VİŞNE

Bölüm 5: Burada Durmayalım..

------
Selamlar..

Bölüm sonunda ufak bir açıklamam var.

İyi okumalar..

------
------

Bölüm 5:Burada Durmayalım..

Yol boyunca Lucio'yla bir çok şey konuşmuştuk. Ben içimden "Bu çocuk anlattığım saçma şeylere nasıl katlanıyor?" diye düşünürken Lucio benimkinden çok daha saçma olan rüyalarını anlatmıştı ve yol boyu kahkaha atmaktan karnım ağrımıştı. Okula vardığımızda hala gülüyorduk. Tam okulun kapısının önündeyken neden söylediğimi bilmediğim bir cümle çıktı dudaklarımın arasından.

"Şu okula sırf senin için geliyorum!"

Fazla güldüğüm için kafayı falan mı yemiştim bilmiyorum ama bu cümle ağzımdan çıkar çıkmaz pişman olmuştum. Lucio hafifçe gülümserken "Öyle mi?" dedi.

Evet, öyle ama bunu söyleme Defne! Gülümsemeye çalışıp "Evet." dedim. "Öyle.."

DEFNE SEN SALAK MISIN?

İçimde sürekli bir savaş vardı. Sanki iki ayrı kişiliktim. Biri siyahtı biri beyaz. Biri "Yap!" diyordu biri "Yapma!". Ve ben hangisini dinlemem gerektiğini asla bilmiyordum. Yine öyle bir andaydım. İçimdeki seslerden biri "Toparla şu durumu, öyle olmadığını söyle!" derken diğeri "Söyle gitsin! Öyle işte.." diyordu.

Lucio'nun konuşmamı bekleyen gözlerine bakarken "Yani.." dedim. "Seninle konuşmak güzel. Yoksa son sınıfların birşey yaptığı yok, biliyorsun. Okula gelmemiz kimsenin umrunda bile değil. Yalnızca sınava çalışıyoruz. Ben seninle vakit geçirmek için geliyorum."

Bunu nasıl yaptığımı bilmiyordum ama içimde çatışan her iki sesi de susturmuştum. Hiçbiri "Ne yaptın sen?" demiyordu. Orta yolu bulmuştum galiba.

Lucio keyifle gülümsedi. "Evet, haklısın.. Seninle vakit geçirmek çok güzel."

Gülmemek için dudağımı ısırdığımda okula girmiştik. Sınıfımın önüne geldiğimizde "Derse girecek misin?" dedi Lucio.

Kafamı salladım. "Hıhı.."

"Hani derse gelmemiz kimsenin umrunda değildi? Neden giriyoruz?"

Lucio'nun sorusuyla kafam karışmış bir şekilde sınıfa baktım. "Bilmem.." dedim. "Yine de derslerin bize bir katkısı olur belki.."

Lucio'nun yüzündeki "Hadi ya. Girmeyelim işte!" ifadesini gördüğümde ufak bir kahkaha attım.

"Tamam tamam. Girmeyelim."

Ben tekrar geldiğimiz yöne doğru dönerken "Dur!" dedi Lucio. "Beni burada bekle, hemen gelirim."

"Nereye?" diye sordum merakla.

Lucio omuz silkerken "Tuvalet.." dedi. "Gidebilir miyim?"

Keyifle kıkırdadığım sırada gözüm sınıftaki kızlara takılınca "Git ama ben burda beklemeyeceğim." dedim Lucio'ya. "Öğle arası yemek yediğimiz yerde olurum, ağaçlık alanda.. "

"Ağaçlık.." diye tekrar etti beni. "Tamam."

O tuvalete giderken bende bahsettiğim yere doğru yürümeye başlamıştım. Annem derslere girmediğimi öğrense kızar mıydı acaba? Kendi kendime düşündüğüm soruma, kendi kendime omuz silkerek cevap verdim. Çok fazla ders işlemiyorduk ne de olsa.. Hocalar on ikinci sınıfları bol bol test çözsünler diye serbest bırakıyorlardı derslerde.

Bunları düşünürken ağaçlık alana çoktan gelmiştim. Çantamı yere bıraktığım sırada duyduğum sesle arkamı döndüm.

"Defne.."