ချစ်ခင်ပွန်း [ ဒုတိယမြောက် ]

အပိုင္း ၁၀၉ ( The President 9 )

က်န္းယြင္ရွိူ႔က အေပၚထပ္သို႔ တိတ္တဆိတ္ ခိုးတက္၍ စႏၵရားတီးသည္။ မူလတြင္ ယန္က်င္းဇီသည္ က်န္းမာေရး ဂ႐ုမစိုက္ေသာ က်န္းယြင္ရွိူ႔ကို အနည္းငယ္ စိတ္ဆိုးသည္ – မနက္ ၁း၀၀ ထိုးေနၿပီ!

ဒါေပမယ့္ က်န္းယြင္ရွိူ႔ရဲ႕ ဒီပုံစံက တကယ့္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းတယ္!

ယန္က်င္းဇီ၏ ေဒါသသည္ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး သူ႔ႏွလုံးသား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားသည္ဟုသာ ခံစားလိုက္ရသည္။

သို႔ရာတြင္ က်န္းယြင္ရွိူ႔က ဤကဲ့သို႔ မအိပ္ပဲႏွင့္ စႏၵရားမတီးသင့္ေခ်... ယန္က်င္းဇီ၏ အသံသည္ အေတာ္ေလး ႏူးညံ့သြားသည္ : “ မင္း ကိုယ့္အတြက္ သီခ်င္းေရးေပးခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ မင္း မအိပ္ဘဲ မေနသင့္ဘူး... ”

“ ငါ့ရဲ႕ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ ေပ်ာက္သြားရင္ ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ? ” က်န္းယြင္ရွိူ႔က ပို၍ပင္ ေျဖာင့္မတ္လာသည္။

ယန္က်င္းဇီသည္ ေတးဂီတကို နားမလည္ေသာ္လည္း က်န္းယြင္ရွိူ႔၏ အလုပ္ႏွင့္ အနားယူမႈတို႔က ပိုမိုပုံမွန္ျဖစ္လာရန္ ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။ ယခု ဤကိစၥတြင္... “ ေကာင္းၿပီ။ မင္း ညဘက္ မအိပ္ရင္ ကိုယ္လည္း မအိပ္ဘဲ မင္းနဲ႔ ‌ေနမယ္။ ”

က်န္းယြင္ရွိူ႔သည္ ယန္က်င္းဇီကို မ်က္ေစာင္းခဲလိုက္၏ – ယန္က်င္းဇီက သူ႔ကိုယ္သူနဲ႔ သူ႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္ရဲတယ္။ သူ စိတ္ဆိုးတယ္!

က်န္းယြင္ရွိူ႔ရဲ႕ မ်က္ေစာင္းထိုးအၾကည့္က အရမ္းလွတယ္! ယန္က်င္းဇီသည္ ေရွ႕တိုးလိုက္ၿပီး က်န္းယြင္ရွိူ႔၏ ဘယ္ဘက္ပါးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္ : “ ယြင္ရွိူ႔၊ မင္းခႏၶာကိုယ္က အရမ္းအေရးႀကီးတယ္။ မင္း ေစာေစာအိပ္ရမယ္၊ သိလား? ”

က်န္းယြင္ရွိူ႔သည္ ယန္က်င္းဇီ သူ႔ညာဘက္ပါးကို ထပ္နမ္းသည္ကို ေစာင့္ဆိုင္းၿပီးေနာက္ ေျပာလာသည္ : “ အင္းပါ... ” ယန္က်င္းဇီက သူ႔ကို နမ္းလာရာ သူ ႐ုတ္တရက္ႀကီး ေဒါသထပ္မထြက္ႏိုင္ေတာ့...

“ အရင္အိပ္ရာဝင္ရေအာင္။ ကိုယ္တို႔အိပ္ရာႏိုးရင္ မင္း အခ်ိန္အၾကာ့အၾကာႀကီး တီးလို႔ရတယ္။ ” ယန္က်င္းဇီသည္ က်န္းယြင္ရွိူ႔ကို ေအာက္ထပ္သို႔ ေခၚသြားသည္။