ကျန်းယွင်ရှိူ့ ယခု အဆင်ပြေသည်မှာ ကောင်းမွန်လှသည်။
ယန်ကျင်းဇီသည် စိတ်သက်သာရာရသွားပြီး ကျန်းယွင်ရှိူ့၏ လက်များကို တွန့်ဆုတ်စွာ လွှတ်လိုက်သည် : " ငါ မျက်နှာသစ်၊ လက်ဆေးပြီး အဝတ်အစား လဲချင်တယ်။ ငါ လဲဝတ်ဖို့ သန့်ရှင်းတဲ့ အိပ်ရာဝင်ဝတ်စုံတွေ ရှိလား? " ကျန်းယွင်ရှိူ့၏ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်မှု အစွဲအလမ်းက အလွန်ပြင်းထန်သည်။ သူသည် သူ့ကိုယ်သူ အနည်းငယ် ဆေးကြောလိုက်လျှင် ပိုကောင်းလိမ့်မည်ဟု ခံစားရသည်။ ထိုအခါ သူသည် ပွေ့ဖက်ခြင်းနှင့် လက်ကိုင်ခြင်းတို့ထက် ပိုမိုပြုမူနိုင်လောက်ပေမည်။
" ရှိတယ်။ " ကျန်းယွင်ရှိူ့က ဆိုသည် : " ငါ မင်းအတွက် သွားယူပေးမယ်။ "
ယွီယဲ့ : " ... " ဒီဝမ်ရှန်းချောင်က ကျန်းယွင်ရှိူ့ကို ကောင်းကောင်းသိတယ်။ အပြင်က ရောက်လာပြီး အဝတ်အစား မလဲတဲ့သူကို ကျန်းယွင်ရှိူ့ တကယ် သည်းမခံနိုင်ဘူး။
ကျန်းယွင်ရှိူ့သည် အဝတ်အစားများ ယူရန် သူ့အခန်းသို့ ပြန်သွားသည်။ ယွီယဲ့သည် ယန်ကျင်းဇီကို ကြည့်လိုက်သည်။
" ဝမ်ရှန်းချောင်၊ အခုကစပြီး ငါ မင်းကို အစ်ကိုဝမ်လို့ ခေါ်မယ်။ ဆေးကြောဖို့ ငါ မင်းကို ဧည့်ရေချိုးခန်းစီ ခေါ်သွားပေးမယ်။ ခဏ၊ မင်း အရင်ဆုံး အဝတ်တွေ ချွတ်ပြီးမှ ဆေးကြောချင်လား? ဒါမှမဟုတ် မင်း အဝတ်တွေ လျှော်ဖို့ကို စောင့်မလား? မင်းရဲ့ ညစ်ပေနေတဲ့ အဝတ်တွေကို မင်းရဲ့လက်နဲ့ ကိုင်ထားတာကို ယွင်ရှိူ့ မြင်ရင် သူ ထပ်ပြီး အဆင်မပြေဖြစ်နေလိမ့်မယ်။ သူက ပုံမှန်ဆို ဘာမှမပြောဘဲ အကောင်းဆုံး ကြိုးစားပြီး သူ့ဘာသာသူ သည်းခံနေတတ်ပေမယ့် သူ အဆင်မပြေဖြစ်နေတာကို မင်း တွေ့နိုင်နေတာ... " ယွီယဲ့က ပေါက်ပေါက်ဖောက် စကားပြောနေပြီး သူက ကျန်းယွင်ရှိူ့ကို ကောင်းစွာ သိကြောင်း မြင်နိုင်သည်။
" ဟုတ်ပြီ။ " စကားမပြောတော့ဘဲ ယန်ကျင်းဇီသည် သူ့အပြင်ဘောင်းဘီနှင့် ရှပ်အင်္ကျီတို့ကို ချွတ်လိုက်ပြီး အစောက ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်သော ဝတ်စုံတို့ကိုပါ အတူခေါက်ပြီး တံခါးနားရှိ ဖိနပ်ဗီရိုထဲသို့ ထည့်လိုက်သည်။