Final
Beni geleneklere alet ediyorlardı. Karnım iyice şişmişti ancak biz gidip de cinsiyetini öğrenmemiştik. Daha doğrusu doktor söylemek istemişti ancak sürpriz olmasını istedik, hangi akla hizmet istedik bilmiyorum.
"Bak bunların birinin altında makas diğerinin altında bıçak var."
"Tövbe estağfurullah ya!" Söylediğim şeyle güldüler.
"Hadi Deniz." Nil'in ısrarıyla ofladım.
İki minderden birine oturdum ve sonrasındaysa kalktım. Yastığı kaldırdıklarında gördüğüm bıçakla güldüm.
"Sizin bu geleneklerinize kalmak yerine doktora gidip soracağım bugün." Söylediğim şeyle dil çıkartmıştı Gözde bana.
"Can! Teyzem kocaman oldun sen valla ya." Oturduğum yerden oynuyordum onunla.
Eli göbeğime gittiğinde gülümsedim.
"Arkadaş geliyor sana, yolda." Çok az bir süre kalmıştı doğuma.
Çalan zille ayaklandım. Mert Hakan gelmiş olmalıydı.
"Güzelim, iyi misin?" Sorgularcasına bana bakıyordu. Kafamı salladım. Ayakkabıları ayağıma giymiştim ancak bağcıklarını bağlamamıştım. Mert Hakan, eğilip bağcıklarımı bağladığında gülümsedim.
Ona doya doya sarılmak istiyordum cidden şu an.
"Seni çok seviyorum biliyorsun değil mi?" Dolu gözlerle söylediğim şeye güldü. "Yavrum bu hamilelik sana fazla mı duygu getirdi acaba?" Ben her zaman duygularımı gösterirdim ancak bu süreçte oldukça fazla duygu doluydum.
Arabaya bindiğimizde belimin çok ağrıdığını hissettim.
Hastaneye geldiğimizde sürekli bizi gören sekreter bana gülümsedi.
"Hoşgeldiniz, Vera Hanım birazdan gelecektir." Kafamı salladım.
Doktor geldiğinde gülümseyerek içeriye girdik.
Yattığımda göbeğimi açtmıştı.
"Bebişin son iki haftası." Söylediği şeyle gülümsedim.
Beni gören herkes ne kadar çabuk geçti diyordu zaman. Çabuk geçmedi valla, bi' de bana sor.
"Cinsiyetini de öğrenmek istiyoruz." Söylediğim şeyle gülümsedi ve kafasını salladı.
Mert Hakan, büyülenmiş gibi bakıyordu görüntülere.
"Sizin bir kızınız olacak." Gülümsediğimde Mert Hakan da gülümsemişti.
"Küçük bir Deniz." Mert Hakan'ın söylediği bu şeye daha da çok gülümsedim.
-
"Erkek olana kadar yapıyorduk değil mi?" Mert Hakan, bana takılırcasına konuştuğunda güldüm.
"Valla, uzun bir süre çocuk taşıyamayacak kadar yoruldum." Söylediğim şeyden sonra şefkatle yüzüme baktı.
Eve gelmiştik şu an da yatıyordum.
Mert Hakan da galiba telepati kurmaya çalışıyordu bebekle.
Güldürmesene kız.
Gülme o zaman.
Susun ikiniz de yahu.
"Adını ne koysak?" Sorgularcasına yüzüme bakıyordu.
Ne koysak sahiden?
Çalan zille ayaklanmıştı. Kapıyı açtığında fıldır fıldır dolaşan ayak sesleri duyduğumda tahminimce Beren ve Aliş'in geldiğini düşünüyordum. Haklı mıydım? Evet.
"Deniz abla, ne zaman doğacak!" Beren heyecanla konuşmuştu.
Elleriyle göbeğime dokunuyorlardı.
Tekme hissettiğimde gülümsedim.
"İki hafta içinde umarım." Söylediğim şeyle heyecanla gülümsemişti. "Peki erkek mi!" Aliş büyük bir mutlulukla sormuştu bu soruyu. "Hayır canım, bir kız." Söylediğim şeyle dudak büzse de mutluydu.
"Hako bi' tane de erkek çocuğunuz olsun!" Söylediği şeyle sırıttım. "O iş bende kaptan!" Göz kırptığında güldüm.
-
Sancılar sancılar sancılar...
"Allah'ım bu nasıl bi' acı!" Ter su içerisinde kalmıştım. Tesiste, idmanı izlemeye gitmiştim ve aniden sancı girmesiyle Mert Hakan idmanı bırakıp beni hızla arabaya götürmüştü.
Arkamızdan Fenerbahçe kadrosu geliyordu.
"Abi açın yolu, doğum yapıyor karım!" Mert Hakan, camdan bağırdığında yavaş yavaş yol veriyorlardı bize.
Hızla hastaneye ulaştığımızda doğumhaneye almışlardı.
"Ben de girmek istiyorum!" Mert Hakan'ı da hazırlamışlardı ve o da benimle beraber girmişti.
Uzun acılar ve bol çığlıklar dolu bir doğumdan sonra derin bir nefes aldım.
Yatsam bir uyurdum varya.
Normal odaya aldıklarında yanı başımda bekleyen Mert Hakan'a gülümsedim.
Fenerbahçe ailesi aniden içeriye girmişti.
"Yalnız çok kalabalık olmamak şartıyla demiştim." Doktor hanım kızdığında kimse takmamıştı ki onu. Kafasını iki yana sallayarak çıkmıştı.
Bebeği kucağıma verdiklerinde dolu gözlerle bakıyordum o küçük yüzüne.
"Bebeğim..." Mert Hakan'ın da benden bi' farkı yoktu.
"Hoşgeldin Helin."
Ay evet valla arkadaşlar. Çok güzel bir kurguydu, yazarken inanın bana ben de çok eğlendim. Bazı duygusal bölümler vardı, en azından benim açımdan. Bu hikaye Deniz'in ailesinin onu bırakmasıyla başlayan bir hikayeydi ve o hikayeyi tamamlamadan da bitirmek istememiştim. Dolayısıyla geçmişiyle yüzleşmeyen geleceğini kuramaz der gibi de geçmişini anlattım, bence olması gereken oldu.
Çok güzel bir kurguda bana eşlik eden tüm arkadaşlarıma çok teşekkür ediyorum. Eğer hikayede bir kusurum bir yanlışım olduysa, kusura bakmayın. Çok seviyorum her birinizi çok öpüyorum! ❤️
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia || Mert Hakan Yandaş
Fanfiction"Biliyor musun Querencia, İnsanın kendini en güvende, güçlü ve rahat hissettiği, kendi olabildiği, yuvası gibi gördüğü yer demekmiş." Gözlerinin içine baktığımda bu açıklamama karşı gülümsemişti. "Senin yanındayken kendim gibi olduğumu hissediyorum...
