Deniz: N'aber?
Mert Hakan: Ooo siz buralara uğrar mıydınız Deniz hanım?
Deniz: Ya Mert Hakan.
Deniz: Sanki hiç yazmıyormuşum gibi.
Deniz: Tövbe estağfurullah.
Mert Hakan: Şaka şaka.
Deniz: Çok espritüel bi' insan oldun sen.
Mert Hakan: Oldum valla.
Deniz: Bugün müsait misin?
Mert Hakan: Neden?
Deniz: ?
Mert Hakan: Neden müsait miyim, neden soruyorsun?
Deniz: İlla bi' sebebi mi olması lazım.
Deniz: Özledim seni.
Mert Hakan: Beni özledin?
Deniz: Ohoo sen sorgulayacaksan elli defa.
Deniz: İyi özlemedim.
Mert Hakan: Yavrum hemen de çevirmesene rotanı.
Deniz: Buluşalım mı?
Mert Hakan: Yalnız mı?
Deniz: Nasıl olmasını istersin?
Mert Hakan: Baş başa olsak fena olmaz.
Deniz: Valla bana uyar Mert Hakancım.
Mert Hakan: Ne güzel yazıyorsun sen öyle.
Mert Hakan: Gerçek hayatta da sürekli Mert Hakan desene sen.
Deniz: Hep diyorum.
Deniz: Çok mu hoşuna gitti.
Mert Hakan: Bayıldım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia || Mert Hakan Yandaş
Fanfiction"Biliyor musun Querencia, İnsanın kendini en güvende, güçlü ve rahat hissettiği, kendi olabildiği, yuvası gibi gördüğü yer demekmiş." Gözlerinin içine baktığımda bu açıklamama karşı gülümsemişti. "Senin yanındayken kendim gibi olduğumu hissediyorum...