versace , GAY

Bazı düşünceler sonradan pişmanlık yaratır

"Umut!" diyerek gerisine yaslandı Sancar Bey. Sesini telaşlı çıkarmaya özen gösteriyordu. "Hemen şirkete gelmelisin!"

"Savaş'a bir şey mi oldu!?"

"Sinir krizi. Çok kötü bir şekilde sinir krizi geçiriyor, kendisine bir zarar vermesinden endişeleniyorum. Odaya kilitledi-"

"Geliyorum."

Telefon kapandığında Sancar Bey gözlerini kapatıp kafasını iki yana salladı.  "Ben bu hallere düşecek adam mıydım?"

.

Savaş babasının evine gelmişti, aslında kendi evine gitmek istiyordu fakat şoför buraya getirince bir şey dememişti çünkü demeye hali yoktu. Hiç oyalanmadan odasına çıkıp kendisini yatağa bıraktı. Ne ayakkabılarını, ne kanlı tişörtünü çıkarmıştı. Zaten bedeni yatağa değer değmez derin bir uykuya dalmıştı.

.

"Nerede!?" diyerek odaya girdi Umut. "Savaş nerede?"

"Gel Umut, otur şöyle."

"Savaş nerede?" diye tekrar etti Umut, endişeliydi. "Hastaneye mi götürdünüz?"

"Hayır, benim evime gitti." diye açıkladı Sancar Bey. Umut tam odadan çıkacaktı ki Sancar Bey onu durdurdu. "Savaş kriz geçirmedi."

"Ne? O zaman neden yalan söylediniz?"

Sancar Bey önündeki çıktıyı masanın diğer ucuna doğru iteledi. "Savaş getirdi bunu, bir de ses kaydı ve tanık getirdi. Belgeyi kimin çaldığı bulundu, suçu sana atmışlar."

"Bunu zaten biliyordum Sancar Bey, bilmediğim bir şey söylemeyecekseniz ben çıkıyorum."

"Üzgünüm." Sancar Bey üst dudağını hafifçe ısırdı. "Sana güvenmem lazımdı, üzgünüm." Masanın üzerinde hazır tuttuğu dosyayı eline aldı. "Henüz işleme koymadım bunu, seninle çalışmaya devam etmek istiyorum."

Umut iki gün önce imzaladığı dosyaya baktı, anlaşmasının sonlandığı dosya. "Ama ben sizinle çalışmaya devam etmek istemiyorum." dedi geri adım atmadan. "En iyisi siz onu işleme koyun, çünkü artık size hizmet etmiyorum ve etmeyeceğim de."

"Sana nankör dememeliydim, biliyorum-"

"O umrumda bile değil." Umut kafasını iki yana salladı. "Siz beni Savaş ile vurdunuz. Savaş'a olan aşkıma yalan dediniz. Diğerlerini affedebilirim ama bunu affetmem."

"Umut, hayal kırıklığı yaşadım. Sana herkesten çok güvendiğim için çok kırıldım. Başka biri olsaydı eğer şaşırmazdım bile." Sancar Bey ayağa kalkıp Umut'a doğru adımlamaya başladı. "Ne dersen haklısın, sana haksızlık ettim. Fakat bu şirketin de Savaş'ın da sana ihtiyacı var oğlum. İkisini de yarı yolda bırakma. En azından Savaş için ikinci şansı tanı."

"Savaş nerede?"

"Ona gelecek olursak. Şimdi sana bir şey söyleyeceğim ama telaşlanma." Umut kaşlarını çattığında Sancar Bey elini omuzuna koydu. "Burasından bıçaklanmış-"

"Nasıl bıçaklanmış!? Durumu nasıl şimdi?"

"İyi, yani iyi olduğunu umuyorum. Dikiş vardı, hastaneye gidelim dedim kabul etmedi. Eğer ikna edebilirsen onu hastaneye götür. Kanı canı kalmamış."

"Sizin evinizde değil mi?"

"Benim evimde." Sancar Bey kafasını salladı.

Umut hiç oyalanmadan çıktı odadan. Arabasına bindiğinde hızla Sancar Bey'in evine doğru sürmeye başladı.