"Deniz, fazla düşünüyorsun. Bence sadece bir his." Gözde'nin söylediği şeyle dudak büzdüm. Değildi işte, bence basit bi' his değildi.
"Allah aşkına yardım et, annem gelecek. Temizlik takıntısı var kadının." Gözde'nin söylediği şeyle güldüm.
Dedikodu eşliğinde Gözde'ye temizliğe gelmiştim. İrfan ve Mert Hakan idmandaydı. İdmandan çıkıp direkt buraya geleceklerdi. Son zamanlarda Gözde'nin halsizliğinin farkındaydım bu yüzden de ona yardım etme gereği duyuyordum.
"Gözde, sen hastaneye gittin mi?" Sorgularcasına ona baktığımda kafasını iki yana sallamıştı. "Sadece bir grip olduğundan eminim, merak etme." Söylediği şeyle gülümsesem de pek inanmamıştım.
Dip köşe temizlik yapmıştık ve elimden geldiğince Gözde'nin yorulmamasını sağlamıştım.
"Canım çıktı." Kendimi koltuğa attığımda Gözde gülümsedi.
"Teşekkür ederim Deniz." Gülümsemiştim bu dediğiyle.
Çalan zille ayaklanmıştı. Benimse kolumu kaldıracak hâlim yoktu. İçeriye giren Mert Hakan ve İrfan'a gülümsemeye çalıştım elimden geldiğince.
"Yavrum, iyi misin?" Kafamı aşağı yukarı sallamıştım. Yanıma oturduğunda iyice kendimi ona doğru bıraktım.
"Gözde kızın pestili çıkmış." İrfan'ın söylediği şeyle güldüm.
"Aşkım tutturdu yorulma sen diye."
"Ama pırıl pırıl olmuş ev, ellerinize sağlık." Söylediği şeyle gülümsedik her ikimiz de.
"İyi o zaman İrfancığım, yemekler sizde." Şaşkınlıkla birbirlerine bakıyorlardı.
"Biz?" Mert Hakan, kendisi ve İrfan'ı gösterdiğinde kafamı sallamıştım.
-
Gözde'nin annesi gelmiş olmalıydı. Hafifçe üzerimi düzeltmiştim, Mert Hakan'a baktığımda biz yavaştan kalkalım iması veriyordum.
"Oturun, kaçmak yok öyle. Birlikte yiyeceğiz yemek." Gözde, düşündüklerimi anlamış olacak ki bizi kalktığımız yere geri oturtmuştu.
İçeriye annesi olduğunu anladığım kadın girdiğinde gülümseyerek bize bakıyordu.
"Yok artık, Deniz mi yoksa!" Heyecanla konuşmuştu bana bakarak. Gözde kafasını salladığında gülerek bana sarıldı.
"Gözde senden çok bahsetti!" Gülümsediğimde onun yüzündeki gülümseme de büyümüştü.
"Seçkin ben." Uzattığı elini sıkmıştım.
Teyze demek istemiyordum bu güzel kadına. Seçkin abla da soluklanmak için oturmuştu.
"Bayağı temizlik yapmışsınız Gözde." Şakayla söylediği şeyle ben de ister istemez güldüm.
"Valla Deniz yaptı." Annesi kaşlarını çatmıştı ama kızacak gibi değildi.
"Yuh, kıza mı yaptırdın temizliği?" Annesi çok kafa dengi birine benziyordu.
"Babam da gelecek mi?" Gözde'nin söylediği şeyle annesi kafasını sallamıştı iki yana.
Mert Hakan'ın yapmadığından emin olduğum yemeklere baktım.
"Bunlara olan katkın ne?" Kulağına fısıldamıştım.
"Beni güzel tanıyorsun yavrum. Sevgimi kattım sadece." Söylediği şeyle sırıtmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia || Mert Hakan Yandaş
Fanfiction"Biliyor musun Querencia, İnsanın kendini en güvende, güçlü ve rahat hissettiği, kendi olabildiği, yuvası gibi gördüğü yer demekmiş." Gözlerinin içine baktığımda bu açıklamama karşı gülümsemişti. "Senin yanındayken kendim gibi olduğumu hissediyorum...
