Ta ki o sesi duyana kadar...
''Merve geldim bir tanem korkma, neredesin?'' dedi tanıdık bir ses. Meriç'in sesi olmalıydı bu. Evet onun sesiydi. Gücümü toplamaya çalıştım fakat gücüm kalmamıştı ki. ''Meriç...'' diye fısıldadım dudaklarımın arasından.
MERİÇ'İN ANLATIMINDAN...
İki gündür deli gibi Merve'yi arıyordum. Okuldaki herkese sormuştum. Hocalara, müdüre, bütün öğrencilere... Ne gören vardı ne de duyan...
Onu eve bıraktığım akşam kaç kere aradım fakat açmadı. O zaman şüphelenerek evine gittim. Bendeki anahtarıyla kapıyı açıp evine daldım. Hızlıca salona, mutfağa, diğer odalara ve banyoya baktım. Hiçbirinde yoktu. Son olarak odasına girdim. Bir yere gitmiştir diye korkarak dolabını açtım. Bavulu, kıyafetleri, çantaları dolabındaydı. Okul çantası rastgele yere atılmıştı. Dolabında o gün giydiği montu ve okul formaları yoktu. Telefonu çantasında yoktu. Korkarak Doruk'u aradım. Doruk ikinci çalışta açmıştı telefonu. Hiç beklemeden söze girdim. ''Doruk neredesin? Merve yanınızda mı?'' dedim. Aslı'yla takılıyor olabilirlerdi. Doruk ''Hayır Meriç. Yanımda Aslı var ama Merve yok. Noldu kardeşim?'' diye sorduğunda aceleyle yüzüne kapattım. Poyraz karşı komşusuydu değil mi? Telefonu montumun cebine atarken evden çıkmış evin anahtarını da yanıma almıştım. Zile bastğımda sanki beni bekliyormuş gibi hemen açtı kapıyı Poyraz. ''Merve yanınızda mı?'' dedim bu sefer Güneş'le takılıyor olmasını umut ederek. ''Hayır Meriç.'' dediğinde dünyam başıma yıkılmıştı. ''Belki Güneş'in evindedir. Takılıyorlardır. Güneş'te yok burada.'' dediğinde merdivenleri aceleyle indim ve arabama atladım. Güneş'in yanında olsaydı telefonlarımı açardı değil mi? Belki Koray'ın yanına gitmiştir diye düşündüm kendi kendime. Hızla Koray'ın evine doğru sürerken endişem artıyordu. Evin önüne geldiğimde kapıya kadar koştum ve hızla zile bastım. Biraz bekledikten sonra Koray açtı kapıyı. ''Merve...'' dedim nefes nefese. ''İçeride mi?''
''Merve mi? İçeride kimse yok Meriç. Evde yalnızım.'' dediğinde ''Bugün hiç konuştunuz mu? Sana nereye gideceğini söyledi mi?'' dedim. ''Okulda konuştuk. Başka da konuşmadık. Evde ödev yapacağını söylemişti. Merve'ye bir şey mi oldu?'' dediğinde ''Ulaşamıyorum. Evde yok.'' dedim. Cebinden telefonu çıkarırken anlamsızca ona bakıyordum. Beni içeri davet ettiğinde endişeyle girdim. Yerimde duramıyordum. Ya başına kötü bir şey geldiyse diye içim içimi yiyordu. Nereye gitmişti bu kız?
''Alo?'' dediğinde tüm dikkatimi ona yönelttim. Kiminle konuşuyordu? ''Merve'yle bugün konuştun mu teyze?'' dediğinde bir süre bekledi ve ''Yoo, sorun yok. Merak ettim sadece. Neyse teyze benim kapatmam gerekiyor. Arkadaşlarım geldi. iyi geceler.'' dedi ve telefonu kapattı. Bana döndüğünde yüzünde garip bir ifade vardı. ''Merve'nin annesi...'' dedi telefonu işaret ederek. Merve'nin annesini aramıştı. ''Merve bugün ailesinden kimseyle konuşmamış.'' dediğinde ne yapacağımı bilmez haldeydim. ''Nereye gitti o zaman bu kız!'' dediğimde Koray ''Meriç sakin ol.'' dedi. Ben delirmek üzereydim. O bana sakin ol diyordu. Ciddi miydi? Hayatımda tek sevdiğim insan, tek güvendiğim insan ortalıkta yoktu ve bana sakin ol mu diyordu? Kapıdan hızla çıktım ve arabama atladım. Nereye gideceğimi bilmeden sürüyordum.
En sonunda eve gelmiştim. Telefonumu çıkardım ve saate baktım. Saat gece 4.00 olmuştu. Hızla eve girdim ve bilgisayarı açtım. Bir ipucu bulmak amacıyla tüm sosyal paylaşım sitelerine girmiştim fakat hiçbir şey yoktu! Yoktu hiçbir şey bulamamıştım. Hızla koltuktaki montumu aldım ve arabama atladım. Belki okuldan birisiyle görüşmüştür umuduyla okula sürdüm arabayı. Önüme gelen her öğrenciyi durdurup soruyordum. O sırada gözüme geçen gün karşımıza çıkan sürtük takıldı. Hızla ona doğru ilerlediğimde yüzünde hafif bir gülümseme oluşmuştu. Ne sanmıştı? Onunla yatacağımı falan mı! Benim için sadece Merve'den ibaretti dünyam.
