"Benden nefret etmen umrumda değil," Sarışın adam alayla gülerek alt dudağını ısırdı. "Ben de sizin gibilerden nefret ediyorum. Unutma, sen sadece babam için çalışan bir avukatsın. Seni kovdurtmak dudağımdan çıkacak kelimelere bakar sadece, Umut Özt...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mert'imincast'ını koymayı unutmuşum önceki bölümler
.
Savaş herkesin kendisine bakmasından dolayı ne tepki vereceğini bilemiyordu. Her ortamda ilgi odağı oluyordu ama onun ortamları daha çok güzel kızların bulduğunu ortamlardı, akrabalarıyla dolu bir oda değil. "Pekala." diyerek iki kaşını kaldırdı. "Bu şekilde bakışmaya devam edecek miyiz?"
Teyzesi dizlerine vurarak ayağa kalktı. "Sıktık çocuğu, biraz rahat bırakalım."
"Gidip mutfağı toplayalım." dedi halası da ayağa kalkarken. "Kerim sen de marketler kapanmadan gidip biraz meyve alıp gel, Savaş'a vitamin lazım."
"Hemen getiriyorum karıcığım." Kerim hızla ayağa kalkıp giderken bu sefer herkes adamın arkasından bakıyordu.
"Umarım kaybolmaz." dedi eşi kafasını iki yana sallarken. "Neyse, gidelim hadi mutfağa."
"Anne, yardımlık bir şey var mı?"
"Yok Mert, olursa ben seslenirim sana."
Onlar da gittiklerinde Mert hızla Savaş'ın sağ çaprazına bir sandalye çekip oturdu. "Komadayken ne gördün?"
"Hiçbir şey, sadece tuhaf bir karanlık."
"Sesleri duydun mu?"
Kafasını iki yana salladı Savaş. "Hiçbir şey duymadım."
"Bir şeyler hissediyor muydun? Mesela her tarafını delip borular, hortumlar soktular. Onları fark edebildin mi?"
Savaş alt dudağını aşağıya doğru kıvırdı. "Yani, göğsümde keskin bir soğukluk hissettiğim zaman olmuştu ama tam emin değilim, psikolojik de olabilir."
"Komadayken hiçbir şey görmedin mi cidden?"
"Gördüysem de hatırlamıyorum." dedi Savaş birkaç saniye düşünerek. "Uyudum ve uyandım gibi, hiçbir şey yok son bir haftaya dair aklımda."
"Hemşireler konuşurken duydum, kalbin iki kez durmuş. O zamanda mı hiçbir şey görmedin. Beyaz ışık olur, 'gel, gel' diyen nur suratlı tontiş bir amca olur-"
"Mert sen ne dedin?" Sancar Bey kaşlarını çatarak öne doğru eğildi hafifçe. "Savaş'ın kalbi iki kez durmuş mu?"
Mert kafasını salladı. "Evet, ameliyathane hemşireleri konuşuyordu. Bir tanesini diğerine seni göstererek 'Koskaca Sancar Kara, Türkiye'nin en zengin adamlarından biri ama oğlunu iyileştirmeye yetmeyecek parası. İki kez durdu çocuğun kalbi, vücudu da parçalanmış. Kurtulmaz, sağ çıkmaz oradan. Demek ki para her şeyi getirmiyormuş.' dedi."
