အပိုင်း(၃၁)
.
.
.
"ပင်ဂွင်းလေး ဘာဖြစ်လာတာလဲ""ဖယ်! Park Chanyeol ဘယ်မှာလဲ!"
"သူ သူအထဲမှာ ဘာဖြစ်တာလဲ ကိုယ့်ကို အရင်ပြောပြ"
Jongin တောင် တားမရ Kyungsoo မှာ အသံဖိုင် နားထောင်ပြီးကတည်းက ဒေါသထွက်လွန်းလို့ တညလုံးအိပ်မရ။ နောက်နေ့ကျောင်းကအပြန်မှာ Chanyeol company သို့ Jongin နှင့်သွားတွေ့မည်ဟု Baekhyun ကိုပြောရင်း ထွက်လာခဲ့သည်။
Jongin ကလည်း Kyungsoo ဒီလောက်ထိ ဒေါသထွက်နေတာကို မမြင်ဖူးသဖြင့် ကြောင်အအကြည့်နေမိသည်။
*ဝုန်း!*
"Park Chanyeol!"
*ခွပ်* *ခွပ်*
"ပင်ဂွင်းလေး!"
Jongin မှာ မျက်စိရှေ့ဖြစ်သမျှတွေကို မယုံကြည်နိုင်စွာကြည့်နေမိသည်။ Chanyeol ကေတာ့ ကြမ်းပြင်မှာ နောက်ပြန်လဲလျက်သား
Jongin လည်း နောက်တော့မှ သတိပြန်ကပ်ကာ Kyungsoo ကို ဆွဲရသည်။
"ဖယ် ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်! ဒီနေ့ သူ့ကိုသတ်ရမှ ကျေနပ်မယ်"
"ဘာဖြစ်တာလဲဆိုတာကိုမသိပေမယ့် ကိုယ့်ကိုသေချာပြောပြ"
"အေး ဘာဖြစ်တာလဲ သိချင်ရင် ဒါကိုနားထောင်! Park Chanyeol ခင်ဗျား နားရွက်တွေကို ဒီမှာ ကောင်းကောင်းအသုံးချထား!"
Kyungsoo ဖွင့်ပြတဲ့ အသံဖိုင်ကြောင့် အားလုံးက ပါးစပ်အဟောင်းသား
Chanyeol မှာတော့ ကြားပြီးပြီးချင်း ရင်ဘတ်ကိုဖိကာ ငိုနေရသည်။ Kaiမျက်နှာကြည့်တော့လည်း ငူငူကြီးဖြစ်နေရှာသည်။"သိပြီလား ဘာလို့ဒေါသထွက်လဲ"
"ဒါကြောင့် ကလေးက နောက်ဆုတ်ပေးတာတဲ့လား ဘာလို့လဲ ဘာလို့လဲ"
"ခင်ဗျားကို သိပ်ချစ်နေလို့လေ အရူးရဲ့။ ကျွန်တော့် သူငယ်ချင်းက ခင်ဗျားကို သိပ်ချစ်လွန်းလို့ သူ့ကိုယ်သူ...သူ့ကိုယ်သူနာကျင်ခံပြီး ခင်ဗျားကို လက်လွှတ်ပေးခဲ့တာ။ ဒါကို ခင်ဗျားက မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီး မင်္ဂလာဆောင်မယ်တောင် လုပ်လိုက်သေး"
"ငါ...ငါ..."
"ပါးစပ်ပိတ် ခုချိန်မှာ ခင်ဗျား ပါးစပ်ဆယ်ပေါက်ရှိရင်တောင် တောင်းပန်ပါတယ်ပြောဖို့မလုံလောက်ဘူး"

ESTÁS LEYENDO
Love You So Much
Fanfictionintro ကျွန်တော့်နာမည် Park Chanyeol အသက်က32 ကျွန်တော် အေးအေးဆေးဆေးနေရတာပဲကြိုက်တယ် ဒါပေမယ့် တစ်ခါတစ်လေ အာရုံလာလာနောက်တဲ့ ငဂျစ်တစ်ကောင်တော့ရှိတယ် ဘယ်လိုဟာလေးမှန်းကိုမသိဘူး ဂျစ်တီးဂျစ်ကန်နဲ့ ကျွန်တော်က အချိန်တိုင်းမအားဘူး အလုပ်အတွက်ပဲ အာရုံစိုက်နိုင်...