ယန်ကျင်းဇီ ပြန်ရောက်သောအခါ ကျန်းယွင်ရှိူ့သည် ဟင်းလျာများကို ခွဲဝေပြင်ဆင်နေလေသည်။
မနေ့က ဧည့်သည်တစ်ဦးသည် သူတို့နှင့် ထမင်းအတူစားနေစဉ် ရှက်ရွံ့ခဲ့ရသည်။ မူလက သူသည် သူ့ရှေ့မှ စားစရာနည်းနည်းကိုသာ ယူစားချင်သော်လည်း ယန်ကျင်းဇီက သူ့အတွက် နောက်ထပ်စားစရာများကို အထူးတလည် ခပ်ထည့်ပေးခဲ့သည်...
ကျန်းယွင်ရှိူ့သည် ဤဖြစ်ရပ်ကို သတိရသွားပြီး စိတ်အခြေအနေ ကောင်းမွန်စွာဖြင့် နှုတ်ခမ်းပိတ်လျက် တေးညည်းကာ စားပွဲပေါ်မှ ဟင်းလျာများကို လူသုံးယောက်အတွက် ဝေစုခွဲနေသည်။
ယန်ကျင်းဇီက သူ့အပေါ် တကယ် ကောင်းသည်... သူ့စိတ်ထဲမှာ တေးသွားအသစ် ရှိလာပြီ!
ထို့နောက် ယန်ကျင်းဇီသည် မျက်နှာပေါ်တွင် ပျော်ရွှင်မှုများနှင့် ပြည့်နှက်နေသော ကျန်းယွင်ရှိူ့က... သူ့ပန်းကန်လုံးကို တူဖြင့် တီးခတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
အသံတစ်သံပြီးလျှင် နောက်တစ်သံ၊ တေးသံတိုင်းက အတော်လေး နားထောင်ရကောင်းသည်။
ကောင်းမွန်နေပြီးဖြစ်သော ယန်ကျင်းဇီ၏ စိတ်အခြေအနေသည် ယခုအခါတွင် ပိုမိုကောင်းမွန်လာပေသည်။
ကျန်းယွင်ရှိူ့ ချက်ပြုတ်သော အစားအစာများသည် သာမန်အိမ်ချက်စားစရာများ ဖြစ်သော်လည်း ယန်ကျင်းဇီသည် အလွန်အရသာရှိသည်ဟု ခံစားရသည်။ သို့သော် သူသည် ကျန်းယွင်ရှိူ့အတွက်လည်း စိတ်မချမ်းမသာဖြစ်မိသည် – သန့်ရှင်းသပ်ရပ်မှု အစွဲအလမ်းရှိသူ ကျန်းယွင်ရှိူ့က စားစရာချက်ပြုတ်သည်၊ သူ ဘယ်လောက်ကြာကြာ လက်ဆေးနေရမလဲ မသိနိုင် : “ ယွင်ရှိူ့၊ မင်း ကိုယ် ချက်ကျွေးတာ စားချင်လား? နောက်ပိုင်း ကိုယ် အိမ်မှာ ဟင်းချက်ရမလား? ”
“ ဒါပေမယ့် မင်း အလုပ်လုပ်ရဦးမယ်။ ”
“ အဆင်ပြေတယ်။ ကိုယ် ရုံးထဲမှာ ထိုင်နေစရာမလိုဘူး။ တစ်နေ့ကို နှစ်နာရီ၊ သုံးနာရီလောက် သွားဖို့ပဲလိုတယ်။ ” ယန်ကျင်းဇီ ပြောလိုက်သည်။ ယနေ့တွင် သူသည် သူ့ကုမ္ပဏီ၏ အချက်အလက်များ အားလုံးကို ဖတ်ပြီး မူလပိုင်ရှင်၏ မှတ်ဉာဏ်များနှင့် ပေါင်းစည်းခဲ့သည်။ အရာရာကို နေရာတကျဖြစ်သွားစေသည်။ အနာဂတ်တွင် သူသည် တစ်ရက်တာ အလုပ်ကို အပြီးသတ်ရန် နာရီအနည်းငယ်သာ အချိန်ကုန်ပေတော့မည်။