အပိုင်း(၄)
.
.
.
နောက်တစ်နေ့ရောက်တော့ Baekhyun တစ်ယောက် အိမ်ကနေစောစောထွက်ပြီး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူKyungsooထံသို့သွားခဲ့သည်။
လမ်းမှာတော့ သူ့ကိုကြည့်နေတဲ့ မျက်၀န်းတစ်စုံရှိနေတယ် ဆိုတာကိုတော့ သူသတိမထားမိလိုက်။
လူပြတ်တဲ့နေရာနားရောက်တော့ သူ့ကိုဖမ်းဆွဲလိုက်တဲ့ အေးစက်နေတဲ့ လက်တစ်စုံ။ သူအလန့်တကြားလှည့်ကြည့်မိတော့ ဓါးကိုင်ထားတဲ့ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းလူတစ်ယောက်ကြောင့် အသားကုန်အော်မိလိုက်သည်။
သို့သော် လူပြတ်သည့်လမ်းဖြစ်သည့်အတွက် Baekhyun အော်သံကို မည်သူမှမကြားပေ...
*ဒီလူက ဘာလဲ ငါဒီလိုနဲ့ သေရတော့မှာလား*
"ကောင်လေး ရှိတာ အကုန်ထုတ်လိုက်"
"လာနောက်နေတာလားဗျာ ကျွန်တော့်ဆီမှာ ဘာမြင်လို့ ရှိတာ အကုန်ထုတ်ခိုင်းနေတာလဲ"
"ထုတ်ဆိုထုတ်နော် ငါ့အဆိုးမဆိုနဲ့။"
*တစ်ယောက်ယောက်လောက်လာကယ်ပါ* မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ အတူမျက်လုံးမှိတ်ချလိုက်မိသည်။
ထိုစဉ် ထိုလူဆိုးပေါ်သို့ ကျရောက်လာသော ရိုက်ချက်ပြင်းပြင်းတစ်ခု...
အား ကနဲအော်သံအဆုံးတွင် လွတ်ကျသွားသော ဓါးတစ်ချောင်း...
အဖြစ်အပျက်တွေက အရမ်းကို မြန်ဆန်လွန်းသည်။
************
ကျွန်တော် အလုပ်ခွင်ထဲကို သွားစစ်ဆေးမည်လုပ်ကာ ကားဖြင့်ထွက်လာခဲ့သည်။ ခနအကြားကားပေါ်မှဆင်းကာ စတိုးဆိုင်သို့ကော်ဖီ၀င်၀ယ်ပြီးသည့်နောက် ကားပေါ်အတက်မှာ ဟိုချာတိတ်တစ်ယောက် ထွက်သွားတာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
ခါတိုင်းဆို ကျော်သွားမည်ဖြစ်ပေမယ့် ထိုကောင်လေးနောက်ကနေ ကပ်လိုက်လာသောလူမှာ မယုံချင်စရာကောင်းနေသည်။
သို့သော် လျှောက်ထင်နေတာဖြစ်မှာပါလေဆိုပြီး ကားတံခါးကိုဆွဲဖွင့်လိုက်သည့် အချိန်တွင် ကောင်လေး၏အော်သံသဲ့သဲ့အားကြားလိုက်ရသည်။ အသံလာရာဘက်ကိုသွားကြည့်မိတော့ ထိုကောင်လေးအားဓါးထောက်ဓါးပြတိုက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
YOU ARE READING
Love You So Much
Fanfictionintro ကျွန်တော့်နာမည် Park Chanyeol အသက်က32 ကျွန်တော် အေးအေးဆေးဆေးနေရတာပဲကြိုက်တယ် ဒါပေမယ့် တစ်ခါတစ်လေ အာရုံလာလာနောက်တဲ့ ငဂျစ်တစ်ကောင်တော့ရှိတယ် ဘယ်လိုဟာလေးမှန်းကိုမသိဘူး ဂျစ်တီးဂျစ်ကန်နဲ့ ကျွန်တော်က အချိန်တိုင်းမအားဘူး အလုပ်အတွက်ပဲ အာရုံစိုက်နိုင်...
