အဆိပ်ပြင်းသော ကြင်ယာတော်၏ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း (BL)

ch122 ရှန့်ကော ဘုရားကျောင်းသို့ထွက်ခွာပြီ

'ရှန့်ကော ဘုရားကျောင်းသို့ ထွက်ခွာပြီ'

‌နောက်တစ်ရက် နေထွက်စအချိန်မှာပဲ ဟယ်ရှန်းခြံဝန်းက အစေခံနှစ်ဦးကိုလွှတ်ပြီး ဘုရားကျောင်းသွားဖို့ အိမ်ပေါက်ဝမှာ လူဆုံမယ့်အကြောင်း စကားပါးလာသည်။ ချီယွဲ့နဲ့ ချီရွှမ်းက မကျေမနပ် ရေရွတ်နေကြပေမယ့် ရှန်လျန်က လစ်လျူရှုထားလိုက်သည်။ တူလေးနဲ့ ဆော့ကစားရင်း စိတ်ကောင်းဝင်နေသဖြင့် အခန်းထဲဝင်ပြီး အဝတ်စားလဲရန်ပြင်သည်။

ဘုရားကျောင်းသို့ ဆုတောင်းရန်သွားရာ၌ အခြွေအရံများစွာခေါ်သွားခြင်းက မသင့်လျော်ပေ။ နာမည်ဂုဏ်သတင်းကို ဂရုစိုက်သောအားဖြင့် ‌ထိုနှစ်ယောက်ကို မခေါ်ပဲ ချန်ရစ်ခဲ့ရသည်။

ရှန်လျန်က အနားသားကို အနက်ရောင်ကွပ်ထားတဲ့ အင်္ကျီဖြူ ကိုဝတ်ဆင်သည်။ ဆံပင်ကို ခပ်မြင့်မြင့် မြောက်စီးလိုက်ပြီး တင့်တယ်သွားအောင်လို့ ဖေးယွမ်ရွှင်း လက်ဆောင်ပေးထားတဲ့ သွေးနီရောင် ကျောက်ဆံထိုးလေး ထိုးထားသည်။ ရိုးရိုးရှင်းရှင်း ခါးထိန်းအနက်ရောင်ပါ ဆင်လိုက်တော့ လက်တစ်ပွေ့စာသာရှိတဲ့ သေးသွယ်တဲ့ခါးကို ပိုပေါ်လွင်သွားစေ၏။

"ဘယ်လိုပဲ ဝတ်ဝတ် လှနေတာပဲ လျန်လျန်ရယ်၊ လှရက်လိုက်တာ၊ လူတိုင်း မနာလို ဖြစ်ကုန်တော့မယ်ထင်တယ်"

ယောင်းကွမ်က တစ်ကိုယ်လုံးကို စုံချည်ဆန်ချည်ကြည့်ကာ သူတို့သခင်မ၏ ခမ်းနားတဲ့ အလှတရား‌ကို ချီးမွှမ်းနေလေသည်။ အနီရဲရဲတောက်ဝတ်တော့လည်း ထင်းနေပြီး လူတိုင်းက အာရုံစိုက်ရသည်အထိ လိုက်ဖက်သည်။ အဖြူသီးသန့်ဝတ်ဆင်ပြီး အနက်ရောင်ခါးပတ်နဲ့ တွဲလိုက်တော့လည်း အေးချမ်းပြီး မြင့်မြတ်တဲ့ အရှိန်အဝါကိုပေးသည်။ ရှန်လျန်က နှင်းတောင်ထိပ်မှာပဲပွင့်တဲ့ နှင်းကြာပန်းလို အညစ်အကြေး၊အနှောင့်အယှက်နဲ့ အရောင်တွေ မညစ်စွန်းနိုင်တဲ့ နယ်ပယ်က ဖြူစင်တဲ့ အလှတစ်ပါးလိုပင်။

"မြှောက်နေပြန်ပြီ၊ ငါပြောထားတာတွေ လုပ်ပြီးပြီလား"

ရှန်လျန်က သွေးနီရောင် လက်ကောက်ကို ခေါင်းငုံ့ဝတ်ဆင်ရင်း မေးသည်။ ယောင်္ကျားတစ်ယောက်အနေနဲ့ လက်ကောက်ဝတ်ဆင်တာက ရှားပါးပေမယ့် ရှန်လျန့်လက်ကောက်ဝတ်ပိန်ပိန်လေး မှာတော့ အထူးပနံသင့်နေသည်မှာ အမျိုးသမီးများစွာထက် ပိုလှပ၏။