အဆိပ်ပြင်းသော ကြင်ယာတော်၏ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း (BL)

ch147 "ကူညီရေးလုပ်ငန်းကြီးကို အကောင်အထည်ဖော်"

"ကူညီရေးလုပ်ငန်းကြီးကို အကောင်အထည်ဖော်"

"ကဲကဲ ကူညီရေးအကြောင်း ဆက်ဆွေးနွေးကြမယ်လေ"

ရှဲ့ယန် တိတ်ဆိတ်သွားတာကြောင့် ရှန်ကျိုးတို့လည်း ခေါင်းကုတ်ဖင်ကုတ်နဲ့ ရှက်ရွံ့သွား၏။ ခါးမတ်မတ်ထားလိုက်ပြီး အလေးအနက် ခေါင်းချင်းဆိုင်ဆွေးနွေးကြပြန်သည်။

"ကောင်းပြီ၊ လူဆုံတုန်း ဆွေးနွေးရအောင်၊ အချိန်မစောတော့ဘူး၊ ထူးထူးခြားခြားတွေးထားတဲ့ ကူညီမှုနည်းလမ်းတွေရှိလား"

ဖုယွင်ရှီးနဲ့လက်ထက်စေချင်တဲ့သတင်းကို ရှန်လျန် အရမ်း မစိုးရိမ်‌မိ။ ဒါက ရှဲ့ယန်ရဲ့ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာဖြစ်ပြီး တစ်ကယ်လက်ထပ်ရသေးတာလည်း မဟုတ်တဲ့အပြင် နောင်မှာ အဆက်အသွယ်ရမလားတောင် မသေချာတဲ့အခြေအနေဖြစ်သည်။

ထို့အပြင် အရင်ဘဝကလို ဖုယွင်ရှီးက စတုတ္ထမင်းသားဘက်ရောက်သွားမယ်ဆိုရင် ပိုပြီး မလွယ်ကူနိုင်တော့ချေ။

"အရင်ဆုံး ဒုက္ခသည်တွေ များတဲ့‌နေရာတစ်ဝိုက်မှာ ယာယီတဲထိုးပြီး ဆန်ပြုတ်ဝေမယ်၊ လူများတာမို့ ထပ်ခါထပ်ခါ လာတောင်းတာ ကြုံရနိုင်တယ်၊အဲ့လ်ုဖြစ်ရင် ငါတို့မှာ ငွေအလုံအလောက်ပါရင်တောင် လောက်မှာ မဟုတ်ဘူး"

ပြောရလွယ်ပေမယ့် တစ်ကယ်တမ်း လက်တွေ့က ထင်သလောက်မလွယ်၊ ဒုက္ခသည်တွေက ထောင်သောင်းချီရှိပြီး သူတို့က ရာဂဏန်းရဲ့ ဝမ်းဗိုက်ကိုပဲဖြည့်ပေးနိုင်မှာ ဖြစ်သည်။

"ဒါကလွယ်ပါတယ်၊မင်းက အရေးအသားကျွမ်းကျင်တာပဲကို.. ဝါးချောင်းပြားတွေမှာ နံပါတ်ရေး ပေးလိုက် ပေါ့၊ လူတိုင်း နံပါတ်ကဒ်ပါမှ ဆန်ပြုတ်ယူခွင့်ရှိမယ်၊ ခဲတစ်လုံးနဲ့ငှက်နှစ်ကောင်ပစ်တဲ့သဘောပဲ၊ ဘယ်လိုသဘောရလဲ"

မေးပွတ်ရင်း တွေးတောကာ ရှန်လျန် အကြံပေးသည်။

"လျန်လျန့်အကြံကိုငါသဘောတူတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဝါးချောင်းတွေအများကြီး ဘယ်ကသွားရှာရမှာလဲ တစ်ရက်တစ်ခါပေးမှာဆိုတော့ နေ့တိုင်းစာ ဝါးချောင်းရှိမှရမှာ"

ရန်ထျန်းယွီက ပထမဆုံးထောက်ခံသူဖြစ်ပြီး ဝေထန်လည်း သဘောတူသည်။