Deniz: Evet, üzgünüm. Yazdığım şanssız kişi sensin.
Deniz: Kim olduğunu, kaç yaşında olduğunu, adının ne olduğunu, nerede yaşadığını, cinsiyetini, medeni durumunu, nasıl biri olduğunu bilmiyorum.
Deniz: Eğer çok rahatsız olursan beni engelle, çünkü ben yazmaya devam edeceğim.
Deniz: Artık birilerine anlatma gerekiyor öfkemi.
Deniz: Bundan 8 sene önce yurttan çıkışım yapıldı.
Deniz: Ama her ay en az iki kere o yurtları dolaşıyorum çünkü bizim hâlimizden ancak yine biz anlardık.
Deniz: O kadar çocuk var ki annesiz babasız. Herkese anne baba olma yetkisi verilmemeli.
Deniz: Annesi ve babasını hiç tanışmamış biri olarak onlar hakkında bildiğim tek şey o yurdun kapısına bırakıp gitmeleri.
Deniz: Bu da onlardan nefret etmem için yeterli bir sebep. Kim henüz birkaç saat önce doğmuş olan bebeğini yurt kapısına koyar?
Deniz: Nefret ediyorum ikisinden de. Ne burada ne de öteki dünyada karşıma çıksınlar.
Deniz: Hakkımı helal etmiyorum.
Kurguya başladım fıstık gibi. İleriki bölümlerde Deniz'in nasıl bir kadın olduğunu daha iyi anlayacaksınız. Hem fiziksel hem kişiliksel olarak. Bugün 11.05.2023 ancak siz bu hikayeyi ne zaman okursunuz, ne zaman paylaşırım ya da sizin ne zaman karşınıza çıkar bilmiyorum.
Bu hikaye öyle çok uzun bölümler barındırmaz diye düşünüyorum. Yani illaki konu kesilmesin diye uzun uzun bölümler olacaktır ama genel olarak kısa olduğunu belirtmek isterim.
Bol sevgi çok öpücük her birinize ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia || Mert Hakan Yandaş
Fanfiction"Biliyor musun Querencia, İnsanın kendini en güvende, güçlü ve rahat hissettiği, kendi olabildiği, yuvası gibi gördüğü yer demekmiş." Gözlerinin içine baktığımda bu açıklamama karşı gülümsemişti. "Senin yanındayken kendim gibi olduğumu hissediyorum...
