အဆိပ်ပြင်းသော ကြင်ယာတော်၏ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း (BL)

ch-41 သားအဖချင်း ကတောက်ကဆ ဖြစ်ကြပြန်ပြီ

'သားအဖ ချင်း ကတောက်ကဆ ဖြစ်ကြပြန်ပြီ'

နောက်ဆုံးတော့ ယောင်းကွမ်ကို ခေါ်လာလိုက်ရကာ 'ရင်' လမ်းကြားသို့သွား၍ ဖုရင်ကို‌ဝင်ခေါ်ပြီး အိမ်သို့တိုက်ရိုက်ပြန်လိုက်သည်။ လူနှစ်ယောက်ကို ရုတ်တရက်ဆန်စွာ ခေါ်ဝင်လာတယ်ဆိုတဲ့ သတင်းက အိမ်တော်ကိုယာယီအုပ်ချုပ်နေတဲ့ ကျောက်လန်ရဲ့နားထဲရောက်သွားခဲ့ရုံသာမက ၊ လျိုဝမ်ကျင်းကိုလည်း ဒေါသထွက်အောင် လုပ်ခဲ့ကြောင်းပါသိသွားသည်။

ရှန်လျန်ကတော့ သူမကို ကိုယ်တိုင်သွားမတွေ့ပဲ ချီယွဲ့အား စေလွှတ်လိုက်သည်။ သူမအနေဖြင့် ကျေနပ်သည်ဖြစ်စေ၊ မကျေနပ်သည်ဖြစ်စေ သူစိုးရိမ်မနေချေ။

သေချာပေါက် ကျောက်လန်က မည်သို့ ကျေနပ်လိမ့်မည်တဲ့လဲ? နှစ်ပေါင်းများစွာ စောင့်ဆိုင်းလာပြီးမှ ဤသို့ အိမ်တော်တစ်ခုလုံးက သူမလက်ထဲရောက်လာသော်ငြား ရှန်လျန်ကတော့ သူမကို အရေးမစိုက်၊သူမ၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်တွင်မရှိနေ။ ကျောက်လန်က ပါးနပ်သည်၊ရှန်လျန် ဆိုတာ ရှန်သခင်ကြီးနှင့် ဇနီးကြီး၏ သားဖြစ်နေလျှင်တောင် လျိုရှုဟန်က နေရာတစ်ခုကိုရအောင်ယူနိုင်ခဲ့‌သေးသည်။ သူမလဲပဲ ရှန်လျန့်အား မျက်ရည် တောက်တောက်ကျအောင် လုပ်ပစ်ရန် မစောင့်ဆိုင်းနိုင်တော့ချေ။ အတွင်းစိတ်နှင့်ဆန့်ကျင်စွာ သူမမျက်နှာပေါ်ဝယ် အပြုံးပန်းဝေဆာနေကာ ရှန်လျန့်အား မျက်နှာသာ ပေးနေလိုက်သည်။

ထင်မှတ်မထားသည့် အရာတစ်ခုက နောက်တစ်ရက်တွင်ဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ နောက်ဆုံးထွက် ကောလဟာလက မြို့တော်တစ်ခွင်ပျံ့နှံ့သွားသည်။ လျိုဝမ်ကျင်းက စစ်သည်များနှင့် လမ်းပိတ်ရပ်ခဲ့တာ အမှန်တစ်ကယ် ဆိုပါက ရှန်လျန်ဟာ မိထွေးဆီမှ အနိုင်ကျင့်ခံရခြင်းက လည်း အမှန်ဖြစ်နိုင်သည်။ ကြိုတင်အကွက်ချပြီး လင်ပါသားကို အဝေးနှင်ထုတ်၍ တရားဝင်ဇနီးနာမည်အားဖျောက်ဖျက်ကာ သူမက နေရာယူလိုက်သည် ဟူသော ကောလဟာလတွေကြောင့် ရှန်လျန်က သူ့မိထွေးအပေါ် ရိုသေခြင်းမရှိဆိုသည့် အရာက အလိုလို ‌မှေး‌မှိန်သွားတော့သည်။

"မကောင်းဆိုးဝါးသား!"

အတွင်းဝန်အမတ်ကြီးအဖြစ် နိုင်ငံ့တာဝန် ထမ်းဆောင်ကာ အိမ်ထောင်စုစာရင်းချုပ်၊ အခွန်ဆိုင်ရာနှင့် ဝန်ထမ်းလစာ၊ အခြားအခြားသော လုပ်ငန်းခွဲများနှင့် လက်ရှိ ဖြစ်နေသော သဘာဝကပ်ဘေးဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းများကြောင့် ရှန်သခင်ကြီးမှာ လွန်စွာအလုပ်ရှုပ်နေပြီး အိမ်တွင်းကိစ္စကို မေးမြန်းနေရန်အချိန်မရှိချေ။ ဒီကိစ္စမတိုင်ခင် ကပင် လူတိုင်းကသူ့အား တမျိုးတမည် အကြည့်ဖြင့်ကြည့်နေကြသည်ကို သူသတိထားမိသည်။ အစည်းအဝေးခန်းမထဲဝင်လျှင်လည်း လူများစွာက သူ့အားကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်နှင့် မို့ ရှန်သခင်ကြီးမှာ တခြားအရာတွေ ကိုအာရုံမစိုက်နိုင်တော့ပဲ အိမ်တော်ကိုသာ မျက်နှာမည်းနှင့် အပြေးပြန်ရတော့သည်။