အဆိပ်ပြင်းသော ကြင်ယာတော်၏ ပြန်လည်မွေးဖွားလာခြင်း (BL)

ch 105 ရှန်ရှောင်နဲ့ ရှန်ယန် ပြဿနာတက်ပြီ

'ရှန်ရှောင်နဲ့ ရှန်ယန် ပြဿနာတက်ပြီ'

မိုးရွာသွန်းခြင်းက ရက်နှစ်ဆယ်ကျော်မှ ရပ်တန့်သွားခဲ့သည်။ အားလပ်ရက်အပြင် ရက်နှစ်ဆယ်ကျော် ပိတ်ထားရသည့် ထျန်းမန်ကျောင်းလည်း ပြန်လည်ဖွင့်လှစ်ပေ တော့မည်။ပြင်ပတွင် မြူနှင်းတွေအုပ်ဆိုင်းနေပြီး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် သဲသဲကွဲကွဲ မြင်နိုင်ရန် မလွယ်ကူသဖြင့် ရက်အတော်ကြာ အိမ်တွင်းအောင်း‌ရာမှ ယခုမှ သူငယ်ချင်းတစ်သိုက်ဆုံတွေ့ကြခြင်းဖြစ်၏။ ရှန်ကျိုးအား စနောက်လိုက်ကြပြီးနောက် လူတိုင်းကကျောင်းပိတ်ရက်အတွင်း ကြုံတွေ့ခဲ့ရသည်များကို မျှဝေပြောပြဖြစ်ကြသည်။

တခါတရံ ရယ်စရာ အဖြစ်အပျက်များကြောင့် ရယ်မောလိုက်ကြရင်း လူငယ်များအကြား လေထုက အလွန်ရင်းနှီးနွေးထွေးနေလေ၏။

"အဲ့လိုပြောမှပဲ.. လျန်လျန် မင်းမြို့စားမင်းကို တစ်ကယ် ကုသပေးလိုက်တာလား? ဧကရာဇ်ရဲ့ ခွင့်ပြုအမိန့်စာကို ငါကြားကြားချင်း မင်းအတွက် စိုးရိမ်လို့‌ သေတော့မယ်! ဧကရာဇ်ရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်က အဲ့လောက် ရိုးရှင်းပါ့မလား?အဖေနဲ့ အစ်ကိုက ငါ့ကိုအိမ်ပြင်ပေးမထွက်လို့ပေါ့.. မဟုတ်ရင် ငါမင်းဆီ အရင်ကတည်းက လာလည်ပြီးပြီ၊ တော်သေးလို့ မင်း မြို့စားမင်းကို ကုပေးလိုက်နိုင်တာ၊ မဟုတ်ရင် ဝမ်ဖေးဖြစ်သွားတာနဲ့ မင်းရဲ့အနာဂါတ် တစ်ဘဝလုံး ပျက်စီးသွားမှာကွ!"

ပေါ့ပေါ့ပါးပါးအကြောင်းအရာများ မျှဝေနေကြရင်း ရှန်ကျိုးက လေးနက်တဲ့ ခေါင်းစဉ်စီ ဆွဲခေါ်လာသည်။ ဒီနေ့သူတို့လာရတဲ့အဓိကရည်ရွယ်ချက်က ဒီအကြောင်း ပြောချင်လို့ပင်။ သူတို့အရမ်းစိုးရိမ်ပေမယ့် မိသားစုမျက်နှာကို ကြည့်ရသေးတာကြောင့် ဘယ်အရာမှ အလျင်စလိုလုပ်လို့မဖြစ်ပေ။

" ငါ့အဖိုး ဧကရာဇ်နဲ့ အတူ ချင်ဖင်းမြို့စားအိမ်ကို သွားတဲ့နေ့က လေ ... မျက်နှာကြီးပုပ်သိုးပြီး အိမ်ပြန်လာတာ၊ ဘာဖြစ်လာတာလဲပေါ့ ?ငါတို့အကုန်စိုးရိမ်သွားတာ၊ ဘယ်သူထင်ထားမလဲ ညကျတော့ ဧကရာဇ်ရဲ့ အမိန့်စာက ထွက်လာရော"

ရှဲ့ယန်က သက်ပြင်းချ၏။ ဒီကိစ္စမှာ ဧကရာဇ်ရဲ့ လုပ်ရပ်က တစ်ကယ်ကိုဒေါသထွက်စေပြီး ကြင်နာမှုမရှိတာပဲ၊ ဘုရင့်အမိန့်ဖြစ်တာ‌ေကြာင့်သူတို့က ဧကရာဇ်ရဲ့ အမှုတော်ထမ်း၊ မှူးမတ်ရဲ့ သားသမီးဆွေမျိုးတွေ ဖြစ်နေစေဦးတော့.. လျန်လျန့်ဘက်က ကန့်ကွက်ပေးလို့လည်း မရချေ။