သူ့နှာခေါင်းတွင် ထိခိုက်ဒဏ်ရာ မရှိသောကြောင့် ဆရာဝန်သည် သူ့ကို ပိတ်ကျဲလုံးနှစ်လုံးသာ ပေးပြီး သူ့နှာခေါင်းပေါက်ထဲတွင် ထည့်ကာ သွေးယိုခြင်းကို ပိတ်ဆို့ခိုင်းခဲ့သည်။
ယန်ကျင်းဇီသည် မှန်ရှေ့တွင် ရပ်ပြီး သူ၏ နှာခေါင်းပေါက်နှစ်ပေါက်ထဲရှိ ပေါ်ထွက်နေသော ပိတ်စလုံးများကို ကြည့်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်သည်။
မူလပိုင်ရှင်သည် အလွန်ချောမောပြီး ဆံပင်ကို ငွေရောင်ဖြင့် စတိုင်ကျကျ ဆေးဆိုးထားသော်ငြား ဤပိတ်စလုံးနှစ်လုံး ထပ်တိုးလာသောအခါ အသွင်အပြင်မှာ အလွန်လျော့ကျသွားသည်။
သို့သော် ပြင်ပအလှ မရှိလျှင်တောင်မှ သူ့တွင် အတွင်းအလှ ရှိသည်။
သူ့မှာ လုကျင်းရှိူ့ကို ချစ်တဲ့ စိတ်ရင်းစစ်မှန်တဲ့ နှလုံးသား ရှိတယ်!
ယန်ကျင်းဇီသည် သူ့အခန်းထဲမှ ထွက်လာပြီး အောက်ထပ်သို့ ဦးစွာဆင်းသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်ပြီးနောက် သူ နာနီကို တွေ့လိုက်သည် : " လု... ဦးလေးလုက သူ့အခန်းထဲမှာလား? "
နာနီဖြစ်သူ အဒေါ်ဝမ်က ခေါင်းညိတ်သည် : " သခင်ကြီး အခန်းထဲမှာ ရှိတယ်... ယန်သခင်လေး၊ သခင်ကြီးက ဒေါသထွက်ပြီး ပန်းအိုးကို ရိုက်ခွဲထားတယ်။ ယန်သခင်လေး ရှောင်ပြီး အိမ်အမြန်ပြန်သင့်တယ်။ "
မူလပိုင်ရှင်က မိုက်မဲပြီး လွယ်လွယ်ကူကူ လှည့်စားခံရသော်လည်း သူ့ပါးစပ်က ချိုမြိန်ပြီး ကြည့်လည်း ကြည့်ကောင်းသဖြင့် သူက အသက်ကြီးသော အမျိုးသမီးများအကြား အလွန်ရေပန်းစားသည်။ အနည်းဆုံးတော့ လုမိသားစုရဲ့ နာနီ၊ အဒေါ်ဝမ်က မူလပိုင်ရှင်ကို တော်တော်လေး သဘောကျသည်။
ယခုလေးတင် လုကျင်းရှိူ့ထံမှ နှင်ထုတ်ခံခဲ့ရသည့် အိမ်တော်ထိန်းဟာလည်း မူလပိုင်ရှင်အပေါ် အမှန်တကယ် ကောင်းသဖြင့် မူလဇာတ်ကြောင်းထဲတွင် မူလပိုင်ရှင်က လုကျင်းရှိူ့ လူရိုက်နေသည်ကို တွေ့သောအခါ အလွန်စိတ်ဆိုးသွားခဲ့သည်။