My Loving Maffia King

Hoofdstuk 82

Pov Jayro

Ik parkeerde de auto voor de school van de kleine en stapte uit. Ik had al gezien dat Lars en Yvonne samen op het plein stonden te wachten tot de kleintjes uit zouden zijn. Ik zuchtte en liep op ze af. 'Hey Jay. Ik wist niet dat Blake op school was.' Zei Yvon meteen. 'Dat klopt hij is ook niet op school maar ik moet wat bespreken met Loes en Saar.' Ze knikte.

De bel ging en ik zag Loes en Saar beide al aanlopen met de kinderen. Nog voordat Yvon verder kon vragen liep ik op ze af. 'Jay? Wat doe jij nou hier?' vroeg Saar verbaast toen ze mij zag. 'Ik moet jullie spreken. Het gaat over Blake.' 'Ooh wat dan? Het klinkt niet al te best.' Zei Loes. Ik knikte. 'Dat is het inderdaad ook niet.' Zei ik zuchtend. 'Blake ligt in het ziekenhuis.'

'Wat?! Wat is er gebeurd?' vroeg Saar geschrokken. 'Hij is doodziek Saar.' Zei ik. De ogen van Saar en Loes sperde wijd open. 'Wat heeft ie?' 'Een hersenvliesontsteking en dan ook nog eens de variant waar de meeste kinderen aan overlijden.' Zei ik met traanogen. 'Nee!' Saar vloog me meteen om de hals. Ik sloeg mijn armen om der heen.

'Ooh en Lex. Ooh mijn god. Hoe is het met Lex?' vroeg ze. 'Slecht. Ik denk niet dat ze erbovenop komt als we hem verliezen Saar. Ze heeft al een kind verloren. Dat gaat ze echt niet aankunnen.' Zei ik. 'My god. Wat heeft de wereld tegen jullie? Echt waar. Het lijkt net alsof die wil dat jullie geen blijdschap voelen.' Ik knikte. 'Het begint er wel op te lijken ja.' Zei ik zuchtend.

'En Blake?' 'Hij is ziek. En dat kun je aan hem zien ook. Hij is helemaal wit. Hoest zijn longen uit zijn lijfje. Gister had hij alles onder gekotst en eenenveertig graden koorts. Het was nee is echt verschrikkelijk om hem zo te zien. Maar ondanks alles heeft hij nog steeds die lach op zijn gezicht.'

'Hey het komt goed Jay. De dokters behandelen hem. Ze doen alles om hem er weer boven op te krijgen. En het is Blake waar we het hierover hebben. Hij is sterk en een echte vechter.' Ik knikte.

'Dat weet ik. Hij wordt ook al volop behandeld. Maar de dokter zei zelf ook al dat we in ons achterhoofd moesten houden dat de kans aanwezig is dat hij het niet red. en dat is het gene wat aan me blijft knagen. Ik kan niet zonder hem en god mag weten wat er met Lex gebeurd als hij het niet red. ik durf er niet eens over na te denken.'

'Hey. Zo ver is het niet. En ik heb vertrouwen in de artsen en in Blake dat hij zich hier overheen zet. Hij is een vechter. En verdomt sterk. Het komt echt goed. Je moet niet alleen maar denken aan het wat als hij het niet red. ja natuurlijk moet je erover na hebben gedacht. Maar richt je meer op de gedachten dat hij het red. ik weet dat het nu moeilijk is maar dat is waar je naartoe werkt. Hij gaat het redden en daar moet je op vertrouwen. Zowel jij als Lex. En ik weet dat je dit wel honderd keer tegen haar moet zeggen voordat ze daar een beetje in gaat geloven. Maar blijf het haar zeggen. Blijf het herhalen.'

Ik knikte. 'Nou ga naar je vrouw en zoon toe. Ze hebben je hard nodig.' Ik knikte. 'Thanks Saar. Je weet altijd te zeggen wat de persoon moet horen.' Ze knikte. 'Heel veel sterkte Jay. Doe de groeten aan Alexa. Ik kom binnenkort wel langs. Ooh en ik zal het morgen wel aan de klas vertellen.' Ik knikte. 'Is goed en ik zal de groeten doen Loes.' 'Nou ga!' riep Saar. Ik grinnikte en liep naar mijn auto. Ik stapte in en reed weer weg op naar het ziekenhuis.

Ik liep de kamer van Blake weer in en zag dat Lisa en Nathalie er niet meer zaten. Lex was alleen met Blake en ze zaten samen een spelletje te doen op het bed. 'Gewonnen mama!' riep Blake blij. Lex grinnikte. 'Je hebt inderdaad van me gewonnen kerel.' Ze keek op en zag mij in de deuropening staan. Ze kreeg meteen een glimlach op haar prachtige gezicht.

'Kijk eens schatje wie er weer is?' Blake keek op en zag mij nu ook staan. 'Papa!' 'Hey Blakie.' Ik liep op mijn twee engeltjes af die op het bed zaten. 'Papa en mama?' 'Wat is er schat?' 'Jullie samen voor mij zingen?' vroeg hij met die grote groene kijkers. Ik grinnikte. 'Tuurlijk schatje. Uhm even denken.' 'Het lied Hold You Up van Shane Haper?' vroeg ik aan Lex. Ze knikte.