"Biliyor musun Querencia, İnsanın kendini en güvende, güçlü ve rahat hissettiği, kendi olabildiği, yuvası gibi gördüğü yer demekmiş." Gözlerinin içine baktığımda bu açıklamama karşı gülümsemişti.
"Senin yanındayken kendim gibi olduğumu hissediyorum...
"Kusura bakma." Mert Hakanla dışarıda ufak bir yürüyüş yapmaya çıkmıştık.
"Beni pek sevmedi galiba." Dediği şeyle buruk bir şekilde gülümsedim. Aklıma Çınar'ın söyledikleri gelmişti. Biz 7 yıldır arkadaştık ve bilmiyorum işte, onu hiç o anlamda görmemiştim.
"Bir sıkıntı mı var Deniz?" Mert Hakan merakla bakıyordu yüzüme.
"Önemli bir şey değil." dediğim şeye tatmin olmamıştı.
"Senin canını sıkan her şey önemli." Gözlerinin içine bakmıştım bu dediğiyle.
"Çınar, benden hoşlandığını söyledi." Dediğim şeye hiç şaşırmamış gibiydi.
"Neden şaşırmadın?" Sorgularcasına gözlerinin içine bakıyordum.
"Bu kadar zeki bir kızsın, nasıl insanların senden hoşlandığını anlamıyorsun?" İnsanların?
Mert Hakan'ın her dediği beni o kadar geriyordu ki.
"Zekisin, başarılısın ve ayrıca..." Sesi kısılmıştı. Eli yanağıma gittiğinde gözlerimi kapadım. Vücuduma yayılan sıcaklıkla kalbimin ritmi aniden değişmişti.
"Ve ayrıca çok güzelsin."
Gözlerimi açtığımda gözlerinin büyüdüğünü, gözbebeğinin kocaman olduğunu fark etmiştim.
"Ama o benim yakın arkadaşım ve ben ona karşı bu şekilde bir his beslemiyorum." Açıklamamı yaptığında kafasını sallamıştı.
"Bunu da biliyorum." Nasıl bilebilirdi?
"Nereden biliyorsun?" Gülümsemişti bu dediğim şeyle.
"Çünkü bir başkasına karşı hissediyorsun." Keremle, Nil'in sevgili olduğunu bilmiyordu da ondan mı bahsediyordu acaba?
Gülümsediğinde elini yanağımdan çekmişti. Bakışlarım benden uzaklaştırdığı eline giderken gülümsemesi daha da büyümüştü.
"İçeri girelim, hava soğuk."
-
"Neredeydin kaçak?" Nil kıkırdayarak sormuştu bu soruyu. Nil ve Gözde her ikisi de o kadar imalı bakıyorlardı ki yüzüme. İster istemez gülmüştüm, tabii ki konunun Mert Hakanla alakası yoktu.
Mert Hakan'ın bakışları sürekli üzerimdeydi. İrfan, onun baktığı yere bakınca göz göze gelmiştik. Mert Hakan'ın ensesine vurmuştu gülerek.
Mert Hakan, İrfan'ın dediği şeylere sırıtıyordu.
"Senden hoşlanıyor mu yoksa?" Nil heyecanla konuştuğunda kafamı iki yana salladım.
Öyle olsa anlardım değil mi?
Nil'in bakışları Gözde'ye dönmüştü. "Ben bilmiyorum." Ellerini teslim olurmuşçasına kaldırmıştı.
"Çınar'a n'oldu?" Nil, merakla sormuştu bu soruyu. Artık Gözde yabancı değildi. Saklamamıza gerek olmayacaktı. Bilmiyorum işte, Nil gibi görüyordum onu da.
"Kızım çok belliydi ama ya." Şaşırsa da söylenmekten geri kalmıyordu.
-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
denizsarsilmaz: 🌝
merthakanyandas, gozdekahveci ve 847 kişi beğendi.
merthakanyandas: 🌚 ↪️ denizsarsilmaz: Diyorsun? ↪️ merthakanyandas: Dedim bile :)
nil.kaya: Akşam güneşi güzele vururmuşş 😍 ↪️ denizsarsilmaz: Senin olman gerekirdi o zaman. ↪️ nil.kaya: Bebeğim!!!
keremyuksel: Baldız mı oluyorsun kız sen bana? ↪️ denizsarsilmaz: Öyle oluyor gibi sanki. ↪️ keremyuksel: Çekilmezsin sen hiç şimdi. ↪️ denizsarsilmaz: Ağlama.
