Hoofdstuk 17

324 9 0
                                    

'Oké zo is het wel genoeg!' riep Draven. Ik keek opzij en sloeg mijn haar uit mijn gezicht zodat ik wat kon zien. En zag Draven en Lisa met een grijns naar ons staren. Ik keek nu weer terug naar Jay die me ook met een grijns aankeek. Ik sloeg hem speels op zijn borst en stond op. 'Zo.' zei ik terwijl ik mijn kleren afklopte. 'Kom op een beetje opschieten ik heb honger.' zei Lisa. Precies op dat moment knorde ook mijn maag. Ik keek op. 'Dat komt mooi uit. Ik ook.' ik liep naar de rand van het rotsbrok toe en sprong er met een dubbele salto vanaf en kwam op twee voeten terecht op de grond. Ik maakte een buiging en keek weer naar boven waar de rest me met openmond aanstaarde.

'Wat?!' schreeuwde ik ze toe. Ze schudde hun hoofd en klommen naar beneden. De een wat handiger dan de ander maar ze kwamen er uiteindelijk zonder kleerscheuren vanaf. 'Oké. Wat gaan we nou eten?' vroeg Lisa. Ik grinnikte. 'Kijk daar eens.' Zei Draven wijzend naar iets achter me. Lisa en ik draaide ons om. 'Wow.' 'Een picknick!' riep Lisa blij en ze rende er heen. Jay sloeg een arm om me heen en zo liepen ook wij naar het picknickkleed. Draven liep met zijn handen in zijn zakken fluitend achter ons. Die dude is echt relaxt. Ik zag dat Lisa al had plaats genomen om het kleed en ging naast der zitten. 'Zo en wat zeg je dan?' vroeg Draven aan Lisa. 'Ik heb honger dus schiet op.' ik moest lachen. 'Dat is niet wat ik bedoelde maar het kan er mee door.' zei hij schouderophalend.

'Wat wil jij Angel?' 'Weet niet wat er is.' 'Echt van alles.' 'Taart!' riep Lisa blij. Ik keek haar kant op. Ze had de picknickmand bij der op schoot getrokken en was aan het kijken wat er allemaal was. 'Wat voor taart?' vroeg ik. Ze keek mij aan met een grijns. 'Appeltaart. En kijk eens' zei ze en ze haalde er een blauw bakje uit met een blauwe deksel en opende hem. 'Slagroom!' riepen we tegelijk. Waardoor iedereen moest lachen. Lisa begon alles uit de mand te halen en er kwam van alles uit.

Van die appeltaart tot worsten en saucijzenbroodjes. Van vers fruit tot jawel hoor zakjes met skittels. Ik moest lachen toen ik die uit de mand zag komen. Jay lachte met me mee terwijl de andere twee ons vragend aankeken. 'Wat hebben jullie ineens?' vroeg Draven met opgetrokken wenkbrauw. 'Skittels.' wist ik nog net uit te brengen van het lachen. Lisa en Draven keken ons nu aan alsof we gestoord zijn. Wat bij mij ook het geval is maar dat is een bijzaak en daar hebben we het nu ook niet over. 'Nou als jullie uitgelachen zijn over skittels. Mogen we dan nu eten?' vroeg Lisa bijna smekend. 'Tast toe zou ik zeggen.' Lisa kreeg een grote lach op haar gezicht en dook meteen op de saucijzenbroodjes af. 'Jij ook?' vroeg ze met volle mond. Ik grinnikte en knikte. Ik kreeg er een toegegooid ving hem behendig op en nam er een hap uit. Precies op dat moment ging mijn telefoon. 'Are you fucking kidding me?'

Ik wenkte naar Jay dat hij hem uit mijn kontzak moest pakken. Hij deed wat hem werd gevraagd drukte op het groene knopje en bracht hem naar mijn oor. 'Ja?' vroeg ik met volle mond. 'Ik hoor dat je weer eens aan het vreten bent sis.' hoorde ik Juan lachen. Ik rolde met mijn ogen. 'Dus? Food is life.' ik had net doorgeslikt dus was nu wel te verstaan. 'Laat ook maar. Ik belde om je te melde wat de duivel ons wou vertellen na school.' ik ging zo liggen op het kleed dat mijn hoofd op Jay zijn schoot lag. Hij begon met mijn haren te spelen.

'Ooh en?' vroeg ik. 'Dit ga je niet leuk vinden sis.' zei hij nu heel serieus. 'Wat is het?' vroeg ik nu een beetje bang. 'Uhm hij uhm. Jongens ik weet niet hoe ik dit aan der moet vertellen.' Hoorde ik hem in de verte zeggen. 'Zet hem op speaker Juan.' zei Eron. 'Hey Lexie. Je staat nu op speaker.' ik rolde met mijn ogen. 'Ja dat had ik al door. Nou wat is het nou?' 'Uhm Lex het is echt geen leuk nieuws.' Hoorde ik Eli zacht zeggen. 'Ja dat had ik ook al door.' 'Uhm de duivel wou dus met ons praten na school. Dus na school zijn wij dus naar huis vertrokken. Hij stond op ons te wachten in de keuken alleen...'

'Alleen wat?' vroeg ik nu bang. Bang voor wat ik nu te horen zou krijgen. 'Hij stond er niet alleen.' 'Wat bedoel je met hij stond er niet alleen?' 'Hij stond op ons te wachtten met een vrouw.' 'Niet zomaar een vrouw. Het meest lelijke schepsel dat ik in mijn hele leven heb gezien.' Vulde Juan Eli aan. Ik hoorde Eli diep zuchtten. 'Wat we je proberen te vertellen is. De duivel gaat opnieuw trouwen. Maar dan met dat schepsel.'

My Loving Maffia KingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu