အပိုင်း(၂၁)
.
.
.
တစ်ဆိတ်လောက် ဦးက အခုကျွန်တော့်ကိုဖွင့်ပြောနေတာလား။
"ဦး ဘာပြောတာလဲဟင် ကျွန်တော် သိပ်နားမလည်လို့"
"ဦး ရှင်းရှင်းပဲပြောတော့မယ် Baekhyunie ကို ဦးချစ်လို့။ အဖြေပြန်မပေးသေးလဲရပါတယ် ဦးစောင့်မယ်လေ"
"ချက်ချင်းကြီးကတော့..."
"ရပါတယ် Baekhyunie အဆင်ပြေမှပေးပါ။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်အဖြေကောင်းတခုတော့လိုချင်မိတယ်"
ညိုးကျသွားတဲ့ ဦးမျက်နှာကိုမြင်မိတော့လည်း စိတ်မကောင်းဖြစ်မိတယ်။ ချက်ချင်းကြီးအဖြေပြန်ပေးလို့ရောဖြစ်ရဲ့လား။ တော်ကြာနေဦးက ငါ့ကိုနောက်နေတာဆိုရင်ရော ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ တကယ်ပြောနေတာဆိုရင်ရော ငါကြိုက်နေတဲ့လူက ငါ့ကိုပြန်ကြိုက်နေတာလား။ ဒါမျိုးကတကယ်ရောရှိလို့လား။
တစ်ယောက်တည်း အတွေးများနေချိန်မှာ ရုတ်တရက်အောင့်တက်လာတဲ့ နှလုံးကြောင့် ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကိုဖိမိတယ်။ အဲ့အချိန်စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ ကျွန်တော့်နာမည်ကိုခေါ်နေတဲ့ဦးကလွဲရင် ဘာမှမမြင်ရတော့ပဲ အရာအားလုံးကဝေဝါးပြီး တဖြည်းဖြည်းအမှောင်ကျသွားခဲ့ပြီ။
************
အရေးပေါ်ခန်းတစ်ခုမှာ လူတစ်ယောက်ပြန်နိုးထဖို့ အသည်းအသန် ကြိုးစားနေကြတဲ့ဆရာ၀န်တွေနဲ့ သူနာပြုတစ်စုရယ်။အရေးပေါ်ခန်းရဲ့အပြင်ဘက်မှာတော့ ချစ်ရတဲ့ကောင်လေး ပြန်သတိရလာဖို့စောင့်ဆိုင်းနေတဲ့ သက်လတ်ပိုင်းအမျိုးသားတစ်ဦးရယ်၊ ချစ်ရတဲ့သူငယ်ချင်း ပြန်နိုးထလာဖို့ ဆုတောင်းနေတဲ့ ကျောင်းသားအရွယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်ရယ် ရှိကြတယ်။
"သူက ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး မေ့လဲရတာတုန်း ကျွန်တော်အပေါ်ကို တက်သွားတုန်းကတောင် သူအကောင်းကြီးပါ"
ချက်ချင်းပြန်မဖြေသေးပဲ ဟိုကုပ်ဒီကုပ်လုပ်နေတဲ့ Chanyeol hyung ကို Kyungsoo တစ်ယောက် စိတ်မရှည်တော့ပဲ ထပ်မေးလိုက်မိသည်။
"Chanyeol hyung ၊ Baekhyun ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး ရောဂါထဖောက်တာလဲလို့"
" အဲ အဲ့တာကလေ"
"အင်း"
"ဟိုလေ ငါ ငါသူ့ကိုဖွင့်ပြောလိုက်မိလို့ထင်တယ်"
ESTÁS LEYENDO
Love You So Much
Fanfictionintro ကျွန်တော့်နာမည် Park Chanyeol အသက်က32 ကျွန်တော် အေးအေးဆေးဆေးနေရတာပဲကြိုက်တယ် ဒါပေမယ့် တစ်ခါတစ်လေ အာရုံလာလာနောက်တဲ့ ငဂျစ်တစ်ကောင်တော့ရှိတယ် ဘယ်လိုဟာလေးမှန်းကိုမသိဘူး ဂျစ်တီးဂျစ်ကန်နဲ့ ကျွန်တော်က အချိန်တိုင်းမအားဘူး အလုပ်အတွက်ပဲ အာရုံစိုက်နိုင်...
