VİŞNE

Bölüm 18: Sonsuza Kadar Sevişmek..

------
Selamlarr bebeklerim..

Biliyorum bölüm başlığı iman dolu wkskkwksmwks

Keyifli okumalarrr..

------
------

Bölüm 18: Sonsuza Kadar Sevişmek..

Eve dönüş yolunda üstümdeki heyecanı hala atamamış olmanın etkisiyle milyar tane soru sormuştum Matteo'ya grupla ilgili..

Lucio bu halime gülerken Matteo sorularıma ve ilgime tebessüm ederek cevap veriyordu.

"Kaç şarkı yaptınız şimdiye kadar? Sözleri sen mi yazıyorsun hep?"

"Çok değil.. Bir kaç şarkı var tamamlanmış olan. Sözleri genel olarak ben yazsam da diğerleri de yardımcı oluyor bazen."

"Peki ne sıklıkla konser veriyorsunuz?"

"Vermiyoruz.."

Ön koltuğa daha çok yaklaşarak şaşkınlıkla sordum. "Nasıl vermiyorsunuz?"

"Henüz konser için hazır değiliz. Bugünkü konser Lucio'nun yoğun isteği üzerine hazırladığımız küçük bir şeydi. Konser bile sayılmaz.."

"Neden hazır değilsiniz?"

"Çünkü daha çok çalışmamız gerekiyor. Daha yolun başındayız.."

Araba durduğunda ben hala konuşuyordum.

"Bence mükemmeldiniz! Hem bir sürü kişi dinledi. Gayet iyiydiniz yani.. Bu yolun başıysa sonunu düşünemiyorum!"

Matteo bana gülerken Lucio arkaya dönüp gözlerime baktı. "Eve gitmeye niyetin yoksa bize götüreyim seni.."

Söylediği şeye gülerken "Tamam tamam.." dedim. "Çok konuştum biliyorum."

Lucio arabadan inip kapımı açarken elimi tutmasını beklemeden indim arabadan. Kapıyı tekrar kapattıktan sonra arabaya yaslanıp gülümsedi.

"Bu sana bir şey hatırlatıyor mu?"

"Ne?" dedim anlamayarak.

"Bu işte.." dedi. "Seni evine bırakıyoruz. Sen arabadan iniyorsun, sonra gözlerime bakıyorsun.. Sonra yaklaşıyorsun ve.."

"Ya sussanaaa!"

Bu çocuk benim utanmamdan ne zevk alıyordu bilmiyorum ama her fırsatta yapıyordu bunu. O kahkaha atarken "Hatırlıyorum.." dedim sessizce. Sonra imalı bir şekilde baktım yüzüne. "Ben seni öptüm, sende hiçbir şey yapmadın."

Trip atar gibi söylediğim şeye daha çok gülerken elini belime atıp kendine çekti beni.

"Bu hallerin çok tatlı.."

"Ne varmış halimde?" dedim sinirli görünmeye çalışarak. Ama o kadar tatlı gülüyordu ki beceremiyordum trip atmayı.

"Trip atmaya uğraşıyorsun.." dedi. "Ama beceremiyorsun. Tek yapabildiğin daha tatlı olmak."

Gülümseyerek omuz silktim. "Olmuyor ya, ne yapayım.. Öğrenirim herhalde.."

Lucio çenemi tutup beni öpmek için eğilirken telefonunun sesiyle elini cebine attı.

"Tam sırası gerçekten.."

Telefonu çıkarıp ekrana baktığında ekrandaki "Maalesef abim" yazısını görebiliyordum. Ben abisini kaydetme şekline gülerken Lucio eğilip arabanın camından içeri baktı.

"Ne var?"

"Daha müsait bir zamanda mı yaşasanız aşkınızı?" dedi Matteo gülerek. Lucio gözlerini devirirken ben hala gülüyordum.