အဆိပ်ပြင်းသော ကြင်ယာတော်၏ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း (BL)

ch 164 မျက်နှာဖြတ်ရိုက်ခံရ

'မျက်နှာဖြတ်ရိုက်ခံရ'

" ခင်ဗျား ဂရုမစိုက်ဘူးထင်နေတာ"

ရှန်လျန် သူ့လက်မောင်းတစ်ဖက်ကိုမှီပြီး မေးစေ့က ပခုံးပေါ်တင်ထားသည်။ ဖေးယွမ်ရွှင်း တွေးတာထက် သူက နက်နက်နဲနဲ ပိုတွေးသည်။ သို့ပေမယ့် ဒီလိုကိစ္စတွေက ကောင်းတဲ့အရာလည်း မဟုတ်တာကြောင့် ထုတ်ပြောပြီး မျှဝေနေရန် မလိုပေ။

"မင်းနဲ့ ပတ်သက်မှတော့ ဂရုစိုက်ရမှာပေါ့"

ဖေးယွမ်ရွှင်းက သူ့မေးစေ့ကို ညှစ်ကာ အသာယမ်း၏။ ထို့နောက် သူ့ဆံပင် ရှည်ထဲ လက်ထည့်ပြီး ခြောက်မခြောက်  ဆွဲချကြည့်သည်။

"စိတ်ရှုပ်စရာတွေ သိပ်မတွေးနဲ့၊ ဆံပင်ခြောက်တာနဲ့ အိပ်ရာစောစောဝင်တော့"

"အင်းပါ...ကျွန်တော်..."

"လျန်လျန်.. ငါ လုပ်ခဲ့ပြီး! သခင်!"

ပြတင်းပေါက်က ရုတ်တရက်ခုန်ဝင်လာတဲ့ ယောင်းကွမ်ကြောင့် ရှန်လျန့်စကားက တစ်ဝက်တပျက်နဲ့ ဖြတ်ချခံလိုက်ရသည်။ ယောင်းကွမ်လဲ ဖေးယွမ်ရွှင်း ရှိနေတာမြင်တော့ အလွန် ထိတ်လန့်သွားခဲ့သည်။

"ယောင်းကွမ်ကို ဘယ် သွားခိုင်းလိုက်တာလဲ"

ဖေးယွမ်ရွှင်းက ရှန်လျန့်ကိုမေးသည်။

"လန့်သွားတာပဲ!"

ရှန်လျန်က ခေါင်းတယမ်းယမ်း။

"ပြီးခဲ့ပြီလား"

"သူ မျိုချလိုက်တာမြင်မှ ပြန်ခဲ့တာပါ"

"ကောင်းတယ်! အရင်ထွက်သွားလိုက်ပါ"

ရှန်လျန်က ယောင်းကွမ်ကိုပြန်လွှတ်လိုက်ပြီး ဖေးယွမ်ရွှင်းဘက် လှည့်ကာ ရှင်းပြရသည်။

"ရှန်ချောင်က မနက်ဖြန် ထိမ်းမြားရတော့မှာလေ... ကျွန်တော်က ဂုဏ်ပြုလက်ဆောင်သွားပို့ခိုင်းတာပါ"

"အဲ့လိုလား?"

ကြားရတဲ့ အသံအရ လက်ဆောင် မဟုတ်တဲ့ လက်ဆောင် ဖြစ်နိုင်သည်။ ဖေးယွမ်ရွှင်း မနိုင်စွာနဲ့ မျက်ခုံးပဲပင့်လိုက်မိသည်။

"မင်းသမီးကြီး ကျင်းပတဲ့ အလှူပွဲတော်မှာ ကျွန်တော့်ကို ရေထဲ တွန်းချပြီးတာတောင် ဝန်မခံချင်တဲ့အပြင် မာန်က မချဘူး၊ ပိုတောင် ဇောင်းကြွလာသေးတယ်၊ ရှန့်ကောဘုရားကျောင်းမှာ မင်းသားချင်ကျန်းက သေလုမျောပါးဖြစ်အောင် ပြုကျင့်လိုက်မှ အကြောက နည်းနည်းပြေလျော့လာတာ၊ ဒါတောင် ခင်ဗျားကို စွပ်စွဲရဲသေးတယ်၊ မနက်ဖြန်ကျရင် သူ့ကို ပြုကျင့်ဖျက်ဆီးခဲ့သူနဲ့ ထိမ်းမြားရတော့မယ်ဆိုတော့ ရှန်‌ချောင် စိတ်မလွတ်သွားမှာစိုးရိမ်လွန်းလို့ သူစားမယ့်အစာထဲ ဆေးခပ်ခိုင်းလိုက်တာ၊ ဒီလိုဆို သေချာပေါက် သူ့စိတ်သူထိန်းနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူး၊ အောင်အောင်မြင်မြင် ပေါက်ကွဲထွက်လာလိမ့်မယ်"