İzmir Kızı

BÖLÜM 4- Zamanı Gelince Anlarsın..

*Multimedia: Dolunay kapıyı actiginda ustunde olanlar.*

-Dolunay-

Bodrum'da ilk günler çok sıkıcı geçiyordu. Ama yanlış anlamayın sadece benim için "sıkıcı" geçiyordu. Sevgili kuzenim Sarp ve canım arkadaşım Gece için bu olay tam zıttıydı.

Adamların gece eve geldikleri yok. Ben de hazır evde tekken Supernatural'ın son sezonunu izlemeye başladım. Tabi bunun yüzünden daha hiç denize falan çıkamadım ama Supernatural için değer demi Maryy -İnanmıcan ama sana ilk defa katılıyorum gızz zaa XD- Ben de seni seviyorum Maryy .s.s... Ve ben bu sırada kendimi Bodrum'a geleli sadece ve sadece 1 haftaCIK olduğu gerçeğiyle kendimi yüzleştirdim... Çok acı bişey, siz ANLAYAMASSINIZ AN-LA-YA-MAS-SI-NIZ !!

Tam odamda yatığıma kıçımı devirdim yatarken aşağıdan zil çaldı. 'Bu mallar kesin anahtarını unuttu' diye düşündüğümden sırf piçlik olsun diye yatmaya devam ettim.Çünkü Dolunay Araz olmak bunu gerektirir.. -Piç smile-

Ama mübarekler kapıyı kırcak gibi çaldıklarından sırf kapı kırılmasın -onları düşündüğümden değil yanlış anlamayın- diye naçizane oturma organımı kaldırıp aşağı indim. Kapıyı açarken de söylenmeye devam ediyodum. E hem anahtarlarını unutuyolar, ben de kıymetlimi kaldırıp taa aşağı iniyorum. Ben, koca ben - Sezar özentisi .s.s- onların başına kakmam mı ?? - Kakarsın Reyizzz - Sağol Marry ama yalakalık yapma xD.

Kapıyı açıp arkamı dönüp mutfağa gittim. Giderken de saydırıyodum bu arada. - Trip atma qeyf-

"Ya bi insan evladı niye anahtarını unutur. Lan sizin yüzünüzden kıymetlimi kaldırıp taa aşağı indim yaa. Bi daha unutun bakıyım içeri girebiliyonuz mu ??" Ben böyle söylenirken ikisinden de ses çıkmıyodu. Ben de daha sinirli bi şekilde arkamı döndüm ama dönmemle yerimden zıplamam bir oldu.

" Sen napıyosun bu evde ya. Sapık mısın, çıksana evimden !?"

"Heyyy küçükhanım sakin ol. Biz komşuyuz ama hiç yakıştı mı şimdi. Ayrıca bana kapıyı açan sensin PRENSES !?"

"Bana prenses deme !!"

"Ha bu arada tişörtünü toplasan diyorum. Şu anda göğüs çatalını görüyorum. Ve biraz daha böyle kalırsa bu işin sonu hiç iyi değil.." Diyip göğüslerime bakmaya devam etti. Hemen tişörtümü boğazıma kadar çektim. Ha bu arada gelenin kim olduğunu söylememe gerek var mı ?! Söyliyim yine de içimde kalmasın.. 'SEVGİLİ KOMŞUM POYRAZ' !! -Yohamınaa zaa -

"Evet neden gelmiştin seni dinliyorum" dedim yapmacık bi sevimlikle. Poyraz uzun süre gözlerini bana dikip cevap vermedi ama sonra kafasını yere çevirip kendi kendine bişeyler mırıldandı. Gerizekalı sessiz söylediğini sanıyodu ama benim muhteşem duyma yeteneğimden -ÇARPILDI-hiç bişey kaçmaz..

Ve yanlış duymadıysam "Keşke senin gibi bi kızla bu yoldan tanışmasaydık Prenses..." Ha ?! WTF ?! Doğrumu duydum ben °_° Hemen salaktan aldım çünkü emin değildim öyle bişey duyduğuma şimdi boşu boşuna göt olmanın alemi de yok yani .s.s

"Efendim bişey mi dedin ??" Ben böyle diyince hemen başını kaldırdı.

"Y-yok ben ş-şey dicektim. Iııı ne dicektim ben ya ? Hah hatırladım. Ya şey bizim tanışmamız kabul edersin ki pek de iç açıcı olmadı. Benim de kaç günden beri aklımdan çık-" Cümlesini bitirmedi ama o sırada sessiz de olsa kendine küfür ediyodu. O da fark etti demek ki söylememesi gereken bişey söylediğini. -Ama kabul et Dolunay, böyle saçmalarken çok tatlı oluyor.. - Aaa, yani, şey, belki birazcık.. Ben bu konuyu düşünürken niye heyecanlandım ?! Aman neyse sonra düşünürüm bu konuyu.

"Poyraz seni dinliyorum." Dediğimde bana öyle bir bakışı vardı ki sanırsın ona "Poyraz ben lezim, Bülent Ersoy'la çıkmışlığım var .s.s" dedim. Çocuk öyle şaşırdı. Hayal edin yani..•_•

"S-sen benim adımı biliyor musun ?!" derken gözlerinin içinin parladığına yemin edebilirim. Ben de onun bu tepkisine gülümsemekle yetindim.

"Sakin ol şampiyon. Senin adını bilmeyen mi var? Kızları parmağında oynatmayı seven ama her koşulda da onların biricik aşkı yakışıklı playboy 'Namı değer Poyraz BULUT' ..." dememle o gözlerinin içindeki pırıltı yavaş yavaş söndü. Sakince nefes aldı. Ve gözlerimin içine baktı. -Oha lan ne kadar mavi gözleri :& - Konuyu saptırtma Maryy!

"İnsanlar değişebilir demi Dolunay. [Ve ben şok, ben iptal, ben wefat !! Lan bu çocuk benim ismimi biliyomuş. Yeaa kamonn, vişne votka, vişne vot- dur lan biliyosa biliyo bana mı biliyor?! Niye böyle tepki verdim lan ben :O]

Herkese bir şans daha verilmeli demi ?"

Sanki benden cevap bekliyor gibiydi. Onun için ben de kafamı salladım. Kafamı salladığımı görünce hafiften tebessüm etti.

"O zaman ben şimdiden teşekkür ederim.." dedi ve sarıldı. Doğru duydunuz bana SA-RIL-DI !!! Benden ayıldıktan sonra yüzüme baktı. Ben bişey anlmadığım için anlamayan gözlerle Poyraz'a bakıyordum. O da bunu fark etmiş olmalı ki gülümsedi.

"Zamanı gelince anlarsın Prenses..."

*Uzun bi bölüm oldu. Ha ne dersiniz ?? İyi ya da kötü yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. Öpüldünüz "DOLRAZ" sevenlerr :*