Mert Hakan: İşin bitti mi?
Mert Hakan: Seni almaya geleyim.
Deniz: Evet, bitti.
Deniz: İstersen sen geç, ben bi' eve uğrayıp öyle geleyim.
Mert Hakan: Şöyle yapalım.
Mert Hakan: Sen hazır olunca yaz.
Mert Hakan: Ben seni evinden alayım?
Deniz: Bu olur işte.
Deniz: O zaman haberleşiriz
Deniz: Öptüm.
Mert Hakan: Öptün? :)
Deniz: Yani
Deniz: Lafın gelişi.
Mert Hakan: Gördük bugün lafın gelişini :)
Deniz: Ya Mert Hakan.
Deniz: Yapma.
Mert Hakan: Şu an yüzünde o ufak tebessümün olduğundan ve tek elinle dudağınla oynadığından o kadar eminim ki.
Deniz: Yok artık.
Deniz: Kamera mı var?
Mert Hakan: Sadece seni tanımaya başladım :)
Deniz: Sen diyene kadar fark etmemiştim.
Deniz: Sen nasıl fark ettin.
Mert Hakan: Sen öyle yapınca dikkatim dağılıyor.
Mert Hakan: Dikkatim direkt oraya toplanıyor.
Mert Hakan: Ve yanımdayken sık sık yapıyorsun.
Deniz: Yapmamaya çalışırım.
Mert Hakan: Rahatsız olduğumu söylemedim.
Mert Hakan: Çok ilgimi çekiyorsun, sanki normalde hiç çekmiyormuşsun gibi.
Mert Hakan: Daha fazla ilgimi çekmen mümkünmüş gibi yani :)
Deniz: Şımartıyorsun beni.
Mert Hakan: Sen şımarmayı hak ediyorsun.
Bebeklerime bakııınnnn!!!😍❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia || Mert Hakan Yandaş
Fanfiction"Biliyor musun Querencia, İnsanın kendini en güvende, güçlü ve rahat hissettiği, kendi olabildiği, yuvası gibi gördüğü yer demekmiş." Gözlerinin içine baktığımda bu açıklamama karşı gülümsemişti. "Senin yanındayken kendim gibi olduğumu hissediyorum...
