Deniz: En azından cevap verdin.
Deniz: Ben direkt engellersin diye düşünmüştüm.
Deniz: Numaranı kimseden almadım veya herhangi bir yerden bulmadım.
Deniz: O kadar anlatamıyorum ki birilerine bir şeyleri. Onlara karşı olan nefretimi, öfkemi.
Deniz: Birine anlatmak zorundaydım yoksa çocuğun geleceğinin katili olan tüm ailelerin davalarında o üzgünce bakan çocukların vasiyetlerini iki tarafın da almaması için hakimle kavga edip, avukatlıktan kovulacağım.
Mert Hakan: Bu konuda çok hassassın belli ki.
Deniz: Numarandaki sıralamaya gitti elim, sanki numarayı ezbere biliyormuşum gibi.
Deniz: Ben değil, iç sesim yön verdi parmaklarıma.
Deniz: Bu yüzden, öncelikle rahatsız ediyorsam özür dilerim.
Mert Hakan: Avukat hanım...
Mert Hakan: Sorun yok, gerçekten.
Mert Hakan: Bazen insanların birileriyle konuşması gerekir ve
Mert Hakan: Sanırım benim de biriyle konuşmaya ihtiyacım var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia || Mert Hakan Yandaş
Fanfiction"Biliyor musun Querencia, İnsanın kendini en güvende, güçlü ve rahat hissettiği, kendi olabildiği, yuvası gibi gördüğü yer demekmiş." Gözlerinin içine baktığımda bu açıklamama karşı gülümsemişti. "Senin yanındayken kendim gibi olduğumu hissediyorum...
