အပိုင်း(၂၇)
.
.
.
"ငါပြန်လာပြီ"
အင်ချွန်းလေဆိပ်ထဲ လူအများရဲ့ အထူးသဖြင့် ပုရိသများရဲ့ အာရုံစိုက်ခြင်းကိုခံထားရတဲ့ လှပသည်ထက်ပိုလွန်းသော အမျိုးသမီးငယ်တစ်ဦး။
ထိုအမျိုးသမီးကတော့ ဘယ်သူ့ကိုမှ ဂရုမစိုက်စွာ ကိုယ့်လမ်းကိုသွားလျက်။
"မမလေးကို သခင်ကြီးကကြိုခိုင်းလိုက်တာပါ"
ခပ်ငယ်ငယ်ကောင်လေးတစ်ယောက်က ခါးညွှတ်ရင်း ထိုအမျိုးသမီးအားလာကြိုသည်။
"ကိုကိုကရော"
"သခင်လေးက ဒီရက်ပိုင်း မအားလို့ အိမ်ပြန်မလာပါဘူးခင်ဗျာ့"
"အိမ်မှာမနေတာ နှစ်ချီနေတာငါသိပါတယ် လိမ်ပေးစရာမလိုပါဘူး"
"ဗျာ"
"အဟက် အခု ကိုကို့ကုမ္ပဏီဆီကို သွားမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
*Park Chanyeol ရှင်ရှောင်နေရင်တောင် ကျမရှင့်ဆီ မရောက်ရောက်အောင်လာခဲ့မှာ*
************
"ကလေး ဘာစားချင်လဲ"
"ခုတော့မစားသေးဘူး ကျောင်းကပြန်လာတဲ့လမ်းမှာ မုန့်စားလာတာဗိုက်ပြည့်နေလို့"
Baekhyun တစ်ယောက် ကျောင်းကအပြန်မှာ Chanyeol ရဲ့ company ကို အလည်လာခဲ့သည်။ ခုလည်း သူဗိုက်ပြည့်နေကြောင်းကို ဗိုက်လေးအားပွတ်ပြရင်း Chanyeol ကိုရှင်းပြနေတော့ သူလုပ်သမျှကို ချစ်စရာဟုမြင်နေသည့် Chanyeol မှာ အသည်းတယားယား။
"ဒါဆို လိုတာရှိရင် ကိုယ့်ကိုပြောနော် အကုန်လုပ်ပေးမယ်"
"လိုနေတာ...တစ်ခုတော့ရှိတယ်"
"ဘာလိုလဲ ဘာရှာလဲ သခင်လေးရဲ့ ကိုယ်လား ကိုယ်လည်းရတယ်နော်"
"ဟုတ်တယ် ဦးကိုလိုတာ ဦးသာ ကျွန်တော့်အနားရှိနေရင်အကုန်အဆင်ပြေတယ်"
"အဲ့တာကတော့စိတ်ချ ကလေးရောက်လာကတည်းက အလုပ်တွေအားလုံးကို TAOတို့ဆီအပ်ထားတယ် ခုချိန်ကစပြီး ကလေးနားမှာ ပီကေလိုပဲကပ်နေတော့မှာ"
"ဟီးးး အာ့မို့ ဦးကိုချစ်တာ"
"ချစ်ရင်နမ်း"
KAMU SEDANG MEMBACA
Love You So Much
Fiksi Penggemarintro ကျွန်တော့်နာမည် Park Chanyeol အသက်က32 ကျွန်တော် အေးအေးဆေးဆေးနေရတာပဲကြိုက်တယ် ဒါပေမယ့် တစ်ခါတစ်လေ အာရုံလာလာနောက်တဲ့ ငဂျစ်တစ်ကောင်တော့ရှိတယ် ဘယ်လိုဟာလေးမှန်းကိုမသိဘူး ဂျစ်တီးဂျစ်ကန်နဲ့ ကျွန်တော်က အချိန်တိုင်းမအားဘူး အလုပ်အတွက်ပဲ အာရုံစိုက်နိုင်...
