Deniz: Seni özledim.
Mert Hakan: Ben de seni özledim güzelim.
Deniz: Neden gelmiyorsunuz?
Deniz: Maç yapılmadı mı?
Mert Hakan: Yapıldı yavrum da hocanın kararı.
Deniz: Of
Mert Hakan: Sorun mu var Deniz?
Deniz: Yok bir şey.
Mert Hakan: Seni tanıyorum, anlat bana.
Deniz: Hangi birinden başlayalım?
Deniz: Efe'nin kardeşim olmasından mı?
Deniz: Ah pardon.
Deniz: Yoksa Gözde'nin kardeşim olmasından mı?
Deniz: Murat abinin, lafta babam olmasından mı yoksa biyolojik annemle yüz yüze gelmemden mi?
Deniz: Çok yoruldum Mert Hakan.
Deniz: Omuzlarımdaki yükleri taşıyamıyorum artık.
Deniz: Çocukluğuma verdiğim sözlerin altında kalmaktan korkuyorum.
Mert Hakan: Ben geleceğim Deniz.
Mert Hakan: Ben bedenen şu an yanında olmasam da hep yanındayım.
Mert Hakan: Artık yükünü omzunda tek başına taşımak zorunda değilsin.
Mert Hakan: Biz bir aileyiz.
Mert Hakan: Biz birbirimize yeteriz.
Deniz: Seni seviyorum.
Mert Hakan: Seni çok seviyorum.
Mert Hakan: Peki ya o kadın.
Mert Hakan: Annen yani.
Mert Hakan: Ne anlattı?
Deniz: Saçmaladı.
Deniz: Yok benim hayatımı kurtarmak içinmiş. Babası beni öldüreceğini söylemiş.
Mert Hakan: Yapabileceğine neden inanmıyorsun.
Mert Hakan: Belki de gerçekten doğrudur.
Deniz: Babası benim doğduğum gün ölmüş.
Deniz: Neden bunca sene yoktular Mert Hakan?
Mert Hakan: Haklısın.
Mert Hakan: Ben senin her şeyin olurum Deniz.
Mert Hakan: Her şeyin.
Deniz: Mert Hakan.
Deniz: Sen zaten benim her şeyimsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia || Mert Hakan Yandaş
Fanfiction"Biliyor musun Querencia, İnsanın kendini en güvende, güçlü ve rahat hissettiği, kendi olabildiği, yuvası gibi gördüğü yer demekmiş." Gözlerinin içine baktığımda bu açıklamama karşı gülümsemişti. "Senin yanındayken kendim gibi olduğumu hissediyorum...
