADERİM SENSİN

Bölüm 44

Genç adam sakin adımlar ile malikane yoluna girdiğinde askerler tarafından durdurulmuş lakin kolunu silktiğinde kendisine dikkatle bakan adamlar geri çekilip selama durmuştu. Adelard getirilen atın üzerine çıkıp yavaşça yoldan ilerledi. Tüm gece düşünmüş tuttuğu odada kendini sağdan sola vurmuştu. Genç adam sıyrılabileceği bir açık kapı arama niyetine girişmiş hayattaki tek dostuna böyle bir itamı konduramamıştı. Lakin aklını kemiren kurtlar peşini bırakmamıştı ki şimdi düşününce malikaneden Louis'i çıkarabilecek başka kim olabilirdi? Her ne kadar düşünmeyi reddediyor olsa da Maeve'in doğum gününde George ile kadının konuşmaları aklına geliyor... Maeve'in aptal basit bir mektubun kolayca dışarıdan eline ulaşması, o evden kapıdaki askerler tarafından durdurulmadan çıkması ve sokak ortasında saldırıya uğradığı esnada tesadüfen oradan geçiyor olmalarını aklı almıyordu. Zifiri karanlıkta George'un bağıran karısını ondan önce tanıyıp adını bağırarak koşması ve adama saldırıp gırtlağını oracıkta kesmesi ise bir başka detaydı ki  düşündüğünde Adelard herkesin yapacağı şeyin adamı öldürmeden önce tutup sorguya çekmesi gerektiği olduğunun farkına varıyordu. George ise gidip adamın gırtlağını kesmişti. Sanki konuşmaması gerekiyormuş gibi... Sanki o dakika Adelard'ın o araba içinde bulunmaması gerekiyormuş gibi... Genç adam nefesini tuttu. Maeve babasına yazdığı mektupta adamın kendisine saldırma niyetinde olmadığından bahsetmişti. Kadın bile yaşadığı olayın herkes tarafından görülüp duyulması istenildiğinin bilincindeydi ki elindeki mektubunda muhtemelen Adelard'ın eline geçmemesi gerekiyordu. Genç adam karısı üzerine atılan bir delili yok etmişti. İki gün sonra gündüz gözü ile karısına gelen bir başka not yine George'un askeri tarafından onun eline ulaşmıştı. Adelard birkaç günlük sakalını sıvazladıktan sonra kendine gelmeye çalışarak düşüncelerini öteledi. Sabah Maeve Lucy'i azarlıyor öğlen Lucy öldürülüyordu ve sonradan konuştuklarında George'un öne sürdüğü iddiaya göre Lucy onlara ortadan kaldırılması gereken bir engeldi ve kaldırılmıştı. Bunu Sheena yapmıştı ki kadında elini kolunu sallayarak onca asker arasından elinin kanı ile çıkıvermiş sonra da bir köşede ölüsü bulunmuştu. Ayaklanmayı iskoçlar çıkarmış lakin bir anda tek tek ölmeye başlayıvermişlerdi. Peki bu iskoçlar bu kadar kolay içlerine sızıp da nasıl aptalca yol ortasında ölüyorlardı... Birde ayaklanmanın başı olarak Liamh McAodha ve Brian Ferguson görülüyordu ki Adelard adamların nasıl hareket ettiklerine bizzat şahit olmuştu. Evet onların içlerine adam sızdırması kuvvetle muhtemeldi ve biri gelip ona Sinclair çocuğunu malikaneden çekip aldı dese inanabilirdi de lakin ortada zindana atılan adamın kızıydı. Bir damla göz yaşı için bir kölenin canı uğruna seferber olmuşlardı. Adelard bunu görmese Edward gibi düşünürdü. 

Öte yandan Maeve'in yüce gönlü kimsenin umursamadığı varlığından dahi bir haber olduğu siyah bir kızı koskoca dükallıktan çekip alıyor. Adamlar onu ustalıkla Linebery'e gönderiyor, George gidip Londrada başka gizli köşe yokmuş gibi Lineberynin evinde kızın olduğu yerde oğlu hakkında konuşuyordu. Adelard tüm umudunun tükendiği bir anda dilenci gibi pazara dalıyor ve bir elma uğruna kızın peşine takılıp bu akıl almaz iddiayı işitiyordu. Genç adam başını iki yana salladı. Bu ya tanrının mükafatıydı ya da içine düştükleri korkunç bir oyundan başka bir şey değildi. Genç adam kime ve neye güveneceğini bilemez haldeydi lakin bildiği tek şey susup hiçbir şey yokmuş gibi devam etmesi gerektiğiydi. George'u takip etmek ve yalan ya da gerçek işittiklerinden emin olmak zorundaydı. Öfke ile patlak verecek bir yaygaranın sonucunda birde adamın suçsuz çıkması onu aşağı çektikçe çekerdi. Adelard yanaklarındaki havayı üflerken kapı önünde attan aşağı atladı ve kendisine doğru koşan Edward ve George'a baktı. Ne yapsındı genç adam?  Güldü. 

"Neredeydin ağabey!" 

"Her yerde sizi aradık ekselansları!" 

"Yeterince iyi aramadınız..." Genç adam gülmeye devam etti.