အဆိပ်ပြင်းသော ကြင်ယာတော်၏ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း (BL)

ch171 ဝေမိသားစု

'ဝေမိသားစု'

ချင်ပြည်ထောင်၏ ဧရိယာနယ်နမိတ်က အလွန်ကျယ်ပြောလှ၏။ အနောက်မြောက် စစ်ဖြစ်ပွားရာနယ်စပ်နှင့် မိုင်ထောင်ချီဝေးလံလှသည်။ သံမဏိတပ်သားများနဲ့ အရိပ်တပ်သားများက မြို့တော်မှ သံသယကင်းကင်းဖြင့်ထွက်ခွာလာပြီးသည့်နောက် လမ်းကြောင်းသုံးခုခွဲလိုက်ကြသည်။ အသီးသီးက အနောက်မြောက်စစ်နယ်မြေနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ်သို့ ထွက်သွားကြသည်။

ဖေးယွမ်ရွှင်း၊ရှန်လျန်၊ ထျန်းရှု၊လေ့ကျန်းနဲ့ လူတစ်စုကတော့ အတူတကွ တစ်လမ်းတည်းသွားကြသည်။ နေ့နေ့ညည မိုင်ပေါင်းမည်မျှ ခရီးပြင်းနှင်ခဲ့သည် မသိ...မြင်းများ မည်မျှ သေခဲ့ပြီးသည် မသိ လေးရက်မြောက်နေ့မှာတော့ ခရီးစဉ်၏သုံးပုံနှစ်ပုံရောက်ခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

"အဆင်ပြေရဲ့လား"

စမ်းချောင်းနား အဖြတ် ဖေးယွမ်ရွှင်းက ခရီးတစ်ထောက်နားရန် အချက်ပြလိုက်ပြီး ရှန်လျန့်ကို မြင်းပေါ်က ဆင်းနိုင်ရန် ကူညီပေးလိုက်သည်။ မြင်းခုန်မှုကြောင့် ရှန်လျန်၏ ခြေနှစ်ဖက်က ရိုက်ခတ်ပွန်းပဲ့ ဒဏ်ရာရကုန်ရာ ဖေးယွမ်ရွှင်းမှာ စိတ်သောကရောက်ရတော့သည်။ တစ်ညလောက်နားလိုက်ပါဟု ဖြောင်းဖျသော်လည်း ချစ်ရသူက ဆန္ဒမရှိသဖြင့် အနားယူသည့် အချိန်ခဏတဖြုတ်လောက်မှာပင် ဆေးလိမ်းပေးနိုင်သည်။

"အဆင်ပြေသွားမှာပါ နှစ်ရက်လောက်ဆို ရောက်တော့မယ်မလား ၊သိပ်မှမလိုတော့ပဲ"

ထျန်းရှုနဲ့ တခြားသူတွေက စားစရာ သွားရှာကြစဉ် သူတို့နှစ်ယောက်ထဲသာ ကျန်မှ ရှန်လျန်က သက်တောင့်သက်သာ နေလိုက်သည်။ ရှက်မနေတော့ပဲ ဘောင်းဘီကို နှစ်ချက် သုံးချက်နဲ့ ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ပေါင်တွင်းသားနှစ်ဖက်က ဒဏ်ရာက်ို မြင်ရရန်ဖြည်းဖြည်းချင်း ပေါင်ကားပြလိုက်သည်။ ဒဏ်ရာက တစ်ကျောလုံး ဖြစ်နေပြီး နီရဲ‌ယောင်ယမ်း ကာ သွေး‌ပင်စို့နေသည်။ ဖေးယွမ်ရွှင်းက ဒဏ်ရာကို စေ့စေ့စပ်စပ် အကြိမ်ကြိမ် ကြည့်ရှုပေးနေရင်း ဓားထိုးခံရသလ်ို ရင်ထဲက နာကျင် ခံစား နေရသည်။