အပိုင်း(၂၅)
.
.
.
မနက်ပိုင်း ပင်လယ်လှိုင်းသံ၊ ပင်လယ်ငှက်သံတွေက တကယ်ကိုသာယာဖို့ကောင်းလှသည်။ သို့သော် Baekhyun လိုအပျင်းလေးအတွက်ကတော့ ထိုအသံများမှာ အရေးမပါလှ။ အခုလည်း သူတစ်ယောက်တည်းအခန်းထဲမှာ အိပ်နေခဲ့သည်။ ကျန်တဲ့သူတွေကတော့ စောစောကတည်းကရေကစားဖို့ထွက်သွားကြပြီဖြစ်သည်။ ဘယ်သူမှ Baekhyun ကို လာမနှိုးဘူးလို့တော့မထင်လိုက်ပါနဲ့။ အိပ်ပြီဆိုရင် မိုးပြိုရင်တောင် နိုးမှာ မဟုတ်တဲ့ Baekhyun အတွက်တော့ လာနှိုးကြသူများရှိကြလည်း ထိုသူများသည်အသံ၀င်ကာ ပင်ပန်းရုံသာရှိလိမ့်မည်။ ထို့ကြောင့် သူ့အားတစ်ယောက်တည်းထားခဲ့ကာ ထွက်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။
နံနက်နေမြင့်ချိန်ဖြစ်သောကြောင့် နေရောင်စူးစူးတို့က ပြတင်းပေါက်၀ကိုဖြတ်ကျော်ကာ အိပ်နေသူဆီသို့ လာရောက်အလင်းကျနေကြသည်။ နေထိုးမှုကြောင့် Baekhyun တစ်ယောက် အိပ်နေရာမှ တဖြည်းဖြည်းမျက်လုံးပွင့်လာကာ ဘေးဘီကိုကြည့်မိသည်။
"အာ ဒီဟာတွေ ငါ့ကိုထားခဲ့ကြပြန်ပြီ"
တစ်ယောက်တည်းရေရွတ်ကာ ရေချိုးခန်းဆီသို့ မျက်နှာသစ်ရန်ထွက်လာမိသည်။ မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီး တစ်ခါတည်းလန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်သွားအောင် ရေပါတကာတည်းချိုးပြီးမှ မနက်စာစားရန် မီးဖိုချောင်ထဲ၀င်ခဲ့သည်။ ဧည့်သည်များရောက်နေတာကြောင့် Chanyeol မှာ အိမ်တော်ထိန်းကို ရေခဲသေတ္တာထဲအစားအသောက်များ အပြည့်ဖြည့်ခိုင်းထားသဖြင့် မနက်စာရှာရန် Baekhyun အတွက် အခက်မရှိပေ။ ကိုယ့်အိမ်ကိုယ့်ရာလိုသဘောထားကာ ပေါင်မုန့်လေးကိုက်ရင်း ကော်ဖီခွက်ကိုယူကာ မီးဖိုခန်းထဲမှအထွက် ရုတ်တရက် ဗြုန်းကနဲပေါ်လာသော ဦးကြောင့် ကော်ဖီခွက်လွတ်မကျစေရန်မနည်းထိန်းလိုက်ရသည်။
"ဦး ဒီမှာ ရှိနေတာလား"
"အင်း ကလေးကိုစောင့်နေတာ"
"နေ့လည်တောင်ရောက်တော့မယ် ၀န်ထမ်းတွေအခြေအနေကိုကြည့်ဦးလေ"
"Jonginတို့ကြည့်လုပ်လိမ့်မယ်။ ပြီးတော့ ကလေးထက်အရေးကြီးတာဘာမှမရှိဘူးလေ စိတ်မပူနဲ့"
YOU ARE READING
Love You So Much
Fanfictionintro ကျွန်တော့်နာမည် Park Chanyeol အသက်က32 ကျွန်တော် အေးအေးဆေးဆေးနေရတာပဲကြိုက်တယ် ဒါပေမယ့် တစ်ခါတစ်လေ အာရုံလာလာနောက်တဲ့ ငဂျစ်တစ်ကောင်တော့ရှိတယ် ဘယ်လိုဟာလေးမှန်းကိုမသိဘူး ဂျစ်တီးဂျစ်ကန်နဲ့ ကျွန်တော်က အချိန်တိုင်းမအားဘူး အလုပ်အတွက်ပဲ အာရုံစိုက်နိုင်...
