VİŞNE

Bölüm 42: Polat'la Efil..

------
Selamlarr bebeklerimm..

Keyifli okumalarrr..
------
------

Bölüm 42: Polat'la Efil..

Ben öylece durup bunları düşünürken Buğra yine her zaman yaptığı gibi ortamı bozarak "Neyse.." dedi ve kurtuldu Can'ın kollarının arasından. "Benim şimdi gitmem gerek."

Buğra kapıya yöneldiğinde Can onun arkasından seslenip "Nereye?" dedi ama Buğra cevap verme gereği bile duymadan çıktı odadan.

Matteo sahnenin kenarına çömelip otururken "Bu iki haftadır ortadan kaybolup duruyor sürekli." dedi. "Size garip gelmiyor mu bu?"

Kaan Buse'yi son bir kez daha öpüp Can'ın az önce kalktığı yere otururken "Geçen gün sordum." dedi. "Annesi çağırıyormuş, öyle dedi."

"Yalanını siksinler onun." dedi Can. "Bir boklar çeviriyor bu kesin. Acaba pis işlere mi bulaştı bu, hı? Mafyaya falan mı karıştı?"

Can'ın söylediği cümleyle hepimiz gülmeye başladığımızda "Saçmalama ya.." dedim. "Ben biliyorum sanırım, öyle bir şey değil."

"Ne peki?" dedi Lucio merakla.

Kısa bir iç çekip "Yani.." dedim. "Sanırım Buğra aşık olmuş.."

Bir kaç saniyelik bir sessizlikten sonra hepsi tekrar gülmeye başlayınca aptal aptal baktım suratlarına.

"Defne, alınma ama, Can'ın fikri bile daha olası.." dedi Matteo.

Kaan kafa sallayarak onu onaylarken "Cidden." dedi. "Buğra aşka inanmıyor bile.. Ortamlara gittiğimizde falan da hiçbir kızla muhatap olmaz. Nereden bulacak kızı da aşık olacak?"

Onlar gülüşürken Lucio kolunu belime sarıp "Bir gülmeyin de dinleyin." dedi. "Defne diyorsa bir bildiği vardır herhalde."

Gülümseyerek ona baktığımda o da aynı şekilde karşılık verdi gülüşüme.

"Ohoo.." dedi Can Lucio'ya bakıp. "Oğlum sen hanımcı olmuşsun iyice."

Kaan Can'ın söylediğine gülerken Lucio bana dönüp telaşlı gözlerle baktı. Yüzündeki gülümseme neden silinmişti bilmiyorum ama "Defne.." dedi tereddütle. "Ben hanımcı değilim."

"Hıı?" dedim anlamayarak. "Değil misin?"

"Hayır tabiki.. Benim ne işim olur hanımlarla? Ben sadece seninle ilgileniyorum."

Söylediği cümleyi duyunca gülmemek için dudağımı ısırdım. Bu kelimeye de Türkçe'si yetmemişti sanırım..

"Öyle mi?" dedim kahkalarımı tutmaya çalışırken. "Hanımcı değilsin yani?"

Can ve Kaan ufak çaplı bir gülme krizine girdiğinde Lucio onlara anlamsız bakışlar atıp "Hıhı.." dedi mırıltıyla.

Parmak uçlarımda uzanıp yanağını öperken "Tamam sevgilim.." dedim gülmemeye çalışarak. "Sen hanımcı değilsin. Hiç olma tamam mı? Sadece benimle ilgilen."

Belimdeki elini sıkılaştırıp "Tamam.." diye mırıldandığında gülerek önüme döndüm.

"Ya şu konu yine arada kaynadı. Beni bir dinleseniz anlarsınız neden böyle söylediğimi. Buğra gerçekten aşık olmuş. İnstagram biyografisine baksanıza!"

Can söylediğim cümleyi duyduğunda "Ha.." dedi cebinden telefonunu çıkarırken. "Biraz önce bakacaktım ama unuttum. Bakayım bekle."

Ekran kilidini açıp İnstagram uygulamasına girdiğini telefona bakmasamda anlayabiliyordum. Sonrasında dediğim şeyi okumuş olmalı ki, kaşları çatıldı.