My Loving Maffia King

Hoofdstuk 4

'Alexa Reyna Fernández!' Fuck! Ik keek iedereen stuk voor stuk aan tot mijn blik bleef hangen op een jongen. Hij was zo knap. Ooh my fucking god! Hij kan zo door voor een Griekse god. Ik keek naar zijn ogen die me recht aankeken. Ze waren prachtig. Ze waren prachtig groen en echt ik was er nu al verliefd op. Zo verschrikkelijk mooi. Ze stonden alleen koud. IJskoud maar op de een of andere manier wist ik erlangs te kijken en zag ik pijn en verdriet. Het waren echt ogen waar ik in kan verdrinken ondanks dat ze koud stonden.

Ik schudde de gedachten van me af en keek naar mijn vader. Die woedend nee razend was. Ik keek snel naar de klok en zag dat ik een uur te laat was. Ik voelde alle kleur uit mijn gezicht wegtrekken. Ooh. My. God. Vader gaat zo boos zijn. Ik krijg vanavond een goed pak slaag. Ik keek naar mijn drie broers die me bezorgt aankeken. Ook zij wisten wat me vanavond te gebeuren stond. Ooh fuck my life! Ik schudde het van me af rechtte mijn rug en liep zelfverzekerd richting de menigte.

'Alexa had ik je vorige week het je niet genoeg duidelijk gemaakt dat je een keer op tijd moet zijn?! En je kleren!' ging vader verder. Ik rolde met mijn ogen 'ja ik heb het begrepen. Maar ik kan ook niets aan files doen hé vader?' Vroeg ik. Dat van file heb ik maar snel verzonnen. Het was namelijk fucking rustig op de weg. Maar heel misschien word ik met deze leugen minder erg gestraft? Een leugentje om best wil zeggen ze toch altijd?

Vader liep rood aan van woede. Ooh dit kan nooit goed aflopen. Ja dit wordt een hele grootte beating vanavond. Kutzooi. 'Alexa ik heb genoeg gehad van je gedrag! Je moeder...' 'zou zich voor me schamen als ze me nu zou zien. Ja ik weet het. Dat is het enige wat je naar mijn hoofd slingert sinds hun dood! Nou moet ik het je nog een keer duidelijk maken?! het was niet mijn schuld dat ze er niet meer zijn!' riep ik boos. Ik voelde de tranen in mijn ogen vormen en stormde weg.

Ik rende naar mijn kamer. Ik smeet mijn kamerdeur dicht en trok mijn motor pak uit. Zo. Het werd veels te warm daarin. Ik keek in de spiegel naar mezelf. Ik had nu alleen een zwarthemd aan een mijn gescheurde donkerblauwe highwasted broek. Ik zuchtte diep en probeerde mezelf te kalmeren. Kom op Lex je hebt er niets aan om te huilen. Het lost niets op. Je problemen gaan er niet van weg. En die schurft van een vader is je tranen niet waard.

Toen ik mezelf had gekalmeerd wat vrij snel gelukt was al zeg ik het zelf, klopte er iemand op de deur. Ik zuchtte. 'Wat is er Eli. Je weet dat ik nu niet wil praten.' zei ik gebroken. Oeps het was niet de bedoeling om zo te klinken 'uhm ik ben niet die Eli.' hoorde ik denk ik Jayro zeggen. Ik schrok op. Ooh god nou heeft hij me gebroken horen praatten. Ik rende naar de deur en gooide hem open. En ja hoor daar stond hij dan. Jayro Black. Mijn toekomstige man en de knapste persoon ter wereld. Nee schrap dat. In het heelal.

Ik keek op en zag hem staren. Ik kreeg een kleine grijns op mijn gezicht. 'Klaar met staren?' 'Ik uhm ik.' stamelde hij. Ik moest lachen. Maar stopte meteen toen er weer vlaag pijn door mijn ribben heen schoot. Ik had toch naar Eron moeten luisteren denk ik. Ik legde mijn hand op mijn ribben om ze een beetje te ondersteunen. 'Gaat het goed?' vroeg hij aarzelend. Wacht wat? Aarzelend? De harteloze Maffia King met wie ik gedwongen moet trouwen aarzelde. Betekent dat dat hij inderdaad zo slecht nog niet is? Tijd zal het zeggen.

Hij trok een wenkbrauw op. 'Wat?' vroeg hij toen met een grijns. 'Nee... niets' zei ik zacht. 'Wat doe je hier?' vroeg ik fluisterend. 'Ik kwam kijken of het goed met je gaat.' Zei hij nu ook op een zachtere toon. 'Ooh.' hij knikte. 'Maar het gaat goed?' nu was het mijn beurt om te knikken. Ik keek hem recht aan. Hij schraapte zijn keel 'Dus...' 'ja dus...' 'nou het gaat goed en ik zou nu even alleen willen zijn Black.' zei ik met een kleine grijns op mijn gezicht. Hij moest er denk ik ook van grijnzen want ook hij grijnsde nu. 'Noem me maar Jay.' zei hij. 'Dat heb ik liever.' ik knikte. 'Zal ik doen Jay... Black.' zei ik nu met een grootte grijns. En met dat deed ik de deur voor zijn neus dicht.